เจ้าแม่ชะอมทองสุดแซ่บ

GODDESS 04 เจ้าแม่ปะทะเจ้าที่และลูกชายผู้ใหญ่บ้าน

บ้านผู้ใหญ่อารีย์

เอี๊ยดดดดดดด

"วู้ววววววววว~~~" เสียงกุมารร้องอย่างตื่นเต้นที่ได้นั่งรถแรง ๆ

"รถแรงมากฮับเจ้าแม่^0^" ฉันจอดรถหน้าบ้านของผู้ใหญ่อารีย์แล้วผู้คนมากมายงานยิ่งใหญ่สมแล้วที่เป็นผู้ใหญ่บ้านแถมยังร่ำรวยอีกต่างหาก

"ลงได้แล้ว" ปึก! ฉันบอกทั้งคู่ก่อนจะลงจากรถก็ได้ยินเสียงเพลงที่ออกมาจากงานชาวบ้านต่างมารวมตัวกันเพียบเลย

"เดี๋ยวก่อนนนนนน~~ใครขอนุญาตท่านไม่ทราบ?" ฉันกำลังเดินเข้างานก็ได้ยินเสียงเจ้าที่ที่ดูแลอาณาเขตบ้านผู้ใหญ่ร้องเรียกเอาไว้ก่อน

"ผู้ใหญ่ไปเชิญฉันมาฉันก็มา"

"แต่เจ้าอารีย์ยังไม่ได้จุดธูปบอกเลยว่าเจ้าแม่ชะอมทองจะมางานนี้ด้วย ท่านจำผิดหรือเปล่า??"

"ฉันไม่ได้จำผิดหรอกนะแต่อีกไม่นานผู้ใหญ่ก็คงมาบอก นี่ท่านเจ้าที่ให้ฉันเข้าไปดี ๆ เถอะน่ายังไงฉันก็ไม่ได้มาร้ายอยู่แล้ว" ฉันบอกกับท่านเจ้าที่

"ไม่ได้ข้าไม่อนุญาตเจ้าหรอก"

"เฮ้ออออ~~ท่านนี่น่าเบื่อเนอะแถมยังแต่งตัวเชยอีกต่างหาก ถามจริงงานดี ๆ แบบนี้ทำไมไม่แต่งตัวดี ๆ ผู้ใหญ่บ้านไม่ได้แต่งงานบ่อย ๆ หรอกนะ" ฉันพูดเมื่อมองการแต่งตัวของเจ้าที่ที่นี่ มันยังดูโบราณอยู่เลยอะ

"นี่!! ไม่ใช่เพราะว่าเจ้าหรือไงที่ทำให้อารีย์มันออกไปไหว้ของนอกบ้านมากกว่าของในบ้าน!!" ชี้หน้าด่าฉันอีกแล้วมันความผิดของฉันตรงไหนละ =_=

"ก็แล้วทำไมท่านไม่ช่วยส่งเสริมผู้ใหญ่เยอะ ๆ ละไม่อย่างนั้นคงไม่เป็นแบบนี้หรอก"

"ท่านเจ้าที่เจ้าทางวันนี้ลูกได้เชิญเจ้าแม่ชะอมทองมาร่วมงานด้วยเพราะฉะนั้นช่วยเปิดทางและอนุญาตให้เจ้าแม่ชะอมทองเข้ามาด้วยนะครับท่าน" เสียงของผู้ใหญ่บ้านพูดและปักธูปเมื่อไหว้ขอเสร็จแล้ว

"เห็นไหมผู้ใหญ่บ้านเจ้าของบ้านอนุญาตแล้วเพราะงั้นฉันขอตัวก่อนนะคะท่านเจ้าที่โบราณณณ~~~" ฉันพูดก่อนจะเดินเข้าไปในงาน งานนี้ตกแต่งจัดสถานที่ได้สวยงามสมแล้วละที่เป็นเศรษฐีประจำหมู่บ้าน

"โต๊ะนั่นต้องเป็นของเราแน่นอนเลยฮับเจ้าแม่!" ไอ้แดงบอกและชี้ไปที่โต๊ะอาหารมันมีป้ายติดอยู่ว่า 'เจ้าแม่ชะอมทองสุดฮอต' ฉันและกุมารเลยเดินที่โต๊ะที่ผู้ใหญ่บ้านได้จัดเตรียมเอาไว้

พรึ่บ!!

