ช่วงสายของวันจนตะวันทอแสงแยงตาหญิงสาวให้รู้สึกตัว ศีรษะเล็กที่นอนหนุนท่อนแขนแกร่งปรือตาขึ้นมองอย่างเชื่องช้า
เมื่อลืมตาเธอก็พบเข้ากับสันกรามคมของคียติณณ์ พลันรอยยิ้มบางเบาก็ปรากฏขึ้นบนมุมปากสวย
เทียร์รดาไล่สายตาสำรวจโครงหน้าของอีกฝ่าย ชายหนุ่มที่นอนหลับตาพริ้มเหมือนเด็กน้อยดูไร้พิษสง แต่ท้วงท่าลีลาเมื่อคืนทำเอาเธอลืมไม่ลงเลยทีเดียว
บางทีดอกไม้สวยอย่างเขาก็ล่อแมลงตัวน้อยให้ติดกับได้ไม่ยาก..
พอเห็นว่าเขาขยับตัว เทียร์รดาก็เลยแกล้งหลับใส่ มือไม้เหยียดเกร็งเล็กน้อยหลังในหัวประมวลผลภาพเมื่อคืนเป็นฉากๆ
คนตัวเล็กรู้สึกได้ถึงแรงขยับตัวแต่คียติณณ์ไม่ได้ผละเธอออกแต่อย่างใด ฉับพลันหัวใจก็สั่นระรัวยามลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารดข้างแก้มขาวเป็นระยะ
เขากำลังโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้ ก่อนจะได้ยินเสียงแค่นยิ้มคล้ายว่าชอบใจ
“เธอแกล้งหลับหรือเปล่าครับ” คียติณณ์หยอกเย้าข้างใบหู
เทียร์รดานิ่งไม่โต้ตอบ แต่ใจเต้นแร
