งานรื่นเริงได้ถูกจัดขึ้นในเช้าวันรุ่งขึ้น พร้อมกับที่คนในเมืองต่างใส่ชุดสีชมพูหวานเพื่อเป็นการเฉลิมฉลองให้กับเธอในวันที่อายุครบยี่สิบปีบริบูรณ์ รวมไปถึงองค์ราชาที่พาเธอเดินชมรอบเมืองตั้งแต่เช้าตรู่ และจะมีการจัดกินเลี้ยงให้กับคนในเมืองตามรับสั่งขององค์ราชาในค่ำคืนวันนี้อีกตามประสงค์ของพระองค์
ซึ่งเจ้าของงานอย่างเธอกลับไม่ได้ใบหน้าเปื้อนยิ้มอย่างที่มันควรจะเป็น แต่เธอกลับใบหน้าเศร้าหมองทั้งดวงตาของเธอนั้นก็เต็มเปี่ยมไปด้วยความเศร้าใจเมื่อตื่นขึ้นมาแล้วไม่พบใครอีกคนที่โอบกอดเธอตลอดทั้งคืนที่ผ่านมา
อีธานได้จากออกไปตั้งแต่เมื่อไรไม่มีใครรู้ แต่บานหน้าต่างที่ถูกเปิดเอาไว้ทางเดียวกับที่เขาเข้ามาเมื่อคืนนั้นบ่งบอกกับเธอได้เป็นอย่างดีว่าเขาออกไปทางนั้นก่อนที่เธอจะลืมตาขึ้นตื่น
และเธออยากจะเฉลิมฉลองกับครอบครัวของเธอมากกว่าเหมือนดั่งแต่ก่อน ซึ่งเธอคิดว่าสิ่งที่เธอได้รับอยู่ในตอนนี้มันไม่สมควรแก่เ