"เหอะ! มีโต๊ะของเจ้าแม่นอกบ้านแต่ไม่มีของเจ้าที่ที่คอยดูแล!!" เสียงเจ้าที่ตัดพ้อ

"เดี๋ยวเขาก็จัดการให้เองนั่นแหละท่านจะบ่นอะไรนักหนา เข้าใจว่าไม่พอใจที่ฉันทำให้ผู้ใหญ่บ้านนับถือมากกว่าแต่ท่านเองก็ต้องรู้สิว่ามันไม่ใช่ความผิดของฉันนะ ฉันไม่ได้ไปบังคับให้ผู้ใหญ่บ้านอารีย์มากราบไหว้นับถือ ฉันไม่ไปขอร้องสิ่งของจากเขา ผู้ใหญ่บ้านเขาให้ฉันเอง ถ้าท่านอยากได้บ้างก็ไปเข้าฝันดีไม่ใช่มาพูดแดกดันกันแบบนี้อาชีพเดี๋ยวกันแท้ ๆ" ฉันบ่นออกไปเราไม่ได้เจอกันบ่อยและไม่ได้สนิทกันด้วย และไม่ได้อยากจะสนิทด้วยเลยสักนิด

"ข้ากับเจ้ามันคนละระดับกัน!"

"มันก็คล้าย ๆ กันนั่นแหละเพราะงั้นอย่าแบ่งชนชั้นไปหน่อยเลยน่าาา~"

"ข้าไม่ได้แบ่งแต่ข้าพูดเรื่องจริงเจ้ามันแค่ผีเท่านั้นแหละที่ชาวบ้านกราบไหว้บูชาจนมีหน้ามีตาในสังคมแบบนี้!! ส่วนข้าเป็นเทพ!!เป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ท่านเทวดามอบหมายหน้าที่ให้ลงมาทำ!!ไม่เหมือนเจ้า!!!นังผีโบราณ!!"

"บลูลี่แล้วหนึ่ง!!" ฉันมองเจ้าที่อย่างไม่พอใจ

"บะบลูอะไรนะ?"

"แถมยังไม่ทันโลกไม่ปรับตามยุคสมัยแต่อีก เฮ้อออ~" ฉันกอดอกและมองหน้าของเจ้าที่อย่างโกธร ๆ เพราะกล้าดียังไงมาแบ่งชนชั้นวรรณะกับฉัน!!

"เจ้านังผีปากเสีย"

"ท่านมันก็มีเหมือนกันนั่นแหละ!!ก่อนจะมาเป็นเจ้าที่ก็เป็นคนที่ตายแล้วมาก่อนแต่อาจจะมีบุญนิดหน่อยเลยได้ทำหน้าที่เป็นเจ้าที่ระหว่างรอไปเกิด! และใช่ฉันเป็นผีแล้วยังไงละเพราะฉันเป็นผีที่เริ่ดที่สุดในโลกใบนี้ยังไงละท่านแค่เจ้าที่อย่ามาเทียบ!!!"

"ปากแบบนี้ระวังจะไม่ตายดี"

"ตอนนี้ก็เป็นผีแล้วไงจ๊ะท่านจะไม่ตายดงตายดีอะไรอีกแต่ถึงแม้ว่าจะเป็นผี แต่ก็เป็นผีที่ชาวบ้านต่างให้ความสำคัญไม่เหมือนท่าน..." ฉันมองตั้งแต่หัวจนเท้า

"ข้าทำไม?!"

