“อ้าวฟรานยังไม่ได้กินอีกหรือ” คุณพ่อหอบลูกลุกขึ้นนั่ง
“ยังครับ”
“นี่มันสายแล้วนะ ทำไมลูกยังไม่กินข้าวเช้า”
“ฟรานกินไข่ต้มไปหนึ่งลูก แล้วก็ช็อกโกแลตร้อนครับ แต่ยังไม่ได้กินข้าว ฟรานรอคุณพ่อ”
“จะรอทำไมล่ะ”
“ก็นีอาบอกว่าคุณพ่อมานี่ครับ เราจะได้กินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากัน”
“ถ้าอย่างนั้นพ่อจะต้องอาบน้ำสินะ”
“ใช่แล้วครับ ลุกขึ้นไปจากเตียงเดี๋ยวนี้” ชี้และออกคำสั่ง
“โอเค” ฟาอินขยับตัวลงจากเตียง โดยมีลูกชายดันหลังให้เขาเข้าไปในห้องน้ำ
“อาบน้ำให้เสร็จไว ๆ นะครับ อย่าโอ้เอ้ แล้วต้องตามฟรานไปที่ข้างล่างนะครับ”
“โอเค” พ่อยกนิ้วทำสัญลักษณ์ให้ดูอีก
ฟรานหันหลังให้พ่อ แล้วเดินออกไปจากห้องของพ่อ เด็กชายยังฮัมเพลงระหว่างที่เดินไปด้วย ฟาอินไม่เคยเห็นฟรานเป็นแบบนี้มาก่อนเลย คุณพ่อได้แต่มองตามด้วยแววตาที่อ่อนโยน
ฟาอินรีบทำตามที่ลูกชายบอก เข้าห้องน้ำ และอาบน้ำอย่างรวดเร็ว เขานึกถึงใบหน้าของรพิชา
