งานวันเกิด

1113 Words

เมื่อถึงสถานที่อบรมเหมยก็ได้เจอผู้คนมากมายที่เข้ามาทักทายและขอถ่ายรูป จนกระทั้งมีเสียงเรียกเธอจากบนตึกก่อนที่เหมยและพี่ชจะเงยหน้าขึ้นไปมอง "อาเหมยยย" เหมย: ดีแลนด์!!! ดีแลนด์: ดีใจที่ได้เจอเธอนะอาเหมย เหมยรีบวิ่งขึ้นตึกไปหาเพื่อนชายที่เรียนด้วยกันมาในช่วงมัธยม จากนั้นทั้งสองก็แลกไลน์กันไว้ เมื่อถึงดวลาอบรมเหมยก็ยังคงพิมพ์แชทคุยเรื่องอาหารกลางวันกับดีแลนด์จนพีชเริ่มไม่พอใจจึงเอ่ยปากเตือนเธอเบาๆ พีช: สนใจที่เค้าพูดบ้างไม่ใช่เล่นแต่โทรศัพท์! เหมยถึงกับรีบปิดหน้าจอและเงยหน้าไปมองที่คณะวิชาการพูด ถึงเวลาพักกลางวันเหมยเดินออกจากห้องมาก็ไม่เจอพีชเธอจึงเดินไปหาดีแลนด์ก่อนจะไปนั่งทานข้าวด้วยกัน ด้านพีชเมื่อออกจากห้องวิชาการมาก็ไม่เจออาเหมยจึงเดินตามหาพร้อมกับโทรหาเธอ สุดท้ายพีชก็เดินมายังสถานที่สุดท้ายนั่นก็คือโรงอาหาร แต่เมื่อเจอภาพที่อาเมยตักอาหารให้เด็กหนุ่มคนนั้นก็ทำให้พีชรีบเดินกลับไปทันที ถึงเวลาช่วงบ่ายพีชแทบจะไม่พูดจาอะไรกับเธอเลย จนทำให้เหมยเริ่มใจคอไม่ดี หลังจากกลับถึงบ้านพีชก็ขึ้นมาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วรีบขับรถออกจากบ้านไปด้วยความเร็ว เหมย: เป็นอะไรของเค้านะ วันต่อมา วันนี้ฉันต้องมาเรียนโดยมีคนขับรถมาส่ง เพราะพี่พีชไม่กลับบ้านตั้งแต่เมื่อคืน พี่เฟิ่งบอกว่าตั้งแต่กลับจากอบรมมาก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วก็ขับรถออกไปเลย เมื่อสาวน้อยเดินทางมาถึงมหาลัยก็เห็นรถยนต์ของชายหนุ่มจอดอยู่ แต่ก็ไม่กล้าเข้าไปรบกวนเพราะจู่ๆก็ไม่พูดกับเธอตั้งแต่เมื่อวานแล้ว บียอนเซ่: ทำไมไม่มากับอาจารย์ล่ะ เหมย: ไม่คุยกันตั้งแต่เมื่อวานแล้ว ผึ้ง: เมื่อคืนฉันเจออาจารย์ที่ร้านเหล้าด้วยนะ มากับเพื่อนฉันเลยชวนมางานคืนนี้ด้วย เหมย: หรอ.. ผึ้ง: ไปขึ้นเรียนกันเถอะช่วงบ่ายก็คงได้เจอกัน บียอนเซ่: ไปค่ะสาว เมื่อเวลาผ่านไปจนถึงคลาสเรียนของชายหนุ่ม ตั้งแต่เข้ามาในห้องเรียนจนเวลาผ่านไปเกือบ20นาที ชายหนุ่มเอาแต่นั่งเงียบไม่พูดอะไรจนนักศึกษาต่างมองหน้ากันด้วยความไม่เข้าใจ ผึ้ง: ทำไมอาจารย์พีชไม่สอนวะแก เหมย: ไม่รู้เหมือนกัน บียอนเซ่: ไปกินรังแตนที่ไหนมาหรือเปล่า "อาจารย์จะไม่สอนหรอคะ" เสียงนักศึกษาด้านหน้าตะโกนถาม พีช: ขอโทษทีผมคิดอะไรเพลินไปหน่อย ชายหนุ่มเริ่มสอนหนังสือและพูดคุยกับนักศึกษาแต่สายตาไม่มองมาทางสาวน้อยเหมือนทุกครั้งเลย บียอนเซ่: เมื่อไหร่จะหมดเวลาอยากแรดแล้ว เหมย: อีก10นาทีอดทนหน่อย! ผึ้ง: อาจารย์มาเงียบ!! ชายหนุ่มเดินมายืนอยู่ข้างหน้าสาวน้อยที่กำลังจดงานอยู่ นักศึกษาก็ต่างหันมามองบางคนก็แอบถ่ายรูป บางคนก็ซุบซิบกัน พีช: วันนี้อย่ากลับดึก...