ขอรักได้ไหมคุณพี่เลี้ยง 16
วันอาทิตย์ฉันรู้สึกตัวตื่นเวลาหกโมงเช้า ซึ่งเป็นเวลาที่ฉันรู้สึกคุ้นชินที่ต้องตื่นไปปลุกเติร์ดให้ไปอาบน้ำเตรียมไปโรงเรียน แต่พอเป็นวันหยุดก็ยังคงรู้สึกตัวตื่นในเวลาเดิมเช่นเคย
หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ตั้งใจจะลงไปช่วยแม่บ้านทำมื้อเช้าสักหน่อย ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ทุกคนไม่ยอมให้ทำงานบ้านช่วยเลย แม้ในสัญญาจ้างฉันจะระบุชัดเจนแต่ฉันก็ไม่สบายใจที่เลี้ยงแค่น้องเติร์ดแล้วไม่ได้ช่วยงานคนอื่น ๆ
“ว้าย!” ในจังหวะที่เปิดประตูห้องนอนออกมาก็ต้องหวีดร้องตกใจเมื่อเจอกับร่างเล็ก ๆ ของน้องเติร์ดนั่งรอที่หน้าประตูห้อง เจอหน้าฉันก็เงยหน้ายิ้มแป้นแล่นใส่ทันที
“มาทำอะไรตรงนี้คะ พี่อ้ายตกใจหมดเลย”
“มารอแม่อ้ายพาไปปลูกผักครับ แต่พ่อบอกว่าไม่ให้รบกวนแม่อ้าย เติร์ดเลยนั่งรอ” เด็กน้อยตอบอย่างฉะฉาน เรียกรอยยิ้มต้อนรับเช้าวันใหม่ได้อย่างดี
“คนเก่ง งั้นก็ไปกันค่ะ พี่อ้ายจะพาไปปลูกผักเอง
