เรื่องราวเมื่อคืนเป็นยิ่งกว่าฝันหวาน..
ต่อให้เทียร์รดาไม่อยากจดจำหรือแสร้งว่าลืมเลือน แต่สุดท้ายภาพทุกอย่างก็ยังตอกย้ำอยู่ดี ว่าพวกเขาได้ล้ำเส้นที่ขีดกั้นเอาไว้แล้วเรียบร้อย
“หรือเธอจะปฏิเสธ.. ว่าเรื่องเมื่อคืนเธอไม่ได้รู้สึกดีกับมัน” ใบหน้าหล่อเหลาโน้มเข้าไปกระซิบใกล้ใบหู มือโอบกระชับแผ่นหลังอีกฝ่ายให้เข้ามาประชิดกาย
“พี่ติณณ์” คนตัวเล็กหดลำคอหนีอัตโนมัติ ก่อนจะยกมือขึ้นยันอกคนตรงหน้าไว้ไม่ให้เข้ามาใกล้กว่านี้
“แค่ตอบมาว่ามันดีสำหรับเธอหรือเปล่า”
“ก็ไม่เห็นต้องกดดันกันเลยนี่คะ”
“เพราะเธอชอบเบี่ยงประเด็นตลอดเลยนี่เทียร์ พี่ก็แค่.. อยากได้ยินจากปากเธอครับ”
ถึงจะรู้ว่าคนตรงหน้าปากไม่ค่อยตรงกับใจ แต่มันก็อดไม่ได้อยู่ดีที่คียติณณ์อยากจะได้ยินจากปากเทียร์รดา
แค่อยากให้เธอประทับใจก็เท่านั้นเอง..
เพราะสำหรับคียติณณ์กลิ่นกายหอมละมุนและความอบอุ่นจากอ้อมกอด กลายเป็นความทรงจำที่หวนนึกถึงเมื่
