2

3026 Words

เสกสรรยกยิ้มมุมปาก อาศัยจังหวะที่สาวเจ้ากำลังช็อก เดินไปดึงเธอเข้ามากอดรัด แล้วก้มลงกระซิบเบาๆ ที่ข้างหู “จริงๆ แล้วน้องแพรแอบชอบพี่อยู่ใช่ไหมคะ เมื่อคืนถึงได้...” “ปล่อยนะไอ้คนบ้า ฉันไม่มีทางชอบผู้ชายสำส่อน สาธารณะอย่างคุณหรอก” เธอดิ้นและผลักอีกฝ่ายออกจนสุดแรง แต่ก็ไม่เป็นผล “สาธารณะตรงไหน เมื่อคืนเราออกจะส่วนตัวกันตั้งหลายครั้ง จำไม่ได้เหรอคะ ?” เสกสรรเอ่ยอย่างอารมณ์ดี ‘พระเจ้า ! ในชีวิตของเขาไม่เคยต่อปากต่อคำกับผู้หญิงคนไหน แล้วมีความสุขขนาดนี้มาก่อนเลย’ “จำไม่ได้แม้แต่อย่างเดียว เพราะว่ามันไม่เคยเกิดขึ้นเลยต่างหาก ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ ! ไม่งั้นจะร้องให้คนช่วยจริงๆ ด้วย” แพรลานนาเอ่ยพร้อมกับกระหน่ำทุบตีมือหนาที่กอดรัดเอวของเธออย่างโมโห “ถ้างั้นตอนที่จับตรงนั้นของพี่ล่ะ จำได้ใช่ไหม” เสกสรรยิ้มมุมปากก่อนจะทบทวนความจำให้สาวเจ้า “ก็ฉันคิดว่ากำลังจับแขนตุ๊กตาหมีอยู่นี่” แพรลานนาปฏิเสธด้วยใบหน้าแดงก่ำ เมื่อนึกไปถึงตอนที่จับกุมน้องชายของอีกฝ่าย “บ้า ! แขนตุ๊กตาน่ะเล็กกว่าของพี่ตั้งเยอะ ฮ่าๆๆ” เสกสรรหัวเราะชอบใจเมื่อนึกถึงใบหน้าจิ้มลิ้มตอนที่กรีดร้อง “ไอ้คนลามก” แพรลานนาเจ็บใจกับน้ำเสียงเย้ยหยัน จึงฝังฟันซี่เล็กๆ ลงบนแขนของอีกฝ่าย “อ๊ากกกก” เสกสรรร้องลั่นอย่างเจ็บจี๊ด จึงเผลอปล่อยมือออกจากเอวบางอย่างลืมตัว คนที่ดิ้นหลุด คว้าเสื้อคลุมที่ตกอยู่ข้างเตียงขึ้นมาสวม ก่อนจะรีบวิ่งออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว “หนีพี่ไม่พ้นหรอกน้องแพร” เสกสรรตะโกนตามมาอย่างขุ่นเคือง แพรลานนาพยายามทบทวนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น โดยหลังจากที่ได้ฟังคลิปเสียงเมื่อครู่ เธอก็ชักจะไม่มั่นใจว่า...เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น เพราะคลิปเสียงที่เปิดนั้น หากใครได้ฟังเข้าก็ต้องรู้ว่าเป็นเสียงของเธอกับเขา หญิงสาวรีบอาบน้ำชำระร่างกาย เพราะจะรีบขึ้นไปอธิบายเรื่องต่างๆ อีกครั้งกับคุณเพียงดาว บุคคลที่เธอแคร์และรักยิ่งกว่าชีวิต ก๊อกๆๆ “คุณเจมส์คะ ! คุณเจมส์” น้ำมนต์ส่งเสียงเรียกอีกฝ่ายอยู่นาน แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับใดๆ จึงลองหมุนลูกบิดที่ประตูดู ก็รู้ว่าอีกฝ่ายไม่ได้ล็อกห้อง