เกรซเดินเตร็ดเตร่อยู่ภายในวังหลวงด้วยความเศร้าใจ ทั้ง ๆ ที่มันพึ่งจะผ่านไปเพียงแค่สามวัน แต่เธอรู้สึกเหมือนว่ามันนานราวกับชั่วกัปชั่วกัลป์อย่างไรอย่างนั้น...
อีกเพียงแค่สองวันก็จะถึงวันที่เธออายุครบยี่สิบปีบริบูรณ์แล้ว และเธออยากจะไปร่วมฉลองวันเกิดของตนกับครอบครัวที่เธอนั้นเติบโตมา...แล้วก็อีธานผู้ซึ่งอยู่ในหัวใจของเธอเสมอมา
แต่องค์ราชาไม่ยอมให้เป็นเช่นนั้น เธอไม่สามารถโลดโผนไปได้ตามแต่ใจของเธอเหมือนดั่งแต่ก่อน พระองค์ทรงกักขังเธอเอาไว้อยู่ในกรงทอง ราวกับว่าตลอดทั้งชีวิตของเธอนั้นไม่เคยอยู่นอกกำแพงนั่นและเธอไม่เข้าใจว่าเหตุใดมันจึงเป็นเช่นนี้
องค์ราชารับสั่งให้เธออยู่แต่พื้นที่ในเขตของวัง ห้ามย่างกรายออกไปด้านนอกทั้งคนภายนอกก็ห้ามเข้ามาติดต่อกับเธอไม่ว่าเรื่องใด ครั้นเธอพยายามพูดถึงเรื่องที่อยากจะกลับไปอยู่กับครอบครัวของอีธานพระองค์ก็ทรงปัดตกอย่างไม่ใยดี และเธอไม่มีโอกาสได้พบกับองค์ราชา
