บทที่ 5 เธอถูกทำร้ายเพราะเขา(2)
1629 Words
“แต่กูอยากรู้ตอนนี้ เออๆ เอาเถอะค่อยเล่าก็ได้”
“เหมือนฝันถูกทำร้ายเพราะกู”
“หมายความว่าไง มันเกี่ยวกับเรื่องนั้นเหรอ เรื่องทุบกระจกรถ”
“กูคิดว่าใช่ เหมือนฝันเคยถูกใช้ให้วางยากู”
“จริงดิ อะไรยังไง กูอยากรู้เล่ามา”
“กลับบ้านก่อน แล้วค่อยเล่า”
แผ่นฟ้าแสดงสีหน้าขัดใจเล็กน้อยแต่ก็ยอมทำตามที่เพื่อนบอก สองหนุ่มขับรถกลับมาที่บ้านของครองภพซึ่งตั้งอยู่ไม่ไกลจากบ้านของพ่อแม่
บ้านหลังนี้เป็นของญาติ ขายเพราะต้องย้ายไปอยู่ต่างประเทศ ชายหนุ่มเห็นว่าสวยดีจึงตัดสินใจซื้อและย้ายเข้ามาอยู่เพื่อความสะดวกในเรื่องทำงาน
บางวันเขาต้องถ่ายละคร บางวันไปออกอิเวนต์ทำงานไม่เป็นเวลา การแยกบ้านกับพ่อแม่และน้องสาวทำให้สะดวกกว่า
“กูขึ้นไปอาบน้ำแป๊บ เดี๋ยวลงมา มึงนั่งเล่นไปก่อน”
“ไปเถอะ กูรอได้ ยังไงวันนี้กูก็ต้องรู้เรื่องทั้งหมด” แผ่นฟ้ายืนกรานจะอยู่จนกว่าจะรู้ความจริง ครองภพส่ายหัวเล็กน้อยกับนิสัยเอาแต่ใจของเพื่อนก่อนจะเดินขึ้นไปยังชั้นสองเพื่ออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า
ระหว่างรอเจ้าของบ้านทำธุระอยู่ๆ น้องสาวของครองภพก็ปรากฏตัว ครองขวัญเห็นบ้านพี่ชายเปิดไฟสว่างโร่จึงอาสาเอาขนมที่มารดาตั้งใจซื้อมาให้พี่
ก่อนจะเข้ามาเธอชะงักเล็กน้อยกับรถที่ไม่คุ้นตาแต่ไม่คิดว่าจะเป็นรถของคู่ปรับจึงเดินเข้ามาในตัวบ้านอย่างอารมณ์ดี
“พี่ไม้ พี่ไม้คะ” น้องสาวตะโกนเรียกหาพี่ชายอย่างเช่นทุกครั้ง แต่คราวนี้คนที่ตอบรับคือแผ่นฟ้าที่กำลังนั่งเบื่ออยู่พอดี
เหมือนสวรรค์จะรู้ว่าเขากำลังเซ็งถึงได้ส่งยัยน้องปากร้ายมาให้ปะทะคารม
“ไม่ต้องแหกปากขนาดนั้นก็ได้ครับน้องขวัญผวา”
ฉายานี้เขาตั้งให้เธอตั้งแต่เด็ก
ครองขวัญหันขวับมองด้วยความไม่พอใจ นึกว่ารถของใครที่แท้ก็ของแผ่นฟ้า สมกับเป็นเจ้าของโชว์รูมรถหรู เขาเปลี่ยนบ่อยจนเธองงไปหมด
“พี่ฟ้ามืด มาอยู่ในบ้านพี่ไม้ได้ยังไง”
ใช่ว่าเขาคนเดียวที่ตั้งฉายาให้เธอ ครองขวัญปรายตามองแผ่นฟ้าด้วยความไม่ไว้ใจ เธอเข้าใจผิดคิดว่าเพื่อนของพี่คิดเกินเลยกับพี่
เธอไม่ต้องการให้เขามาเป็นพี่สะใภ้
“ทำไมจะอยู่ไม่ได้ในเมื่อเราเป็น...” ชายหนุ่มเว้นวรรคเพื่อกลั่นแกล้งหญิงสาวอย่างที่ชอบทำเวลาเจอหน้ากัน
“อ๊ายห้ามพูด ขวัญรับไม่ได้ หุบปากไปเลย”
ครองขวัญกระทืบเท้าเร่าๆ ด้วยความไม่พอใจทำให้แผ่นฟ้าหัวเราะเสียงดังลั่น ชอบจริงๆ เวลาเห็นน้องของเพื่อนเต้นเป็นเจ้าเข้า
ครองขวัญเอาอะไรมาคิดหาว่าเขาชอบครองภพ เขาไม่ได้มีรสนิยมชอบเพศเดียวกันเสียหน่อย แล้วอะไรที่ทำให้เธอคิดแบบนั้น
“พี่กับพี่ชายเราเป็นเพื่อนกัน ไม่ได้เป็นแบบที่เราคิด”
