เจลีนนั่งลงที่บาร์ในขณะที่คีย์เดินหายเข้าไปด้านหลังซึ่งเธอก็แปลกใจไม่น้อย ก่อนที่ด้านหน้าจะมีดนตรีสด ซึ่งเจลีนตกใจไม่น้อยเมื่อเห็นชายหนุ่มหน้านิ่งอย่างคีย์กำลังขึ้นร้องเพลง
เสียงดนตรีเพลงเดียวกับที่เธอได้ยินคีย์ร้องวันแรกค่อยๆบรรเลง เธอกดยิ้มไม่น้อยเมื่อมันเป็นเพลงที่เธอฟังแล้วนึกถึงวันแรกที่เจอเขา เสียงของคีย์มีเอกลักษณ์มาก มากพอที่เธอได้ยินแล้วรู้ทันทีว่าเป็นเขาโดยไม่จำเป็นต้องเห็นหน้า
"คุณคีย์ร้องเพลงเพราะตลอดเลยเนอะพี่" เสียงเสิร์ฟคนนึงเอ่ยกับบาเท็นเดอร์ทำเอาเจลีนขมวดคิ้วเพราะแสดงว่าคนที่นี่ต้องรู้จักคีย์ซินะ แต่ก็ไม่แปลก เพราะคีย์นั่งร้องเพลงที่หน้าผับทุกวัน
"ฟังเขาร้องบ่อยเหรอคะ" เจลีนเอ่ย
"อ่อ ปกติคุณคีย์ไม่ค่อยเข้ามาร้องข้างในหรอกค่ะ ชอบนั่งอยู่ข้างนอก นานๆจะเข้ามาค่ะ" เสิร์ฟสาวเอ่ย
"อ่อ"
เจลีนหลงรักเสียงเพลงของคีย์โดยไม่รู้ตัว หลงรักเสียงมีเสน่ห์ของเขาโดยไม่รู้ตัว และอาจจะหล