เธอชั่งใจอยู่ครู่ ก่อนจะเดินเข้าไปสำรวจด้านในห้องนอนของอีกฝ่าย คลิก ! น้ำมนต์เดินเข้ามาได้สี่ก้าว หยุดชะงักทันทีที่ได้ยินเสียงประตูห้องน้ำเปิดออก พอหันไปมองก็กรีดร้องเสียงดังอย่างตกใจ “ว้าย ! ตาเถร” หญิงสาวอ้าปากค้าง ตาเบิกกว้าง ชาไปทั้งตัวทันทีที่เห็นบางอย่างตั้งเด่นชัด แบบไม่มีการเซ็นเซอร์ ‘โอ๊ย จะเป็นลม ใหญ่อะไรเบอร์นี้นะ’ คนที่เพิ่งเห็นของจริงเป็นครั้งแรกในชีวิต รีบหันหลังให้ชายหนุ่มอย่างอายๆ “มะ...มีอะไร ? แล้วเข้ามาในห้องทำไม” ไทเลอร์ที่เพิ่งออกจากห้องน้ำ ก็ช็อกตาค้างไม่แพ้กัน ‘พระเจ้า ! มองขนาดนี้เดี๋ยวก็จับกดซะหรอก’ “คะ...คุณเสกสรรให้คุณขึ้นไปหาท่านที่ห้องนอนค่ะ” น้ำมนต์ตอบเสียงสั่นๆ หัวใจเต้นรัวจนแทบจะหลุดออกมานอกอกให้ได้ “อย่าเพิ่งหันมานะ” ไทเลอร์รีบเดินไปที่เตียง “คะ...ค่ะ ” สาวเจ้ารับคำเสียงสั่นๆ “เอาละ หันมาได้แล้ว” ไทเลอร์บอกหลังจากที่พันผ้าเช็ดตัวเสร็จ “เอ่อ...ขอตัวก่อนนะคะ” น้ำมนต์รีบวิ่งออกไปจากห้องอย่างเร็ว “กลัวขนาดนั้นเชียวแม่คุณ หึๆ” ไทเลอร์มองตามอย่างขำๆ กับอาการตื่นๆ ของสาวเจ้า ทุกครั้งที่ตามผู้เป็นนายมาไทย เขาก็จะเจอกับเธอ ลูกสาวของหัวหน้าใหญ่ของคนงานในไร่ หญิงสาวที่ตนแอบเฝ้ามองอยู่ห่างๆ “เรียนจบแล้วสินะ ” ไทเลอร์ยิ้มนิดๆ ก่อนจะรีบเดินไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเตรียมขึ้นไปพบผู้เป็นนาย หลังจากที่อาบน้ำเสร็จ แพรลานนาก็เดินมาที่ห้องแต่งตัว ทันทีที่กระจกบานใหญ่สะท้อนเงาของแผ่นหลัง เธอถึงกับช็อกไปทันใดที่เห็นรอยดูดเป็นจ้ำๆ บนแผ่นหลังของเธอ “ไอ้โรคจิต !” แพรลานนาสบถด่าออกมาอย่างโมโห ก่อนจะหาเสื้อผ้ามาใส่อย่างเร่งรีบ ขณะที่แพรลานนาเปิดประตูห้อง เตรียมจะขึ้นไปหาคุณเพียงดาว ก็ต้องตกใจที่เห็นอีกฝ่ายยืนอยู่หน้าห้อง “พี่มารอน้องแพรขึ้นไปหาคุณยายด้วยกันค่ะ” เสกสรรเอ่ยด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม แพรลานนาสะบัดหน้าใส่ ก่อนจะออกวิ่งหนีตรงไปที่บันไดทางขึ้นชั้นสามอย่างรวดเร็ว “เฮ้ ! รอพี่ก่อนสิ” เสกสรรออกวิ่งตามไปติดๆ เพียงดาวนั่งชมวิวของไร่ และคิดทบทวนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในห้องนอนของหลานชายเมื่อครู่ ก็อดยิ้มไม่ได้ เพราะสิ่งที่เคยตั้งใจเอาไว้มานานกำลังจะเป็นจริง ตึก ! ตึก ! ตึก ! คลิก