นังไออุ่นกลับมาบ้านพร้อมถุงกางเกงในหลากสี... นี่ฉันทำอะไรลงไป ฉันทำได้ขนาดนี้เลยเหรอ โอ้ย รู้ถึงไหน อายถึงนั่น!
“ไงอุ่น ตกลงจะกลับไปทำงานกับเวียร์ไหม” อีกแล้ว! ตอนนี้พ่อฉันกำลังยืนกอดอกขวางประตูบ้านไว้... สีหน้าท่าทาง เหมือนจะไม่ให้ฉันเข้าบ้านซะด้วย
“ตาเอส ไปแกล้งลูกทำไม” แม่ฉ้าน... แม่จ๋าช่วยลูกด้วย
“ฉันแกล้งอะไร ฉันจริงจัง ลูกเธอไม่ได้เรื่องเลยหมวย ไม่มีความอดทนอะไรสักอย่าง โตเป็นควายแล้ว”
โตเป็นควาย! แรงนะพ่อ แรงนะ
“อะไรนักหนา เข้าบ้านได้แล้วไออุ่น มาให้แม่กอดหน่อย คิดถึง ๆ” ฉันเชิดหน้าใส่พ่อ กำลังจะก้าวขาเข้าไปในบ้าน
แต่พ่อขวางทางฉัน!
“พ่อคะ”
“ลูกครับ” เราส่งสายตาฟาดฟันกันสักพัก จนแม่เดินมาหาเรา แล้วถอนหายใจใส่อย่างรำคาญ
“รำคาญ ๆ ทำตามใจพ่อเขาเถอะไออุ่น”
“ค่ะ กลับไปทำค่า... โอเคไหมคะคุณพ่อ” แล้วพ่อก็ยิ้มกว้างออกมา เปลี่ยนสีหน้าจากหน้ามือเป็นหลังมือ เปลี่ยนปุ๊บปั๊บจนฉันตามไม่ท
