Chosen For Pleasure (Tagalog/Filipino)

Chapter 9

Gusto nang bumigay ang mga tuhod ko sa mga pinagsasabi ni Rowan sa harap nina mama at tito Ricardo. Gustuhin ko man bawiin ang mga binitawan niyang salita ay hindi ko magawa. May nagdidikta sa parte ng isipan ko na huwag kong pigilan. Na hahayaan ko lang siya sa anumang gugustuhin nito.

Kasalukuyan kaming naririto ngayon ni Rowan sa dati kong kuwarto.Kahit gustuhin man ni mama na paghiwalayin kami ng kuwarto ay hindi niya rin magawa dahil pati siya naapektuhan sa sinabi ng lalaking ito—na nabuntis niya ako kahit wala naman talagang bunga ng mga gabi na pinagsasaluhan namin.

I feel guilty though wala naman talaga akong kasalanan. Ang tanging kasalanan ko lang ay nadismaya ko si mama para sa mga plano niya para sa akin. Napaisip na nga ako, ang buong akala ko ay magiging maayos din ang lahat ay mukhang nagkakamali pa ako dahil pakiramdam ko ay lumala pa yata ang sitwasyon sa pagitan naming dalawa ni Rowan. Hindi ko na alam kung anong mukha ang maihaharap ko kay mama—sa pamilya ko. Kinagat ko ang labi ko't tumingin sa direksyon niya na kasalukuyang naghuhubad ng sapatos at nagpalit ng tsinelas na pambahay. Nagtama ang mga tingin namin. Tumayo siya mula sa kinauupuan niyang upuan na yari sa plastik. Humakbang siya para daluhan ako. He did a lower squat infront of me. He gently hold my hand. "There's something wrong?" masuyo niyang tanong.

Napangiwi ako. Walang sabi na ginulo ko ang buhok ko dahil sa frustrations. Bakit mo sinabi kay mama 'yon? Ayan, naniwala tuloy."

"Kapah hindi ko sinabi 'yon, paniguradong ilalayo ka na naman sa akin." saka ngumisi siya ng nakakaloko. "Tara, gawa na tayo ng baby para may ebidensiya na. Maybe, five rounds is enough?"

Namilog ang mga mata ko. "Rowan!" hindi ko mapigilang mapalo siya sa kaniyang braso. Hindi siya nasaktan, imbis ay tinawanan pa ako. "Seryoso kasi ako, eh."

"Seryoso din naman ako, my heaven." dahan-dahan niyang inilapit ang kaniyang mukha sa akin. Pero hindi lang iyon ang napansin ko. Napapansin ko na parang dahan-dahan niya akong inihiga sa kama. Kusa akong napalunok at sumunod ang aking katawan sa anumang gugustuhin nito. Hanggang sa lumapat na ng tuluyan ang aking likod sa kuston ng kama. Hindi matanggal ang mga tingin ko sa kaniyang mga mata, ganoon din siya sa akin. "Are you ready to be a mother of my children, hm, my heaven?" halos pabulong na iyon.

Hindi ko magawang sumagot. Heto na naman ako, nagawa ko na naman magpaubaya sa kaniya...

He plant a kiss on my lips and he brushed it all over my face. Marahan kong pumikit para mas lalo ko pa siya maramdaman. Natagpuan ko nalang ang sarili ko na wala nang saplot sa katawan, tanging under garment ko nalang sadyang iniwan ni Rowan. Bumaba ang halik niya dumapo ang mga labi niya sa aking leeg.

"R-Rowan..." nanghihinang tawag ko sa kaniya na may halong ungol 'yon.

Wala akong makuhang sagot mula sa kaniya. He seems so busy to explore my body. Bawat dapo ng kaniyang mga labi sa ilang bahagi ng aking balat ay tila binbigyan niya iyon ng marka, na para bang sinasabi na wala ibang sasamba sa akin kungdi siya lang. Na pag-aari niya ako. Na walang sinumang makakuha sa akin, kungdi tanging siya ang may karapatan sa akin.

Kusang lumiyad ang katawan ko dahil sa sensasyon at ramdam ko na rin pagsilab ng apoy sa aking sistema. Habang abala siya sa paghahalik niya sa ilang parte ng aking katawan, siya naman ang pagdapo ng mga palad niya kung saan-saan hanggang sa hinawakan niya ang magkabilang dibdib ko, hinalikan niya ang pagitan ng mga ito. Napasinghap ako't napapikit. Kasabay na bumabaon ang mga kuko ko sa kaniyang balat. Anytime, parang sasabog na ako dahil sa pinanggagawa niya sa akin.

