“เธอจะเครียดอะไรถามจริง แค่ช่วยฉัน” ช่วยแกนั่นล่ะฉันเครียด!
“ถ้าแกจะจีบน้ำปั่น ทำไมแกไม่เลิกกับสาว ๆ แกก่อนวะ” ไอ้ไทม์ถอนหายใจ ก่อนจะเปิดไลน์ให้ฉันดู เฮ้ย... ทำไมเยอะแบบนี้! นี่มึงแยกกลุ่มตามจังหวัดเลยเหรอวะ!
“ทำไมไม่ตั้งกรุ๊ปไลน์เลยล่ะ จะได้ทักไปทีเดียว… แล้วอ่านทุกคน!” มันหัวเราะใส่ฉันอีก เออ… ไม่เครียดอะไรกับฉันเลย ถ้าไทม์จะจีบน้ำปั่นเพื่อเก็บในสต็อกจังหวัดมัน ฉันตบหัวแหกแน่
“เอาให้ดู ฉันมีแค่ไลน์ ไม่มีเบอร์... ทั้งหมดนี้ แอดคิวอาร์โค้ดมาล้วน ๆ ถ้าจะตัดสัมพันธ์ก็ง่าย ไม่ยื้อให้มากความ... ตอนนี้ฉันทยอยเลิกอยู่นะ แต่ยิ่งเข้าหาน้ำปั่น น้ำปั่นยิ่งออกห่างฉันว่ะ ฉันก็กลัวเฟลนะเว้ย”
“ถ้าจะเอาน้ำปั่น ไปใส่กลุ่มกรุงเทพมหานคร ก็ไปตายซะ!” ฉันลุกขึ้นจากเก้าอี้ทันที จนไอ้ไทม์รีบคว้ามือไว้
“นั่งก่อนเพื่อน! ไม่อยากรู้จุดอ่อนไอ้เวียร์รึไง” อยากรู้สิวะ โอ้ย สรุปไอ้ไทม์หรือตาเวียร์เนี่ยที่น่ากลัว!
