#ช่วงเช้าของวัน
กริ้งงงงงง~
เสียงนาฬิกาปลุกทำให้ฉันสะดุ้งตื่นด้วยความตกใจ แต่เมื่อจะลุกไปกดปิดนาฬิกาปลุกแต่ก็ลุกไม่ได้เพราะโดน มือหนากอดรัดรอบเอวเอาไว้ ฉันจึงรีบแกะเมื่อของพี่เคนออก และเอื้อมมือไปกดปิดนาฬิกาปลุก และดันตัวลุกขึ้นจากที่นอน เดินถือผ้าเช็ดตัวเข้าไปในห้องน้ำ
เมื่ออาบน้ำชำระร่างกายเรียบร้อยเปิดประตูออกมาก็ยังเห็นพี่เคนนอนหลับบนเตียงเหมือนเดิม ฉันจึงเลือกเดินไปแต่งตัวรอพี่เขาตื่น
ฉันยืนอยู่หน้ากระจกมองดูรอยดูดที่ไม่รู้ว่าต้องใช้รองพื้นกี่กระปุกถึงจะปิดมันหมด ฉันใช้เวลาอยู่สักพักใหญ่จัดการกับรอยพวกนี้ ถึงแม้จะปิดได้ไม่หมดแต่ฉันก็พยายามปกปิดมันให้เห็นน้อยที่สุด
เมื่อแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้ว ฉันก็เหลือบมองร่างสูงที่นอนอยู่บนเตียงที่ไม่มีวี่แววว่าจะตื่นสักที ฉันจึงเดินไปใกล้ๆ เขาและ...
เพี๊ยะ! ฝ่ามือของฉันฟาดลงที่แขนของพี่เคนเต็มแรง
“โอ๊ย ทำอะไรของเธอวะ!” เขาพูดด้วยสีหน้าไม่