Ang isang tulad ni Rowan Ho ay madaling tanggalin ang katinuan ko sa isang iglap lang. Walang paraan para tanggihan siya.

Kahit anong pilit ko na huwag makalikha ng ingay ay hindi ko pa rin maiwasan dahil bawat sensasyon na binibigay niya sa akin, ay nagagawa kong mapaungol. Para hindi na maulit iyon ay talagang tinakpan ko na ang bibig ko. Atleast kaming dalawa lang ang nakakarinig.

He finally reached the pearl, he gently remove my panty by his mouth! I didn't expect the next thing he do.. He eat me! Napasinghap ako't agad ko kinagat ang aking labi para hindi maging maingay Because the thing he did, it feels like, I'm going to explode anytime! Lumipat ang mga kamay ko. Napasabunot ako sa kaniya nang wala sa oras. "Rowan..." may halong pakiusap nang isatinig ko 'yon.

"Hold still, my heaven..." he finally said. Pagkatapos ay ipinasok ng dila niya ang loob ko na mas lalo ako nawindang ang kaluluwa ko sa ginawa niya!

Nang pagsawaan niya iyon ay pumuwesto na siya. Sa ginagawa namin ngayon, the big role is played by tactile feelings. He still want me to lies on the bed. One of my arm put behind the head, my feet together are raised up. While Rowan stands on his knee at my buttocks, his legs are driven widely apart, his manhood is getting ready to have an entrance between my raised legs in the shins, he started to moved. Ibinuka ko ang aking bibig, kahit na dahan-dahan siyang gumalaw ay hindi ko madeny na nasarapan ako sa ginawa niya. His hands are placed on my breast and caresses them while we were the middle of penetration.

"Rowan... Oh my..." I called him breathlessly. Biglang ako napahawak sa isang binti niya.

"Oh f**k, you're so f*****g tight again, my heaven." he groaned. "I love it... Ahh...."

Pumikit ako ng mariin. Halos mapunit na ang labi ko sa kakagat. Anumang oras ay maabot na naman namin ang langit nang wala sa oras.

Nagtaka ako nang biglang tumigil si Rowan. He lie down my legs and he he remaining stands between my legs. Nasa loob ko pa rin ang kaniya. Mas diniin pa nga niya ang kaniyang sarili sa akin. He suddenly hold my waist to lift me that my head and my forearm can be my supoort. I throw my legs to his thighs, bending them at his knees, I support my butt with my arms, helping him to maintain the rhythm. Muli siyang gumalaw, nagtama ang mga mata namin. Inilapat niya ang kaniyang mga labi pero rinig ko pa rin ang ungol niya. Tagakatak na ang pawis niya pero hindi niya ininda iyon, parang nag-eenjoy pa siya sa kaniyang ginagawa. Nagugustuhan pa niya. Kahit ako ay pinagpapawisan na din kahit na nakahiga lang ako.

"Oh, f*****g shit... Here I come, my heaven..." he groaned. Mas binilisan pa niya ang kaniyang galaw.

Pumikit ako. Para akong naalarma. Hindi ko alam kung saan na ako kakapit sa mga oras na ito dahil nararamdaman ko na din kung anong nararamdaman niya.

"Come with me, my heaven..." dagdag pa niya.

Hindi ko magawang sumagot. Lumiyad pa ako. Until his final thrust, mas diniin pa ni Rowan ang kaniyang sarili sa akin. Muli ko na naman naramdaman ang mainit na likido sa aking loob that it gives me a more pleasure and satisfaction at that moment.

Sinubsob ni Rowan ang kaniyang sarili sa akin. Hinalikan niya ako sa noo. "Great," mahina niyang kumento.

"Pambihira ka talaga," ako naman ang nagsalita. "Pinanindigan mo talagang binuntis mo ako..."

He draw a smile on his face. "No other options, my heaven." he almost whisper. "I just don't want to let you go. I got whipped by you." may inabot siya sa isang sulok ng kama pagkatapos ay pinunasan niya ang mga namuong pawis sa pamamagitan ng tissue. "So, second round is up." saka ngumisi ng mala-demonyo.

_

Sa una ay malabo ang paligid pagkamulat ko. Wala si Rowan sa tabi ko. Bahagyang kumunot ang noo ko, bumangon at nagpahilamos ng mukha. Napatulala ako. Ramdam ko pa rin ang sakit ng buong katawan ko dahil sa naganap kanina bago ako hinila ng antok.

