ภูเก็ต
ร้านกาแฟ
อรสิตารู้ว่าสายไหมมาเปิดร้านกาแฟอยู่ที่ภูเก็ต แล้วก็รับงานออกแบบตกแต่งภายในทั่วไปอยู่ที่นี่ตั้งแต่เรียนจบ พวกเธอไม่ได้เจอกันเลยตั้งแต่ที่อรสิตาเรียนจบไป เพิ่งจะได้ติดต่อกลับมาเมื่อ 2 ปีที่แล้ว
“ไหม..ฉันดีใจนะที่ฉันได้เจอแก..”
“ฉันก็เหมือนกัน..เราไม่ได้เจอกันมาตั้ง 5 ปีมันนานมากเลยนะ วันรับปริญญาแกก็ไม่ได้มา แกหายไปเลย ทุกคนพยายามติดต่อแกก็ติดต่อไม่ได้..แล้วอยู่ๆเมื่อ 2 ปีที่แล้วแกก็ติดต่อกลับมาเอง..พอรู้ว่าเป็นแกฉันดีใจมาก..ฉันโคตรคิดถึงแกเลยรู้ไหม..?”
“ฉันขอโทษที่หายไป มันมีอะไรหลายๆเรื่องที่ฉันต้องไปเคลียร์นะ..ฉันต้องยอมทิ้งทุกอย่างที่นี่ไปเพื่อไปเริ่มต้นใหม่..ตอนที่ฉันหายไปฉันก็ไปอยู่กับพี่สาวที่เมืองนอก..”
“หนีไปทำใจนะหรอ..?”
“...”
สายไหมมองหน้าอรสิตานิ่งๆแล้วนั่งลงจับมือเธอขึ้นมากุมไว้
“แกรู้ไหมวันสอบวันสุดท้ายไอ้นนท์มันตามหาตัวแกจนทั่วมหาลัย มันเครียดมากที่