อธิบายไปไม่รู้กี่ครั้งแต่ยัยขวัญผวาก็ยังไม่ยอมเชื่อ เขาพูดจนปากเปียกปากแฉะไม่เข้าใจเธอเลยจริงๆ อะไรเหรอถึงทำให้เธอเข้าใจผิดคิดเตลิดไปไกลขนาดนั้น
“ไม่เชื่อ ขวัญเห็นกับตาพี่ฟ้าพยายามจูบพี่ไม้” หลายครั้งด้วยไม่ใช่ครั้งเดียว
“พี่แค่แกล้งมันเล่น ไม่ใช่ความจริงเลย”
เขาชอบทำปากจู๋แล้วเดินไปหาครองภพ จากนั้นก็ดึงหน้าเพื่อนเข้ามาใกล้ไม่ได้จะจูบจริงสักหน่อย ไม่คิดว่าครองขวัญจะคิดมากขนาดนี้ เด็กหนอเด็กแยกแยะไม่ออกเลยเหรอ อันไหนจริง อันไหนเล่น
“ขวัญไม่เชื่อ ขวัญเห็นกับตา ขวัญเชื่อตัวเอง”
“พี่ไม่ได้ชอบผู้ชาย แล้วพี่จะไปทำแบบนั้นกับไอ้ไม้ทำไม”
“ขวัญไม่เชื่อ พี่ฟ้าชอบเพศเดียวกันขวัญไม่ว่า แต่อย่ามาชอบพี่ไม้ก็พอ”
“ตกลงจะไม่เชื่อใช่ไหม”
“ค่ะ ไม่เชื่อล้านเปอร์เซ็นต์”
เธอเชิดหน้าคอตั้งอย่างไรก็จะไม่ยอมเชื่อเขา เห็นอยู่เต็มสองตาอย่ามาหลอกให้ยากเลย
ใช่ว่าเธอจะรังเกียจคนที่เป็น LGBT แต่ถ้าครองภพจะรักเพศเดียวกันขอให้เป็นคนอื่นได้ไหม อย่าเป็นแผ่นฟ้าเลยทำใจยอมรับไม่ลง
“ได้ เดี๋ยวพี่จะพิสูจน์ให้น้องขวัญเชื่อเอง” ในเมื่อไม่เชื่อก็ต้องพิสูจน์แต่ตอนนี้เขายังคิดไม่ออกว่าจะพิสูจน์ยังไง
สองหนุ่มสาวต่างสะบัดหน้าใส่กันและกันในระหว่างรอเจ้าของบ้านลงมา ให้อารมณ์เหมือนคู่รักกำลังทะเลาะกันไม่มีผิด
คราแรกครองภพไม่อยากจะเล่าให้เพื่อนฟังเพราะน้องสาวนั่งอยู่ด้วย แต่ถูกบีบบังคับสุดท้ายก็เล่าจนหมดเปลือก ทว่ากำชับน้องสาวห้ามบอกเรื่องนี้แก่บิดามารดาเพราะเขาจะเป็นคนเล่าเองพรุ่งนี้
อย่างไรพวกท่านก็ต้องรู้เพื่อความปลอดภัย คนร้ายเล่นงานเขาไม่ได้อาจจะพุ่งเป้ามาที่คนใกล้ตัวอย่างที่ทำกับเบญญาพร
“เรื่องใหญ่ขนาดนี้ทำไมพี่ไม้ต้องปิดบังด้วย” น้องสาวถามด้วยน้ำเสียงงอนเล็กน้อย ก่อนจะเอามือขึ้นมากอดอกบ่งบอกถึงความไม่พอใจ
“ก็พี่ไม่อยากให้ทุกคนเป็นห่วง”
“แต่มึงควรบอกกูนะ เกิดอะไรขึ้นมากูจะได้ช่วยทัน”
“เอาน่าทั้งสองคนไหนๆ เรื่องมันก็ผ่านไปแล้ว ช่างเถอะตอนนี้ความปลอดภัยของทุกคนเป็นเรื่องสำคัญ”
“แล้วพี่ฝันเป็นอะไรมากไหมคะ”
“พ้นขีดอันตรายแล้ว หมอให้เยี่ยมพรุ่งนี้”
“สงสารพี่ฝันจัง ไม่น่าเจอเรื่องแบบนี้เลย”
“แล้วมึงจะเอาไงต่อ”
จากที่ฟังเพื่อนเล่ามาเรื่องนี้อันตรายมาก แสดงว่าคนร้ายจ้องจะเล่นงานทุกนาที ไม่แน่ตอนนี้มันกำลังจ้องคนใกล้ตัวของชายหนุ่ม
คิดแล้วรู้สึกเป็นห่วงยัยตัวเล็กที่นั่งหน้าตูมอย่างบอกไม่ถูก แผ่นฟ้าเหลือบไปมองครองขวัญครู่เดียวก่อนจะกลับมาจ้องหน้าเพื่อนที่กำลังทำหน้าเครียด
“ยังไม่รู้เลย ตอนนี้กูขอดูแลเหมือนฝันให้ปลอดภัยก่อน”
“พี่ไม้ก็ให้พี่ฝันมาอยู่ด้วยกันสิคะ”
