Tozlar toprağa dönüşür, toprakta ruha dönüşürdü. Ruhta tüm canlılara…
Dünyada var olan her şey sihirdi aslında. Bir yaprağın tekrar çıkması, bir tohumun filizlenmesi, bir çiçeğin açması da sihirdi. Kocaman çınarın köklenmesini sağlayan ve onu her fırtınaya karşı güçlü yapan sihirdi. Hatta toprağa değen her yağmur damlası bile sihirdi.
Parmaklarını kurumuş toprağın üzerinde gezdirirken bunları düşünüyordu. Buradaki toprak yalnızdı, onu kurtaracak bir sihir bekliyordu. Sihri nasıl bulacağını bilmiyordu ama bir yolunu deneyecekti. Buraya uyum sağlamasının tek yolu sanki buydu.
Öğleden sonra ders istemediğinden çabuk bitmişti. Hiçbir şey anlamadığı yazıların arasında kaybolurken gözlerden uzak kalmak için sırasına gömülü kalmıştı. Sıra arkadaşı olan Darius’ta bütün ders boyunca uyumuştu.
