ไออุ่น | โถ่ชีวิตฉัน ลาออกค่ะ!

1498 Words

ฉันเบะปากใส่ไอ้ซินน์ทันที จนมันมองฉันแล้วหัวเราะลั่นห้อง “ฮ่า ๆ กูอยากช่วยนะ แต่ทำไม่ได้ พ่อมึงถึงกลับโทรหากูด้วยตัวเอง ใครจะกล้าผิดคำพูดวะ” เฮ้อ ฉันยืนกอดอกถอนหายใจเซ็ง ๆ ฉันไม่ได้อยากดูแลบริษัทเครื่องสำอางอะไรของแม่เลย ฉันอยากดูแลผับพ่อ ทำไมไม่มีใครเข้าใจวะ เป็นผู้หญิงดูแลผับไม่ดีตรงไหน เฟี้ยวออก! “น้ำปั่นทนคบกับพี่มึงได้ไงวะ กูสงสารมันจริง ๆ หรือว่า… เวลาพี่มึงอยู่กับแฟนแล้วละมุนวะ เหมือนที่นาวินอยู่กับมึงไง น้ำปั่นเล่าให้กูฟังว่า นาวินดุมันมากเลยนะ แต่กับมึงนี่เป็นแมว” ซินน์อมยิ้ม ก่อนจะลุกขึ้น เดินมาบีบไหล่ฉัน “น้ำปั่น… ไม่ได้คบกับพี่เวียร์นะ กูถามมาแล้ว ส่วนไอ้ความละมุนเนี่ยกูก็ไม่รู้ พี่เวียร์เข้าใจยากอ่ะ ถ้ามึงคิดว่าพี่กูอยู่กับแฟนแล้วละมุน มึงก็จีบพี่กูเลย ฮ่า ๆ” แหม แค่เป็นลูกน้องชีวิตไออุ่นก็ถูกซัดเหมือนสึนามิแล้ว อย่าให้มันมากไปกว่านี้เลย! “เหอะ กูว่าพี่มึงนะ ไม่มีใครทนได

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD