"Hindi nga kasi pwede, Jazzie. Alam mo naman na mapapagalitan tayong pareho ni Stacey," ani Ken.
"Please. Kahit three days lang," pakiusap ko habang hinahatak ang braso niya.
Siguro naman nakapag-check out na siya niyon.
Nandito kami sa staff's room kung saan pupwede kaming tumambay o mamahinga.
"Ano ba kasing mayroon at ayaw mong tanggapin ang toka mo ngayon?" kunot-noo niyang usisa.
Natigilan naman ako at napaiwas ng tingin. Halos sampung minuto na akong nakikiusap kay Ken na siya muna ang umasikaso sa room na ibinigay sa akin ng supervisor namin.
"Masama lang talaga pakiramdam ko. Kailangan ko muna 'atang um-absent ng ilang araw," palusot ko.
"Mukha ka namang okay, ah?" agad na sambit ni Ken saka sinipat ang noo ko.
Wala sa sarili akong tumakad at parang bata na kumapit sa bras