พ่อสั่งมา เหมย: รู้แล้วค่ะแล้วทำไมเมื่อคืนไม่กลับบ้านคะ พีช: ดื่มหนักไปหน่อยคืนนี้จะกลับตอนไหนก็โทรมาแล้วกัน ผึ้ง: อาจารย์ไม่ไปด้วยหรอคะ พีช: เราไม่ได้สนิทกันขนาดนั้น! คำตอบของชายหนุ่มทำเอาผึ้งหน้าเจื่อนไปเลย หลังจากเลิกเรียนทั้งสามสาวก็รีบมาเตรียมตัวที่คอนโดของบียอนเซ่ทันที วันนี้สาวน้อยถูกจับแต่งตัวในตรีมสีดำตามความต้องการของผึ้ง เพื่อนๆแทบจะหงายหลังกับรสนิยมแปลกๆแบบนี้ ปีที่แล้วตรีมสีขาวยังพอทนมาปีนี้ขอสีดำ หัวจะปวด!! บียอนเซ่: พร้อมนะทุกคน เหมย: พร้อมค่ะ!! ผึ้ง: เดี๋ยว!! ทำไมกูไม่สวยเท่าเหมยว่ะ บียอนเซ่: มึงต้องโทษกรรมพันธุ์ของมึงค่ะ!! เมื่อมาถึงคลับหรือที่กบดานของนักศึกษาทั้งสามคนก็รีบตรงไปหาเพื่อนๆที่มารอกันอยู่นานแล้ว เสียงเพลงทำเอาบียอนเซ่ต้องลุกไปเต้นกับหนุ่มๆส่วนฉันเดินมาถ่ายรูปให้ผึ้ง ถ่าย100รูปใช้ได้อยู่รูปเดียว ผึ้ง: มาฉันถ่ายให้แกมั่ง เหมย: รูปเดียวพอนะ แค่เหมยยืนเฉยๆยังไม่ทันได้โพสท่าอะไรเลยผึ้งก็กดถ่ายพร้อมกับดึงหน้าใส่เธออย่างไม่สบอารมณ์ ผึ้ง: ไปกันเถอะ! อ่ะโทรศัพท์แก เหมย: นี่แกถ่ายแล้วหรอ? ผึ้ง: อืม!! สาวน้อยหยิบโทรศัพท์มาดูก็ถึงกับงง นี่เธอยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ สุดท้ายสาวน้อยก็ใช้รูปนั้นโพสลงเฟซบุ๊กก่อนจะเดินกลับเข้างานไป... "ภาพมันเบลอ…..เหมือนหัวใจตอนนี้เลย :( " จากนั้นคอมเมนท์มากมายก็เข้ามาให้กำลังเหมยรวมถึงพีชที่ทักมาหาเธอทันที ?พีช: เป็นอะไรทำไมโพสแบบนั้น ?เหมย: เปล่าค่ะ แค่รู้สึกไม่สำคัญไม่มีค่าอะไรเลย ?พีช: ไร้สาระ! เมื่อบียอนเซ่เห็นเหมยนั่งซึมอยู่คนเดียวก็พอเข้าใจเพราะผึ้งคงพูดอะไรไม่เข้าท่าใส่เหมยอีกแน่ๆ เหมยซัดแอลกอฮอล์ไปหลายแก้วจนเธอเริ้มรู้สึกมึนๆ จึงรีบทักหาชายหนุ่มก่อนที่จะเมาไปมากกว่านี้ ?เหมย: พี่พีชคะ เหมยเมาไม่ไหวแล้ว ?พีช: นั่งรออยู่ตรงนั้นแหละฉันอยู่หน้าคลับแล้วกำลังเดินเข้าไป เมื่อชายหนุ่มเดินเข้ามาก็พบว่าเหมยกำลังนั่งซึมอยู่กับบียอนเซ่ชายหนุ่มจึงพยุงเหมยกลับมาที่รถ เหมย: ทำไมมันหน่วงแบบนี้คะ พีช: เมาก็นอนเลยเดี๋ยวฉันปลุกเอง เหมย: พี่พีชคะอึก! สาวน้อยเข้ามาสวมกอดชายหนุ่มก่อนจะระบายเรื่องของผึ้งออกมาอย่างไม่รู้ตัว ติก!! เสียงแจ้งเตือนโทรศัพท์ของเหมยดังขึ้นชายหนุ่มจึงถือวิสาสะหยิบขึ้นมาดู ก่อนจะพบว่าเป็นแชทของผึ้งที่ส่งเข้ามา ?ผึ้ง: เหมยฉันว่าฉันชอบอาจารย์พีชว่ะ แกช่วยเป็นฉันหน่อยได้ไหมเหมย ไม่นานแชทนั้นก็ถูกกดยกเลิกไปแต่ไม่ทันเพราะชายหนุ่มอ่านแล้วถึงกับนิ่งไปและได้แต่คิดถึงปัญหาที่จะตามมาหาเหมย..

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more