หัวใจรักของทักษกร

บทที่ 2 ฝากไว้ก่อนเถอะ EP.1

๒

ฝากไว้ก่อนเถอะ

ขณะเดียวกัน คนถูกอ้วกใส่แล้วหนีซึ่งๆ หน้าอย่างทักษกร หลังจากยืนตะลึงอยู่ครู่ใหญ่ก็รับรู้ได้ถึงกลิ่นอันไม่พึงประสงค์จากของเหลวที่เลอะเทอะอยู่ตรงอกเสื้อ ชาวหนุ่มก้มลงมองนิดหนึ่งแล้วเบือนหน้าหนีโดยเร็ว

ความรู้สึกที่ตามมาคือความโกรธแต่ไม่นานก็กลายเป็นความขบขันโชคดีที่ตอนนี้ปลอดคนไม่มีใครมาเห็นเข้าตั้งแต่เกิดมาก็เพิ่งจะถูกผู้หญิงอ้วกใส่เป็นครั้งแรก มิหนำซ้ำยังอ้วกแล้วหนีอีกต่างหาก

คนอ้วกใส่เขาแล้วหนีก็เป็นผู้หญิงที่เขาถูกตาต้องใจเพราะขาสวย ส่วนหน้าตานั้นเป็นเพียงของแถมที่ตามมาซึ่งก็ถูกใจเขาอีกเช่นกัน ทำให้นึกถึงคำพูดของน้องเขยที่ถามเขาว่าถ้าขาสวยแต่หน้าไม่สวยขึ้นมาในทันที นี่ถ้าพี่ชายทั้งสองหรือน้องสาวรู้เรื่อง ที่เขาถูกผู้หญิงอ้วกใส่แล้วหนีเข้ามีหวังหัวเราะขำเขากันเป็นแถวแน่

ชายหนุ่มส่ายหน้าพลางเดินเข้าไปในห้องน้ำที่อยู่ไม่ไกลจากที่ยืนนักก่อนจะใช้ผ้าเช็ดหน้าผืนใหญ่ชุบน้ำแล้วเช็ดคราบอ้วกอยู่หลายครั้ง แต่กลิ่นก็ยังคงอบอวลอยู่จนต้องตัดสินใจถอดเสื้อออกแล้วขยี้แรงๆ

ทว่า...

ขณะที่กำลังจะสวมเสื้อที่บิดจนหมาด เสียงร้องวี๊ดว้ายกระตู้วู้ก็ดังขึ้นตรงทางเข้าห้องน้ำเสียก่อน

“อุ๊ยตายแล้ว ฉันตาฝาดหรือว่าเมาหือนังแจ๊ด นั่นคนเป็นๆ หรือเทพบุตรกันล่ะนั่น ล้อหล่อ” คนพูดพูดพลางปาดน้ำลายที่ไหลย้อยตรงมุมปากหน้าตาบ่งบอกว่าร่ำสุราเข้าไปไม่ใช่น้อย

“นั่นสินังปริม อกขาวๆ นั่นก็น่าซบชะมัด”

“นังแจ๊ด ฉันเห็นก่อนหล่อนนะยะ ดังนั้นพ่อหนุ่มคนนี้ต้องเป็นของฉัน” คนส่งเสียงคนแรกพูดอย่างหมายมั่นปั้นมือ

“เห็นก่อนหรือหลังไม่สำคัญ มันอยู่ที่ความสามารถย่ะนังปริม” คนเห็นทีหลังพูดอย่างไม่สนใจ

“กะเทยควายอย่างแกกล้าจะมาสู้ฉันหรือนังแจ๊ด”

“กะเทยควายไม่ควายไม่สำคัญ มันอยู่ที่ลีลาเด็ดหรือไม่เด็ดย่ะนังปริม ซึ่งฉันมั่นใจว่าฉันเด็ดกว่าแกแน่นอน”

คนพูดผู้มีรูปร่างเตี้ยล่ำเป็นมะขามข้อเดียว หน้าตาแต่งจนเข้มจัดชวนขวัญหนีดีฝ่อมากกว่าน่ามอง รีบเดินย่างสามขุมตรงรี่เข้าไปหาหนุ่มหล่อที่ยืนเปลือยหน้าอกอยู่ ซึ่งผู้เป็นเพื่อนผู้มีรูปร่างผอมบางราวไม้เสียบผี แม้จะเสียเปรียบด้านรูปร่างแต่ก็ไม่ยอมแพ้รีบเดินตามเข้าไปติดๆ

ทักษกรที่จู่ๆ กลายเป็นสินค้าที่กำลังถูกเลือกรีบสวมเสื้อโดยเร็วก่อนที่จะปรายตาเข้มจัดมองไปยังคนทั้งคู่ที่ตอนนี้มายืนอยู่ตรงหน้า ปกติตัวเขาไม่ใช่พวกเหยียดหรือรังเกียจเพศที่สามแต่อย่างใด เพราะลูกน้องหลายคนในบริษัทก็เป็น แต่วันนี้ขอสักหน่อยเถอะน่า

