อย่าเพิ่งบอกว่าคียติณณ์เป็นผู้ชายสุขุมดูเงียบขรึม หากไม่ได้เห็นสายตาแพรวพราวของเจ้าตัวในเวลานี้
เพราะเสือร้ายในคราบแมวเหมียวก็มีเยอะแยะถมไป..
“เมื่อกี้.. ว่าไงนะคะ”
เทียร์รดาที่ถูกยิงคำถามใส่ ถึงกับชะงักค้างไปต่อไม่ถูก
พอเขาเห็นว่าเธอนิ่งค้างไปนานหลายวินาที เจ้าตัวก็เลยยกมือขึ้นลูบหัวคนตรงหน้าด้วยความเอ็นดู ก่อนจะตักอาหารใส่ถ้วยข้าวต้มเธอพร้อมรอยยิ้ม
“จะคุณติณณ์หรือพี่ติณณ์ก็คนเดียวกันนี่ โกงเหรอคะ” คนตัวเล็กย่นปลายจมูกด้วยความมันเขี้ยวอีกฝ่าย
“อ้าวเหรอ แค่อยากให้เธอเลือกว่าชอบแบบไหน”
“ชอบ.. แล้วทำไมฉันต้องเลือกด้วยคะ ฉันไม่ได้ชอบพี่สักหน่อย”
คนที่เกือบจะพลั้งปากพูดว่าชอบแสร้งโมโหกลบเกลื่อน พลางตักข้าวเข้าปากทำหูทวนลมเข้าไว้ จะได้ไม่เห็นว่าอีกคนกำลังหยอกล้อกับใจเธอเช่นกัน
“ทำไมล่ะ ไม่มีที่ชอบสักโหมดเลยเหรอ แต่ว่าพี่มีอีกหลายมุมเลยนะที่เธอยังไม่เคยได้เห็น”
“เหรอคะ”
“ครับ แล้วเธอ