Talagang pinanindigan talaga niya ang limang round.

Parang walang kapaguran sa katawan ang lalaking iyon, ah. Pagkatapos ng isang round, magpapahinga ng limang minuto tapos susugod na naman siya sa gyera.

Napailing ako't ngumiti. Umalis ako sa ibabaw ng kama at nagsuot na ng damit. Kakatapos ko lang magbihis nang biglang kumatok. "Tuloy," malakas kong sabi.

Kusang nagbukas ang pinto ng kuwarto ko. Tumambad sa akin si Kat na mukhang nakaporma. Tumaas ang isang kilay ko dahil sa pagtataka. Saan naman pupunta ang isang ito? "Naku, bakit hindi ka pa nakaprepare?" bulalas niya.

Umaawang ang bibig ko. "Ha?"

Napangiwi siya. "Ano ka ba naman, Celestina! Paparating na ang kamag-anakan ng mapapangasawa mo!" malakas ang pagkasabi niya n'on.

Tila nanigas ako nang wala sa oras dahil sa sinabi niya. Pati iyon? Sineryoso niya?! Talagang mamanhikan ang pamilyang Hochengco dito sa bahay?!

Nilapitan ako ni Kat. "Hay nako, pambihira ka naman, ateng. Halika nga ay aayusan na kita!" bumungisngis siya. "Pero grabe, nagulat ako nang ibinalita sa akin ni papa na lumuhod pa ang mapapangasawa mo sa harap nila para hingin lang ang kamay mo." aniya.

Hindi ako makasagot. Hinahayaan ko lang siya na ayusan niya ako.

"Napakaswerte mo, Celestina. Sobrang swerte mo sa mapapangasawa mo. Imagine, nagawa niyang harapin ang mama mo kahit alam natin na magagalit ito ng sobra dahil sa sitwasyon mo."

_

"Ngumiti ka, Ciel, ha?" paalala sa akin ni Kat habang pababa na kami ng hagdan. Nang tuluyan na kaming nakababa ay dalawang pares ng mga magulang ang tumambad sa akin, kasama na rin ni Rowan ang pamilya niya. Sina mama at tito Ricardo na bakas sa mukha nila na ninenerbyos at nakikimi. Samatalang ang buong pamilya ni Rowan ay abot-teynga ang mga ngiti. Kasama pala nila sina Madame Fiorella at ang asawa nito na nalaman ko na Dir Kyros Ho ang pangalan nito.

"Halika na, Ciel. Maupo ka na." seryosong tawag sa akin ni mama. Tinutukoy niya ang espasyo na nasa tabi niya. Yumuko ako't naglakad palapit sa kanila. Umupo ako sa tabi nina mama. "Kat, kumuha ka ng orange juice para sa mga bisita pati na din ng mga baso."

"Opo, mama." tugon ng kapatid ko saka umalis muna para kumuha ng pinapakuha ni mama sa Kusina.

Habang wala pa si Kat ay napansin ko ang mga paperbag at mga pagkain na gilid. Umaawang ang bibig ko nang nagtama ang mga tingin namin ni Rowan. Malapad ang kaniyang ngiti na tila sigurado siya sa kaniyang plano. Bagamat, ramdam ko pa rin ang tampo ni mama kahit nasa tabi ko na siya.

Ialng saglit pa ay bumalik na si Kat, kasama na niya si Luke na may dala na ng juice at mga baso. Silang dalawa ang nag-serve para sa mga bisita. Isa-isa nilang binigyan ang mga ito habang ako ay nanatiling tahimik at nanonood sa kanila.

"I think, we should start," pormal na wika ng papa ni Rowan na si Sir Finlay.

"By the way, nagdala kami ng pagkain para sa iyo at sa pamilya mo, iha." nakangiting wika ni Madame Fiorella. "Sana ay magustuhan ninyo."

"S-salamat po, madame..." nahihiyang tugon ko.

"Ano bang gusto mong sabihin, Rowan?" si Madame Pasha na ang nagtanong, like she's playing innocent kasi nakangiti din siya.

"Magpapakasal kami ni Ciel," may bahid na kasiguraduhan na pahayag niya.

"Aba, magandang balita iyan!" bulalas ni Sir Finlay na ikinagulat ko. "Uminom tayo, balae!" biglang aya niya kay tito Ricardo. Inabot ni River kay Sir Finlay ang alak na dala nila. Tig-isang bote sila.

