ภูเก็ต
อรสิตาอยู่ภูเก็ตได้ 3-4 วันแล้วตั้งแต่ที่ศิวัชกลับกรุงเทพฯไป เธอจะออกไปเที่ยวข้างนอกคนเดียวแต่เพราะศิวัชขอร้องให้ปรานนท์คอยตามไปด้วย เพราะเป็นห่วงกลัวว่าจะเกิดอันตราย อรสิตาจึงได้ทีทำเป็นหวานใส่ศิวัชเวลาที่เขาวิดีโอคอลมาหา หรือโทรศัพท์มาคุยเล่นๆ ในระหว่างที่เธอกำลังนั่งทานข้าวกับเปรานนท์ 2 คน
“ศิวัชคะ คุณน่าจะได้อยู่ต่อวันนี้อ้อมไปเที่ยวแหลมพรหมเทพมา สวยมากๆเลยนะคะ วิวดีสุดๆถ้าคุณอยู่ด้วยคงโรแมนติกแมากกว่านี้แน่ๆ..”
ปรานนท์มองหน้าเธออย่างเซ็งๆที่เห็นเธอเอาแต่คุยโทรศัพท์อยู่ได้
“พรุ่งนี้อ้อมว่าจะไปเที่ยวที่หาดไม้ขาวนะคะ ที่นี่ที่เที่ยวเยอะแยะเลย อ้อมชอบมากๆเลยค่ะ”
(อย่าเที่ยวสนุกจนลืมผมนะครับ แล้วนี่ไอ้นนท์อยู่ข้างๆคุณหรือเปล่าครับ?)
“อยู่ค่ะ..คุณปรานนท์นั่งทานข้าวอยู่ตรงข้ามอ้อมนี่แหละค่ะ”
(ผมขอคุยกับไอ้นนท์หน่อยครับ)
อรสิตายื่นโทรศัพท์ของเธอให้กับปรานนท์ตรงหน้า
“ศิวัชอยา
