โรงแรมในภูเก็ต
เวลา 4 ทุ่ม
ภายในห้องนอนของศิวัชและอรสิตาเงียบสนิทได้ยินแค่เสียงหายใจของทั้ง 2 คนที่ยังไม่หลับไม่นอน อรสิตาก็นอนตะแคงพิกหันไปอีกฝั่งส่วนศิวัชก็นอนหงายข้างๆเธออย่างรู้สึกเกร็งๆ
“อ้อมครับ..”
“คะ..?”
เธอสะดุ้งตกใจที่จู่ๆเขาก็เรียกชื่อเธอขึ้นมา
“เอ่อ..คือ”
“...”
หัวใจเธอเต้นแรงมากกลัวคำถามของเขา ที่เธอคิดว่าถ้าเขาถามออกมาจริงๆเธอจะตอบว่ายังไง เพราะต่อให้เตรียมพร้อมมารับมือแล้วแต่ก็ยังรู้สึกแปลกๆอยู่ดี
“เราจะนอนกันแบบนี้จริงๆหรอ..?”
“ไม่รู้สิคะ..”
“คุณไม่อยากทำอะไรอะไรก่อนนอนหรอ..?”
“...”
ใจเธอเต้นแรงมากจับผ้าห่มแน่นด้วยความรู้สึกสับสน เธอหลับตาปี๋ด้วยความกังวล
“แบบว่า..สวดมนต์ก่อนนอนงี้..?”
เธอลืมตาขึ้นมาทันทีอย่างรู้สึกโล่งใจ
“สวดมนต์หรอคะ..?”
“ครับ..ผมมานอนต่างที่แล้วนอนไม่ค่อยหลับนะครับ..ผมว่าเราสวดมนต์กันก่อนนอนดีไหม..?”
เธอหันหน้ามามองเขาแล้วก็ถึงกลั