"เป็นเจ้าที่แท้ ๆ ก็ยังไม่มีใครนับถือศาลก็เก่าชุดก็เก่าเอาเวลาที่มาด่าฉันเนี่ยไปเข้าฝันผู้ใหญ่บ้านนู้นนนน ว่าต้องการอะไรจะได้เลิกอิจฉาฉันสักทีเบื่อพูดกับคนแก่!" ฉันสะบัดผมใส่ส่วนสองกุมารไม่ช่วยอะไรนั่งแทะขาหมูอยู่

"เจ้าอย่ามาลองดีข้านะ...."

"ลูกอารีย์เจ้าของบ้านนี้และกำลังจะมีสมาชิกเพิ่มลูกเลยขออนุญาตท่านเจ้าที่ว่าจะพาเมียเข้ามาอยู่ในบ้าน ฝากดูแลรักษาคนในบ้านนี้ด้วย สาธุ~~ มาร่วมทานข้าวด้วยกันนะท่านเจ้าที่เจ้าทาง"

"นั่นเจ้าของเรียกแล้วท่านก็ไปซะสิไปทำหน้าที่อันใหญ่หลวงของตัวเองซะ" ฉันไล่เจ้าที่เพราะผู้ใหญ่อารีย์จุดธูปเรียกแล้ว

"ฝากไว้ก่อนเถอะ!!"

"ฉันไม่มาที่นี่บ่อย ๆ หรอกจ้าาาาาา" น่าเบื่อเจ้าที่แก่ ๆ พูดยากกกกกกก

พรึ่บ!!!

"โต๊ะใครวะเนี่ยไม่มีคนนั่ง? งับ!" อ๊ะ!! ไอ้บ้าเอ๊ยยยย!!! ฉันกำลังคีบลูกชิ้นใส่ปากแต่ลูกชายผู้ใหญ่ที่ชื่ออัลมอนด์มาแย่งฉันไป เด็กเวร!!!

"ทำไมรสชาติมันจืดจังวะ?" เขากินแล้วทำหน้างง

ก็นี่มันอาหารของฉันและผู้ใหญ่บ้านก็เชิญเรียบร้อยแล้วด้วย!!!!!

"นั่นมันอาหารของฉันย่ะ!!!!" ฉันพยายามแย่งคืน

"หืม?" และเขาก็หันมาเห็นป้ายที่ติดอยู่

"นี่พ่อยกโต๊ะให้ผีเป็นโต๊ะเลยเหรอวะ?" ผีบ้านพ่องงงงงงง

"ฉันเป็นเจ้าแม่ย่ะ!!"

"เจ้าแม่เจ้าเมออะไรไร้สาระฉิบพ่อท่าทางจะเป็นหนักนะเนี่ย เหอะ" พูดและหยิบของกินโต๊ะฉันไปอีก หนอยยยยย~~~

"ไอ้มอนด์!!นั่นมันโต๊ะเจ้าแม่มึงไปนั่งได้ยังไง?!" และไม่ต้องถึงมือฉันผู้ใหญ่อารีย์ก็มาจัดการให้

"เจ้าแม่อะไรพ่อไม่เห็นสักตัวพ่อเล่นยาปะเนี่ยท่าทางจะหลอนนะ" ถ้าเห็นนายหนีวิ่งป่าราบไปแล้วไอ้เด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมเอ๊ยยย!!!

"ลุก!!นี่มันที่เจ้าแม่ชะอมทองอย่ามาขึ้นหน้า!!" ใช่จ้าาาาา ไม่อย่างนั้นนายเจอดีแน่!!

