Ertesi sabahın ilk ışıklarıyla uyanan Cengiz'in ilk işi Sahra değildi. Onun yerine günlük rutinlerinden biri haline gelmiş olan doktor kontrolündeydi. Özel doktoru her zamanki gibi odasına gelmiş tahlil sonuçlarından bahsediyor, şeker ve tansiyonunu ölçüyordu.
Bazen çok abarttıklarını düşünüyordu Cengiz. Hasta falan değildi. Kaldı ki, eğer bu bir hastalıksa nasıl onunla doğdu, yine onunla ölecekti. Kurtuluşu ya da kesin bir tedavisi yoktu değil mi?
Eee, öyleyse nesini uzatıyorlardı?
"Arap'mış." diye esneye esneye geniş odaya giren kardeşiyle ondan yana baktı. Gelen Muhsin'di ve aslında kardeşi değil, büyük abisiydi. Ama ailenin reisi kendisi olduğu ve Muhsin'le aralarında sözü edilir bir yaş aralığı da olmadığı için onu kardeşi gibi gibi görmesi sorun olmuyordu.
"Daha doğrusu yarı