เสียงฝีเท้าที่วิ่งมาแต่ไกล กับเสียงเปิดประตูห้องเข้ามาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ทำให้คนที่กำลังนั่งคิดอะไรเพลินๆ ตกใจนิดๆ ก่อนจะจ้องมองร่างบางที่ทำท่าทางราวกับว่ากำลังวิ่งหนีฆาตรกรโรคจิตมาก็ไม่ปาน “มีอะไรกันน้องแพร” เพียงดาวถามอย่างสงสัย “น้องแพร” เสกสรรที่วิ่งตามขึ้นมาเอ่ยด้วยน้ำหงุดหงิด ‘สมัยเรียนเป็นแชมป์ 4X100 หรือไงกัน’ เพียงดาวเกือบหลุดหัวเราะพรืดออกมา ที่เห็นหนุ่มสาวยืนหอบกันคนละมุม ดูไปดูมาตอนนี้ เธอรู้สึกสงสารแพรลานนาขึ้นมาจับใจ เพราะอาการรุกจนออกนอกหน้าของหลานชายคนโต ที่ปากแข็งทำเหมือนไม่สนใจมาได้ตั้งนาน หึ ! แล้วดูตอนนี้สิ วิ่งตามจนเหงื่อแตกเชียว หึๆ “ตกลงจะเอายังไงกับเรื่องที่เกิดขึ้นฮะต้อม น้องแพร” เพียงดาวถามด้วยสีหน้าเคร่งขรึม พลางหยั่งเชิงหลานชายคนโต ว่าตกลงแล้วตั้งใจจะทำอะไรกันแน่ “เอ่อ...คุณเพียงคะ น้องแพรคิดว่าเรื่องทั้งหมดนี้ เป็นเพียงการกระทำ...เพื่อกลั่นแกล้งน้องแพรมากกว่าค่ะ” แพรลานนาเอ่ยพร้อมกับปรายตามองอีกฝ่ายอย่างขุ่นเคือง “เราสร้างเรื่องขึ้นมาแกล้งน้องยังงั้นเหรอ ?” เพียงดาวหันไปถามหลานชายตัวดีทันใด เสกสรรยิ้มให้ผู้เป็นยายอย่างคนอารมณ์ดี ก่อนจะหันไปเอ่ยกับสาวเจ้าที่กำลังมองด้วยสายตาไม่พอใจ “น้องแพรจ๊ะ พี่จะทำเรื่องน่าอายแบบนั้นขึ้นมาเพื่ออะไรคะ ? พี่จะ 35 แล้วนะคะ ไม่ใช่เด็กอายุ 17-18 ที่จะมาเล่นอะไรบ้าๆ แบบนี้” “นั่นสิคะ แพรก็สงสัยเหมือนกัน” “อะไรทำให้น้องแพรคิดว่าพี่จะว่างมาเล่นตลกคะ หลักฐานก็มีให้เห็น เอ...หรือว่าต้องดูหลักฐานอีกชิ้นดี” “หลักฐานอะไรตาต้อม” เพียงดาวถามอย่างอยากรู้ “รอแป๊บครับ เดี๋ยวผมจะเปิดให้คุณยายฟังทั้งภาพและเสียงชัดเลยครับ ตอนแรกต้อมก็คิดว่าตัวเองอัดไว้เฉพาะเสียง แต่ที่ไหนได้ ดันกดผิด ไปบันทึกวิดีโอเฉยเลยครับ” เสกสรรล้วงมือถือในกระเป๋ากางเกงขึ้นมาทันที “ไม่ ! ห้ามเปิดนะ” แพรลานนารีบร้องห้ามเสียงดัง พร้อมกับจ้องมองเสกสรรราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ ‘พระเจ้า ! เธอไม่มีทางให้คุณเพียงดาวมาได้ยินอะไรแบบนั้นแน่ ไม่มีวัน !’ “เปิดอะไรกัน” เพียงดาวหันไปมองหนุ่มสาวสลับกันไปมาอย่างสงสัย “ก็หลักฐานชิ้นสำคัญยังไงล่ะครับ” คนที่ถือไพ่เหนือกว่าเอ่ยอย่างอารมณ์ดี พร้อมกับยักคิ้วกวนๆ ส่งให้คนที่ทำหน้าตกใจ “คุณต้อม แพรขอคุยส่วนตัวข้างนอกค่ะ” แพรลานนารีบต่อรอง ก่อนที่อีกฝ่ายจะทำอะไรบ้าๆ ลงไป ‘ให้ตายสิ ! ถ่ายวิดีโอยังงั้นเหรอ ! อีตาบ้านี่มันซาตานมาเกิดหรือไงนะ’ แพรลานนาพยายามข่มอารมณ์เดือดๆ เอาไว้ภายใต้สีหน้านิ่งๆ ก่อนจะส่งยิ้มบางๆ ไปให้เพียงดาว “งั้นต้อมขอตัวไปตกลงกับน้องก่อน แล้วเดี๋ยวจะกลับเข้ามาชี้แจงให้ยายฟังอย่างละเอียดครับ” เสกสรรเอ่ยก่อนจะลุกขึ้นเตรียมตัว “โอเค งั้นยายจะรอฟังแล้วกัน” คุณเพียงดาวยิ้มบางๆ ให้ เสกสรรเดินตามสาวเจ้าไปยังห้องข้างๆ แพรลานนาเดินมาหยุดตรงเปียโนตัวใหญ่ราคาแพง ก่อนจะค่อยๆ หันมามองอีกฝ่ายด้วยความรู้สึกเกลียดอย่างบอกไม่ถูก “คุณจะเอายังไง” เธอเปิดประเด็นการสนทนากับคนที่เอาแต่ยิ้มไม่หุบราวกับว่าราคาน้ำมันดิบพุ่งสูงขึ้นลิตรละร้อยยังไงยังงั้น “แต่งงานไงคะ" พี่สัญญาว่าจะเป็นสามีที่ดีค่ะ” เสกสรรเอ่ยเรียบๆ “แต่งงาน” แพรลานนาเอ่ยเสียงเบาหวิวอย่างไม่เชื่อหู “ใช่ค่ะ แต่งงานกับพี่” เสกสรรย้ำ ก่อนจะขยับเข้าไปใกล้ “ไม่มีทาง! ทำไมฉันจะต้องแต่งงานกับคุณด้วย” แพรลานนาค้านเสียงดังอย่างไม่พอใจ ‘เรื่องอะไรเธอจะต้องแต่งงานกับอีตาบ้านี่ด้วย ไม่มีทาง’ “แพร ! ถ้าเรียกพี่ว่าคุณอีกคำเดียวเป็นเรื่องแน่ พี่จะไม่เตือนซ้ำอีกแล้วนะ” เสกสรรเอ่ยเสียงเย็นกับสรรพนามที่ดูห่างเหิน ‘ผีเข้าผีออกจริงๆ เมื่อกี้ยังยิ้มอย่างกับคนบ้า พอมาตอนนี้ก็ทำหน้าบึ้งอย่างคนเป็นวันนั้นของเดือน’ แพรลานนาต่อว่าในใจอย่างขุ่นเคือง “น้องแพรจะไม่แต่งก็ได้จ้ะ แต่พี่จะเปิดคลิปวิดีโอที่เผลอไปกดบันทึกเอาไว้ให้คุณยายดู พอท่านดูเสร็จ...ท่านก็อาจจะหน้ามืดเป็นลมไปสักพัก แต่พอท่านตื่นขึ้นมา ท่านก็จะจัดการเรื่องแต่งงานของเราให้ถูกต้อง ยังไงซะ ! เราก็จะได้แต่งงานกันอยู่ดีจริงไหม” คนที่วางเกมมาตั้งแต่แรกยิ้มยั่วอย่างชอบใจ “ทำไมคุณถึงได้เลวแบบนี้” เธอตะโกนด่าชายตรงหน้าอย่างเจ็บใจ “พี่เตือนแล้วนะ !” เสกสรรกระชากร่างบางที่ยืนน้ำตาไหลอาบแก้มเข้ามาบดจูบ ลงโทษที่เธอไม่ยอมเรียกตนว่าพี่ “อะ...อื้อ” แพรลานนาครางประท้วง เธอรู้สึกราวกับจะขาดอากาศหายใจ พลันแข้งขาก็อ่อนเปลี้ยเหมือนคนไม่มีแรงจะยืน “ต่อไปนี้พี่จะจูบทุกครั้งที่แพรเรียกพี่ว่าคุณ ไม่ว่าจะตรงไหน เมื่อไหร่ เข้าใจใช่ไหม !” เสกสรรเอ่ยเสียงเข้ม ก่อนจะยกยิ้มมุมปากน้อยๆ ที่เห็นสาวเจ้าพยักหน้ารับราวกับคนละเมอ “ตกลงจะแต่งงานกับพี่ใช่ไหม !” เสกสรรถามคนตรงหน้าอีกครั้ง เมื่อปีก่อน...