แต่ว่าฉันก็ยังไม่เคยทำอะไรใครเลยนะ -.-

"คนครับไม่ใช่สิว"

"กูพ่อมึงนะไม่ใช่เพื่อนเล่นลุก!!!" ผู้ใหญ่พยายามกระชากคอเสื้อลูกชายตัวเอง

"ไม่ลุก!!เอาเวลามาสนใจผมเนี่ยไปดูแลแขกเถอะหรือไม่ก็เมียใหม่พ่ออะอย่ามายุ่งกับผมเลยวะให้แต่งแล้วก็อย่าวุ่นวายกับผมดิ" เขาพูดกับพ่อ

"เจ้าแม่ขอรับ" ไอ้ดำมันเรียกฉัน

"ว่าไง?" คนกำลังซัดกะเพาะปลาเลยขัดจังหวะจริง ๆ

"คนที่เถียงพ่อแม่ตัวเองจะตกนรกไหมขอรับ?" คงเห็นสิ่งที่เด็กไม่ควรสินะ อัลมอนด์นะอัลมอนด์โตแต่ตัวจริงเลย

"มันก็ไม่ขนาดนั้นหรอกแต่ว่าเราต้องดูว่าสิ่งที่เถียงมันเป็นความจริงไหมและเหตุผลของการเถียงคืออะไรถ้าเถียงพ่อแม่เพราะตัวเองทำผิดแต่ไม่ยอมรับอันนี้ก็อาจจะตกนรกก็ได้ อีกมุมพ่อแม่ก็ต้องดูว่าเพราะอะไรทำลูกถึงเถียงแบบนั้นมีเหตุผลอะไรหรือเปล่าต้องคุยกันดี ๆ เพื่อเปิดใจ บางครั้งลูกไม่ได้อยากเถียงพ่อแม่แต่นั่นเป็นวิธีการอธิบายในแบบของเขาแต่พ่อแม่มักมองว่าเป็นการเถียง ส่วนสำหรับสองพ่อลูกนี้เป็นแบบนี้มาตั้งแต่นานแล้วผู้ใหญ่รู้จักนิสัยของลูกชายดีว่าลูกชายไม่ได้มีเจตนาไม่ดีอะไร" ดู ๆ ไปแล้วเขาก็ไม่ใช่คนไม่ดีอะไรไม่อย่างนั้นคงไม่เข้าใจพ่อและยอมให้แต่งงานแบบนี้หรอก

"เออ!!แล้วอย่าปัญหานะ" ผู้ใหญ่อารีย์ชี้หน้าก่อนจะเดินออกไป

"ถ้ากลัวว่าจะสร้างปัญหาจะให้ทำไมตั้งแต่แรกวะ!!" หมับ!!! เขาเอาความหงุดหงิดมาลงที่ปลากระพงทอดของฉันนนนน ด้วยการหยิบมันและแทะต่อหน้าของฉัน T^T

"พ่อเขาก็อยากให้นายมาอยู่ในช่วงเวลาดี ๆ ของเขาไง" ฉันพูดและมองหน้าของเขาแม้ว่าเขาจะไม่ได้ยินก็ตาม

"ช่วงเวลาแบบนี้....โคตรแย่สำหรับกูเลยวะ!!" เขาพูดขณะมองไปที่พ่อของเขาตอนนี้กำลังถ่ายรูปยิ้มหวานกับเมียคนใหม่ ก็เข้าใจอะนะก็อยู่กับพ่อสองคนมาตลอดอยู่ดี ๆ ก็มีคนอื่นเข้ามา

"อย่าให้รู้นะหมาตัวไหนมันทำให้พ่อเจอยัยนั่นกูจะตัดแขนตัดขามันและโยนให้เป็ดแดก!!!!"

"แค่ก ๆ ๆ ๆ " กำลังซดต้มฉันก็สำลักทันที

"เจ้าแม่เป็นอะไรหรือเปล่าฮับ?"

"นั่นสิกินอยู่ดี ๆ ก็สำลัก" สองกุมารถามฉัน

"มะไม่เป็นไรหรอก" ฉันไม่ได้นำพาเขามาเจอกันน้าาาาา

ฉันแค่....แค่สิงร่างนางและไปเป็นลมต่อหน้าผู้ใหญ่เท่านั้นเอ๊งงง