"Finn naman," suway sa kaniya ni Madame Ciel. "Hindi pa tapos, eh."

"Rowan?" malambing na tawag ni Madame Fiorella sa kaniya, parang may gusto itong marinig mula sa kaniya.

"Nabuntis ko si Ciel. I want to take her as my wife as soon as possible." seryosong sambit ni Rowan sa kanila.

"Kailan ninyo naman balak magpakasal?" si Sir Kyros naman ang nagtanong.

Hindi ko alam kung anong isasagot ko. Pero mukhang nakuha ni Rowana ang sitwasyon ko. "Sa isang linggo."

"Isang buwan." biglang sabi ni mama.

Napatingin ako sa kaniya na may gulat sa aking mukha. Seryoso na din ang mukha niya.

"Walang dahilan para magmadali. Maraming tao ang mahihirapan kapag nag-apura tayo. Mas maigi nang nasa ayos ang lahat para sa kasal ninyo." tumingin siya sa mga Hochengco. "Wala naman sigurong masama."

"Oo nga naman, Rowan." sang-ayon ni Madame Pasha.

Nagbuntong-hininga si Rowan, parang wala na siyang magagawa. Naroon pa rin ang respeto niya para kay mama.

"May hihilingin pa sana ako," dagdag pa ni mama. Muli kaming tumingin sa kaniya. Bakit bigla ako ginapangan ng kaba? Napalunok ako. "Ito'y tradisyunal na regalo mula sa nobyo."

"Ano iyon, balae?" nakangiting tanong ni Madame Pasha.

Kumawala ng isang malaking buntong-hininga si mama bago ulit nagsalita. "Kaugalian dito sa amin ang paninilbihan ng nobyo sa pamilya ng nobya. Iyon ang isang paraan ng pagpapatunay sa katapatan ng pagmamahal ng anak ninyo sa anak ko kung gustuhin man niyang pakasalan ito. Isang pagkakataon na rin 'yon para makakilalan pa sila ng maigi ng anak ninyo at ang anak ko. Para na din makilala na pa siya pamilya."

"Rowan?" tawag sa kaniya ni Sir Finlay, tinatanong kung tatanggapin ang hamon na binibigay.

"Kailan po ako magsisimula?"

"Bukas sana,"

"Tatanggapin ko." determinadong sagot ni Rowan.

Pumalakpak si Sir Finlay, "Dumako naman tayo sa simbahan,"

"Maganda kung sa solemn wedding, anak." nakangiting si Madame Pasha. "Sagrado ang kasal. Lalo na't lumaking relihiyoso si Ciel."

"Uhm," I trailed off. Dahil d'yan nakuha ko ang atensyon nilang lahat. Maski si Rowan ay makaimtim na nakatingin sa akin. "Alam kong weird kung sasabihin ko ito." nakipagtitigan ako kay Rowan. "Gusto ko sanang maranasan kung.. papaanong ikasal na base din sa tradisyon ninyo."

"Ciel..." mahina pero may bakas na pagkabigla sa boses ni Rowan.

Ngumiti ako sa kaniya. "Minamahal ko si Rowan bilang siya. Hindi dahil sa mayaman siya, hindi dahil sa habulin siya ng mga babae, hindi dahil sa pinapangarap siya ng iba. Kung siya, nagawa niyang tanggapin ang pagiging relihiyosa ko, ako naman, tatanggapin ko ang mga bagay na may kinalaman sa buhay niya. Rerespetuhin ko kung anong paniniwala niya, pati ang mga ang tradisyon at kulturan na kinalakihan niya. Mamahalin ko siya tulad ng pagmamahal niya sa akin." bumaling ako sa pamilyang Hochengco. "Kung hindi ninyo matanggap ang hinihiling ko, ayos lang po kahit sa simbahan lang kami ikasal." malumanay kong sabi.

"Ciel..."

"Ganoon kita kamahal, Rowan." sabi ko na hindi mabura ang mga ngiti ko sa kaniya.

Panginoon, ngayon palang ay malaking pasasalamat ko dahil binigyang linaw mo na ang aking isipan. Ngayon ay nalalaman ko na kung bakit nangyayari sa akin ang mga bagay na ito. Ang buong akala ko, kayo lang ang tanging mamahalin ko na walang hanggan, ngunit nagkakamali pala ako. Dahil may isang tao, ay kaya kong pag-alayan ng buong puso at kaluluwa. Si Rowan iyon.