เช้าวันถัดมา กริ๊ง ๆ! เสียงกริ่งที่รั้วหน้าบ้าน ทำให้เจ้าของร่างเพรียวบางสมส่วนที่กำลัง เดินชมนกชมไม้อยู่ด้านในหันมามอง แล้วเดินไปหาแขกผู้มาใหม่ เพื่อจะถาม ว่าเขามาพบใคร “มาดามนิสาชลใช่มั้ยครับ” เจ้าของร่างสูงในชุดสูทสีดำที่เดินลงมาจากรถเก๋งคันงามถามหญิงสาว เมื่อเดินเข้ามาเธอหน้าประตูรั้ว “ใช่ค่ะ ว่าแต่คุณรู้จักชื่อของฉันได้ยังไงคะ” “อ้อ เจ้านายบอกขอรับมาดาม” “อ้อ” “กระผมขอฝากแฟลซไดรฟ์นี่ให้คุณเอเลียสหน่อยขอรับ” “อ๋อ ได้ค่ะ ว่าแต่มันคืออะไรเหรอคะ” แล้วเธอจะอยากรู้ไปทำไมเนี่ย “ถ้ามาดามอยากรู้จะเปิดดูก็ได้ขอรับ คุณเอเลียสบอกกระผมว่าถ้าเป็นมาดาม ท่านอนุญาตให้เปิดดูได้” “จริงเหรอ” “จริงขอรับ” “โอเคจ้ะ แล้วฉันจะเอาไล้นี่ให้เขา” “ไปก่อนนะขอรับมาดาม” ชายหนุ่มพูดยิ้มๆ มองใบหน้าสวยใส อ่อนเยาว์ของผู้หญิงคนใหม่ของเจ้านายแล้วก็อดที่จะชื่นชมไม่ได้ ‘เจ้านายชอบกินเด็กเหมือนกันแฮะ’ เพราะใบ