“เออกูเห็นด้วย พอคุณฝันออกจากโรงพยาบาล มึงก็ให้เธอมาอยู่ที่นี่ก่อน จนกว่าจะปลอดภัย เอางี้ถ้าไม่สะดวกใจไปอยู่เพนต์เฮาส์ของกูได้”
“กูก็มีไม่จำเป็นต้องรบกวนมึง เอาละดึกแล้วแยกย้าย บ้านใครบ้านมัน น้องขวัญอย่าลืมที่สัญญากับพี่นะ”
“ไม่ลืมค่ะ ขวัญจะรูดซิปปากให้สนิท”
“งั้นกูไปนะมีอะไรก็โทรมา”
หลังจากน้องสาวกับเพื่อนสนิทหายออกไป ครองภพได้ถอนหายใจออกมาหนักๆ ดูเหมือนคนผู้นั้นจะไม่ยอมรามือและกระทำเรื่องร้ายแรงมากขึ้น
เป็นเพราะเบญญาพรไม่ยอมทำตามคำสั่งของมันใช่ไหม เธอถึงต้องเจอเหตุการณ์นี้ เขาเป็นหนี้ชีวิตเธอต่อจากนี้เขาจะปกป้องเธอให้ถึงที่สุด
“เดี๋ยวก่อนค่ะพี่ฟ้ามืด”
“มีอะไรอีกครับน้องขวัญผวา”
“ตำแหน่งพี่สะใภ้ ขวัญมอบให้พี่ฝันแล้ว พี่ฟ้าตัดใจเถอะ”
“เด็กคนนี้พี่บอกว่าไม่ได้คิดอะไรกับไอ้ไม้ไง”
“โกหก ขวัญไม่เชื่อหรอก” เด็กปีสี่ของมหาวิทยาลัยชื่อดังบอกก่อนจะเดินผ่านหน้าเพื่อนพี่ชายทว่าเธอเดินไปไม่กี่ก้าวกลับถูกแผ่นฟ้าดึงแขนเอาไว้เสียก่อน
“เดี๋ยวก่อนสิ ตกลงเราไม่เชื่อใช่ไหม”
“ไม่เชื่อ อมพระทั้งวัดมาพูดก็ไม่เชื่อ”
“ได้งั้นมาทางนี้”
“พี่ฟ้าจะลากขวัญไปไหน”
“พาไปพิสูจน์ไง”
ชายหนุ่มผลักหญิงสาวไปชิดกับต้นไม้ใหญ่ก่อนจะกักขังเธอในอ้อมแขน ดวงตาของเขาไม่มีแววล้อเล่นอีกต่อไป ในเมื่อพูดแล้วไม่ฟังก็ต้องทำให้ดู ยัยเด็กปากร้ายจะได้เลิกเข้าใจผิดสักที
“ปล่อยขวัญนะพี่ฟ้า ขวัญจะกลับบ้าน”
“ปล่อยแน่แต่หลังจากที่พี่พิสูจน์เสร็จ”
เขาไม่พูดพร่ำทำเพลง จัดการปิดปากเธอด้วยความรวดเร็วทำให้ครองขวัญตกใจสุดขีด สมองเบลอไปชั่วขณะมือทั้งสองอ่อนแรงไปโดยปริยาย
แผ่นฟ้าคิดว่าจะแนบริมฝีปากอย่างเดียว ทว่าพอได้สัมผัสปากนุ่มกลับหยุดไม่อยู่จึงส่งลิ้นเข้าไปกวาดชิมความหวานในโพรงปากด้วยความชอบใจ ก่อนจะถอนจูบออกมาอย่างอ้อยอิ่ง ไม่เคยคิดเลยว่าปากของยัยขวัญผวาจะหวานขนาดนี้
“คราวนี้รู้ยัง พี่ชอบผู้หญิงหรือผู้ชาย”
“ขวัญจะฟ้องพี่ไม้ จะฟ้องคุณพ่อคุณแม่”
“เอาสิพี่จะได้ให้ป๊ากับม้ายกขันหมากมาสู่ขอน้องขวัญผวาพรุ่งนี้เลย”
“ไอ้...ไอ้คนผีทะเล ไอ้คนไม่เป็นสุภาพบุรุษ”
ครองขวัญเอามือขึ้นมาเช็ดปากราวกับรังเกียจ ก่อนจะหนีกลับบ้านด้วยความเจ็บใจ
แผ่นฟ้าทั้งขำทั้งเอ็นดู จากนั้นก็เอามือขึ้นมาจับที่ปากบ้าง รู้สึกชอบจูบเมื่อสักครู่ไม่น้อย ก่อนจะสะบัดหัวไล่ความคิดฟุ้งซ่าน
“สยอง ยัยขวัญผวาไม่เหมาะกับการเป็นแฟนของใครทั้งนั้นแหละ ยัยเด็กเอาแต่ใจเหมาะกับการอยู่คนเดียว”
บอกตัวเองแบบนั้นแต่ปากยังยิ้มไม่หุบ ใจดวงโตไม่ได้เต้นแรงแบบนี้นานแล้ว นับตั้งแต่เลิกรากับแฟนเก่าที่เคยรักมาก
- Writer
