@ด้านเคน
ผมกำลังนั่งทำงานอยู่ เงยหน้ามองเซลีนที่นั่งสัปหงกอยู่ที่โซฟาก่อนที่เธอจะทนพิษความง่วงไม่ไหว เธอจึงทิ้งตัวนอนลงไป
ผมไล่มองเรียวขาของเธอที่โผล่พ้นออกมาจากกระโปรง ไม่รู้ว่าเธอใส่ไปได้ยังไงสั้นฉิบหาย ปากหนายกยิ้มขึ้นโดยไม่ทราบสาเหตุ แต่เมื่อรู้ตัวผมก็รีบสะบัดความรู้สึกในใจทิ้งและหันมาเคลียร์งานต่อ ผมก็ไม่เข้าทั้งที่งานก็มีไม่เยอะแต่ทำไมผมทำไม่เสร็จสักที หรือเพราะวันนี้ผมไม่มีสมาธิมัวแต่ไปจดจ่ออยู่กับอะไรหรือเปล่า...
ผมนั่งทำงานจนเวลาล่วงเลยไปจนถึงห้าทุ่ม เมื่อเคลียร์งานเสร็จผมก็มองตรงไปที่ร่างเล็กที่ยังนอนหลับไม่มีวี่แววว่าจะตื่น ผมจึงลุกเดินไปหาเธอ ใช้นิ้วจิ้มลงที่แก้มจิ้มลิ้มของเธอแรงๆ
“อื้อ~” คนตัวเล็กครางออกมาก่อนที่ดวงตาคู่สวยจะค่อยๆ ลืมขึ้น เมื่อเธอถูกผมรบกวนเวลานอน
“พี่ทำงานเสร็จแล้วเหรอ?” เธอถามทั้งที่ยังสะลึมสะลืองัวเงียเหมือนคนยังไม่ตื่น
“ใช่”
“อื้อ งั้นกลับเลยไหม”
