เด็กในปกครอง

ยินดีต้อนรับกลับบ้านค่ะ

มื้อเย็นวันนี้คุณพ่อจัดเต็มเรื่องอาหารและเครื่องดื่มเพื่อต้อนรับลูกชายกลับบ้านในรอบ11ปี แถมยังเข้าครัวไปจัดการทำอาหารด้วยตัวเองอีก

พีช:พ่อสวัสดีครับ //ผมเดินเข้ามาหาพ่อที่นั่งคุยกับเด็กนั่นอยู่ทีาห้องรับแขก

พ่อ: มาแล้วหรอลูกเป็นยังไงสบายดีนะ

"ฉันนั่งมองสองพ่อลูกคุยกันจนรู้สึกว่าตัวเองไม่ควรอยู่ตรงนี้เลยขอตัวไปช่วยพี่เฟิ่งเตรียมจัดโต๊ะอาหารดีกว่า"

พี่เพิ่ง: คุณพีชกลับมารอบนี้ดูโตขึ้นเยอะเลยนะ ดูสิหล่อมากๆด้วย

เหมย: หรอคะ //ฉันหันไปมองพี่พีชซึ่งเป็นจังหวะที่พี่พีชหันมาทางฉันพอดี

มื้อค่ำ

พ่อ: พีชวันนี้ก็ได้สอนน้องแล้วสิ

พีช: ครับพ่อ เพิ่งเจอกันวันนี้แหละ

เหมย: ใช่ค่ะคิดว่าพี่พีชจะจำเหมยไม่ได้แล้วซะอีก

พีช: ก็เกือบจำไม่ได้เหมือนกัน เอ่อพ่อครับงานที่บริษัทพ่อจะให้ผมทำจริงๆหรอผมกลัวจะแบ่งเวลาไม่ถูก

เหมย: ทำไมพี่พีชถึงเลือกเป็นครูล่ะคะ เรียนบริหารมาไม่ใช่หรอ

พีช: ฉันเรียนจบด็อกเตอร์มาผู้อำนวยการเลยขอให้มาช่วยสอนคณะบริหารที่นี่หน่อย

เหมย: อายุแค่นี้เรียนจบด็อกเตอร์เก่งจังเลยนะคะ

พ่อ: เราก็ตั้งใจเรียนล่ะ พีชพ่อฝากน้องด้วยนะ น้องหัวไวแต่ติดเล่นไปหน่อย จบมาจะได้มาช่วยงานที่บริษัทกัน

เหมย: พี่พีชยังอยากแกล้งเหมยอยู่ไหมคะ

พ่อ: ฮ่าๆๆๆๆ ฝังใจจริงๆเลยนะเรา

พีช: ก็ไม่ได้ชอบขี้หน้าเธออยู่แล้วปะ โตขนาดนี้ยังไม่เลิกพูดมากอีก!

เหมย: ขอโทษค่ะ //ฉันก้มหน้าตักข้าวในจานเข้าปากดูเหมือนพี่พีชจะไม่ชอบฉันจริงๆ

พ่อ: เรานี่จริงๆเลยพีช ว่าแต่วันนี้สอนวันแรกเป็นยังไงบ้างลูก เหนื่อยไหม

พีช: ไม่เท่าไหร่ครับ นักศึกษายังเกร็งๆกับผมอยู่ด้วย แต่ก็จะมีบางคนที่เข้าเรียนสายน่าหักคะแนนจริงๆ

หลังจากทานมื้อค่ำเสร็จสาวน้อยจึงออกมาเดินชมดาวบนฟ้าและจะเป็นแบบนี้ทุกครั้งเวลาเธอคิดถึงพ่อกับแม่ ป่านนี้พ่อกับแม่คงรอดูความสำเร็จของเธออยู่บนฟ้าแน่ๆ

"มายืนโง่ๆให้ฉันผลักลงน้ำหรอ"

เสียงชายหนุ่มดังขึ้นจากด้านหลัง ทำให้สาวน้อยตกใจหันมามองจนก้าวขาพลาด ทำให้เธอเกือบหงายหลังลงไปในสระน้ำ

กรี๊ดดดด

ชายหนุ่มรีบเข้าไปคว้าแขนแล้วดึงร่างของสาวน้อยเข้ามาโอบไว้

พีช: รอบนี้ฉันไม่ได้แกล้งเธอนะ!

เหมย: พี่พีช!!

พีช: อะไรเธอโง่ถอยลงไปเองนะเหมย

เหมย: ก็พี่อ่ะทำเหมยตกใจหมดเลย

พีช: แล้วเหม่ออะไรคิดถึงแฟนหรอ?

เหมย: เปล่า!!

พีช: หึ!

ชายหนุ่มกระตุกยิ้มก่อนจะหมุนตัวกลับเข้าบ้านไป ทิ้งให้สาวน้อยยืนขวัญเสียอยู่คนเดียว

เหมย: คนบ้า!! เอ่อ....พี่พีชคะ!

