Karanlık üstüne bir lanet gibi çöktüğünde büyük bir bunalmışlık hissiyle açtı gözlerini. Üzerindeki yorgunluğu anlayamazken bir de etrafını ağır bir sis kaplamıştı. Çevresini göremediği bir ormandaydı. Uzakta akan bir nehir sesi duyuyordu. Baykuşların uğultuları da karanlığın sessizliğini bir bıçak gibi ortadan ikiye yarıyordu. Nerede olduğunu bilmiyordu ama buranın bir orman olduğunu az çok hissediyordu.
Zorlukla ayağa kalktı. Kısa saçını kulağının arkasına koyarken sisin nefes almasını zorlaştırdığını fark etti. Derin bir nefes alarak içindeki oksijensizliği gidermeye çalıştı. Sonra da ağır ağır başını kaldırıp yürümeye başladı.
“Kimse yok mu?” dedi boşluğa doğru. Sesi yankılanıp kayboldu.
Bastığı yer çimenlik bir alandı, bunu attığı her adımda fark etmişti. Karanlık ve çevreyi kap