แหม...คุยกันเป็นตุเป็นตะถามกันเองตอบกันเอง ถามเขาสักคำก่อนดีไหม

“ใครจะเข้ามาก่อนล่ะ หรือจะพร้อมๆ กันก็ได้”

คำพูดกำกวมชวนให้เข้าใจผิดของชายหนุ่มผิวขาวเจ้าของร่างสูงเพรียว แถมดวงหน้าหล่อเหลา ทำเอาสองกะเทยยิ้มกริ่มอย่างถูกใจจนแทบจะอดใจเอาไว้ไม่ไหว

“ตรงนี้เลยหรือคะ” คนชื่อปริมถามพลางเลียฝีปากแผล็บๆ ไปมา

“นั่นสิคะ ตรงนี้มันประเจิดประเจ้อ เดี๋ยวจะโดนข้อหาอนาจารนะคะหรือถ้าชอบแบบนี้แจ๊ดก็จัดให้ได้ค่ะ” คนชื่อแจ๊ดพูดพลางลูบริมฝีปากหันไปทางผู้เป็นเพื่อน “ขอฉันก่อนแล้วกัน แกไปดูต้นทางนังปริม”

“ไม่ได้ ฉันต้องเป็นคนได้ก่อน แกนั่นแหละนังแจ๊ด ไปดูต้นทาง”

ก่อนที่ทั้งคู่จะเถียงกันต่อทักษกรก็ตวาดเสียงเข้มออกไปพลางกวักมือเรียก

“เข้ามาพร้อมๆ กันนั่นแหละ เมื่อกี้เพิ่งถูกคนเมาอ้วกใส่กำลังหาคนเตะระบายอารมณ์อยู่พอดี ไม่ได้เตะกะเทยมานานแล้ว วันนี้โชคดีจริงๆ”

“อ้าว...”

“อ้าว...”

ทั้งสองร้องอ้าวขึ้นพร้อมกัน ดวงหน้าระรื่นที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้เปลี่ยนเป็นซีดเผือด ปากสั่นระริก

“ไม่ต้องอ้าว เข้ามาเลย พ่อจะเตะให้หน้าเขียวเลย”

ชายหนุ่มพูดจบก็ยกมือทั้งคู่ขึ้นหักนิ้วดังกร๊อบพลางขยับเท้าขวาไปมา ทำเอาสองกะเทยถอยหลังกรูดจากท่าทางเอาจริงเอาจังที่เห็น ตอนแรกเข้าใจผิดคิดว่าคนหล่อชอบแบบสวิงกิ้ง

“แกเข้าไปสินังแจ๊ด แกเป็นคนเห็นก่อนไม่ใช่เหรอ”

คราวนี้ทั้งคู่เริ่มเกี่ยงกันผิดกับตอนแรกที่แย่งกันประหนึ่งหน้ามือเป็นหลังเท้า

“แกนั่นแหละเข้าไปเถอะ ฉันเสียสละให้” คนพูดพูดจบก็เผ่นแน่บออกไปก่อนทันที คนเป็นเพื่อนก็รีบเผ่นตามไปติดๆ เช่นกัน เพราะยังไม่อยากถูกหนุ่มหล่อเตะ

“แกรอฉันด้วยนังแจ๊ด”

ทักษกรมองตามหลังสองกะเทยแล้วส่ายหน้าไปมา นึกถึงหญิงสาวต้นเหตุที่นอกจากจะอ้วกใส่เข้าจนเหม็นไปทั้งตัวแล้ว ยังเกือบทำให้เขาถูกกะเทยปล้ำพลางคิดในใจอย่างเข่นเขี้ยว

ฝากไว้ก่อนเถอะ!

เมื่อชายหนุ่มกลับไปยังโต๊ะอีกครั้งและมองไปยังโต๊ะของหญิงสาวที่ฝากความเลอะเทอะไว้ให้ เขาก็ไม่เห็นเจ้าตัวอยู่ที่นั่นแล้ว ซึ่งท่าทางดังกล่าวก่อความสงสัยให้เกิดกับฌอนไม่น้อย

“คุณกรหายไปไหนมา แล้วมองหาใครอยู่หรือครับ”

“ปละ...เปล่า” คนถูกถามตอบน้ำเสียงตะกุกตะกักเล็กน้อย

“แล้วนั่นทำไมเสื้อเปียกล่ะครับ” คนเป็นน้องเขยเอ่ยถามเมื่อเห็นอกเสื้อของอีกฝ่ายที่สวมเสื้อสีฟ้า

อ่อน เมื่อเปียกจึงเห็นรอยได้อย่างชัดเจน