ร่างเพรียวบางสมส่วนที่แต่งตัวเสร็จแล้วเดินออกมาจากคฤหาสน์ หลังงาม รถบีเอ็มคันหรูคันหนึ่งก็แล่นเข้ามาจอดในบ้าน ใกล้กับรถของบอร์ดี้การ์ดหนุ่ม
พอผู้ชายคนนั้นลงจากรถ ไคซัสก็โค้งตัวให้อย่างนอบน้อม
‘เขาเป็นใคร’
“เอเลียสอยู่ไหม”
“ไม่อยู่ขอรับ เจ้านายไปทำธุระที่โรมขอรับ อีกสองสามวันกว่าจะ กลับ” ไคซัสรายงานด้วยความสุภาพ ซึ่งนิสาชลที่ยืนอยู่ไม่ไกลมาพอได้ยินที่เขากล่าวรายงาน
ร่างสูงสง่าหันมามองสาวน้อยแปลกหน้าด้วยแววตาฉงน ก่อนจะหัน ไปถามไคซัสด้วยสายตา
“นี่คือมาดามนิสาชล เป็นเอ่อ... เป็น” ก่อนที่ไคซัสจะกล่าวรายงาน จนจบ ผู้ชายที่น่าเกรงขามไม่ต่างไปจากเอเลียสก็ยกมือห้าม
“ไม่ต้องอธิบายแล้ว สายตาของนายมันบอกฉันทุกอย่าง วันนี้ไหนๆ เอเลียสก็ไม่อยู่ ให้ฉันไปทักทายเธอหน่อยนะ”
“ขอรับ”
ไคซัสมองตามหลังคาซิมแล้วก็นึกหวั่น ในเมืองนีซนอกจากเอเลียส หรือโจฮานจะเป็นผู้ชายในฝืนของสาวๆแล้ว คาซิมคือผู้ชายเจ้าเสน่