สาวน้อยตะโกนเรียกจนชายหนุ่มหยุดเดินแต่ไม่ได้หันมามอง

เหมย: ยินดีต้อนรับกลับบ้านนะคะ

พีช: อืม.....

"เฮ้อออ เย็นชาเหมือนเดิม"

สาวน้อยบ่นกับตัวเองเบาๆก่อนจะถูกคุณพ่อเรียกตัวให้ไปพบโดยด่วน

เหมย: คุณพ่อเรียกเหมยมามีเรื่องอะไรหรือเปล่าคะ

คุณพ่อ: หลังจากนี้พ่อ จะให้เหมยไปเรียนพร้อมพี่พีชนะ

เหมย: จะดีหรอคะคุณพ่อ

คุณพ่อ: ทำไมล่ะ

เหมย: คือว่า....

คุณพ่อ: อ่ะนี่ไลน์พี่เค้า ลองทักไปคุยดู

ฉันรีบกระดาษที่จดไอดีไลน์ของพี่พีชมาดูก่อนจะทักไปหาพี่พีชที่เดินหนีขึ้นห้องไปแล้ว

ติก!

?เหมย: สวัสดีค่ะพี่พีช

?พีช: เอาไลน์ฉ้นมาได้ไง!

?เหมย: เอามาจากคุณพ่อค่ะ

?พีช: แล้วมีธุระอะไร

?เหมย: คุณพ่อบอกว่าตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไปให้เหมยไปเรียนพร้อมพี่พีชค่ะ

?พีช: ไม่ได้!

?เหมย: ทำไมล่ะคะ พี่พีชจะไปรับสาวหรอ

?พีช: เปล่า! ฉันไม่ชอบ รำคาญ!

?เหมย: งั้นเหมยบอกคุณพ่อนะคะ

?พีช: เดี๋ยว!! ทำไมขี้ฟ้องจังเลยฮะ!

?เหมย: จะบอกแล้วนะคะ

?พีช: เออได้ จะไปก็ไป!

?เหมย: คุณพ่อบอกว่า ดีมากหัดทำตัวให้น่ารักเหมือนพี่บ้านอื่นบ้าง

?พีช: นี่ฟ้องพ่อหรอ!!

?เหมย: เหมยอยู่กับคุณพ่อค่ะ

ชายหนุ่มถึงกับปวดหัวเมื่อเจอความแสบของเหมยก่อนจะหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป

เช้าวันใหม่....

สาวน้อยในชุดนักศึกษากระโปรงทรงเอสั้นเหนือเข่า รีบวิ่งลงมาชั้นล่างโดยมีชายหนุ่มยืนรออยู่ด้วยสีหน้าไม่พอใจ ก่อนจะเดินเข้ามาหาสาวน้อยในครัว

เหมย: มอนิ่งค่ะพี่พีช ทานอะไรหรือยังคะ พี่เฟิ่งขาขอนม1แก้วค่ะแล้วก็ขนมปังด้วยนะคะ

พี่เฟิ่ง: คุณหนูเหมยค่ะ คุณพีชรอนานแล้วนะคะ....

พี่เลี้ยงพูดด้วยน้ำเสียงอ่อยๆ ก่อนจะเหลือบตาไปมองชายหนุ่มที่ยืนกอดอกอยู่ด้านหลัง

เหมย: 7โมงเองค่ะ พี่พีชไม่รีบขนาดนั้นหรอก

พีช: รู้ดี!!

ชายหนุ่มพูดสวนกลับทันทีพร้อมกลับดูเวลาที่ข้อมือ

เหมย: พี่พีชรีบหรอคะ เหมยยังไม่ได้กินอะไรเลย วันนี้มีเรียนถึงมืดคงหิวตายแน่ๆ แถมร่างกายอาจจะต้องหยุดเจริญเติบโต ทำให้สมองไม่มีการพัฒนาเรียนไม่เก่ง สอบตก หมดอนาคต ไม่มีงานทำ อดตายแน่ๆ

พีช: บ่นอะไรของเธอนี่มันสายแล้วฉันต้องไปพบผู้อำนวยการอีก ไปหากินข้างหน้าก็ได้ฉันเสียเวลากับเธอมาครึ่งชั่วโมงแล้วนะ

เหมย: ป่านนี้รถคงติดแย่แล้วเนอะ

สาวน้อยทำแก้มป่องก่อนจะถอนหายใจออกมา ท่ามกลางสายตาของพี่เลี้ยงและชายหนุ่ม

พีช: เพราะใครล่ะ ไปฉันรีบ!!

สาวน้อยเดินตามชายหนุ่มออกมาก่อนจะหยุดชะงักเพราะชายหนุ่มกำลังคล่อมมอเตอร์ไซค์บิกไบต์ ก่อนจะสวมหมวกแล้วหันมามองสาวน้อยที่ยืนงงอยู่...