เสกสรรพาเพื่อนมาเที่ยวที่ไร่และสังสรรค์กันจนดึก ต่างฝ่ายต่างก็พากันแยกย้ายไปนอน คนที่เมาหนักเดินขึ้นบันไดอย่างเชื่องช้า ก่อนจะเดินมาที่ห้องนอน แล้วหมุนลูกบิดเข้าไปด้านใน เดินตรงไปยังเตียงและกำลังจะล้มตัวลงนอน แต่ก็สะดุดตาเข้ากับชุดนอนสีฟ้าอ่อนที่ปักชื่อด้วยเส้นไหมสีน้ำเงินเป็นภาษาไทยว่า...แพรลานนา ทำเอาคนที่อยู่ในอาการมึนเมาตาสว่างโร่ขึ้นมาทันใด “บ้าจริง ! นี่เราเข้ามาในห้องยายเด็กนั่นเหรอเนี่ย” หลังจากที่ตั้งสติได้เสกสรรก็เตรียมจะเดินออกจากห้อง แต่พลันก็ได้ยินน้ำเสียงอันไพเราะดังมาจากห้องน้ำ ‘I make believe That you are here It’s the only way I see clear What have I done You seem to move on easy’ ชายหนุ่มเดินตรงไปที่ประตูห้องน้ำอย่างไม่รู้สึกตัว มือหนาสั่นนิดๆ ขณะแง้มบานประตูออกอย่างแผ่วเบา ทำให้เห็นแผ่นหลังบางที่เปลือยเปล่า เอวที่เล็กคอดรับกับสะโพกงอนสวยได้รูป และขาที่เรียวงามคู่นั้น ทำให้หัวใจของเขาเต้นผิดจังหวะไปทันใด เขายืนชื่นชมเรือนร่างของเธออยู่นาน ก่อนจะตัดสินใจเดินออกจากห้องด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูก จนกระทั่งเขากลับไปรัสเซีย ดูไบ อังกฤษ อิตาลี ภาพและเสียงของเธอก็ตามไปหลอกหลอนเขาทุกที่ และมันทำให้เขาไม่สามารถมีอะไรกับผู้หญิงคนไหนได้อีกเลย ไม่ว่าจะกี่คนต่อกี่คนที่ผ่านมา พวกเธอไม่มีผลต่อการปลดปล่อยความต้องการเลยสักครั้ง “ขอเหตุผลสักข้อได้ไหมคะ ว่าทำไมพี่ต้อมถึงทำแบบนี้ หรือถ้าแพรไปทำอะไรให้ไม่พอใจก็บอกมาเลยค่ะ ! แพรพร้อมจะขอโทษ ไม่ใช่เอาเรื่องแต่งงานมาล้อเล่นแบบนี้ อีกอย่างพี่ต้อมก็อายุสามสิบกว่าแล้ว ทำไมไม่มองหาผู้หญิงสักคน ที่อายุไล่ๆ กัน แล้วแต่งงานกับเธอคะ” แพรลานนาเสนอทางออก “พี่แค่อายุสามสิบสี่ยังไม่ได้แก่สักหน่อย น้องแพรอยู่ที่นี่ในฐานะหลานสาวของยายพี่มานาน ไม่คิดจะตอบแทนบุญคุณที่เลี้ยงดูกันมาเลยเหรอคะ” เสกสรรโมโหจนหน้าแดง กับคำพูดที่เหมือนตอกย้ำว่าตนอายุเยอะ “แพรจะตอบแทนบุญคุณคุณเพียงแน่ค่ะ ! พี่ต้อมไม่ต้องห่วง !” หญิงสาวตอบด้วยเสียงสั่นๆ “งั้นก็แต่งงานกับพี่สิ ไหนๆ คุณยายก็อยากจะอุ้มหลานอยู่แล้ว ท่านอายุเยอะแล้วนะ ไม่อยากเห็นท่านมีความสุขเหรอน้องแพร ?” เสกสรรหลอกล่อให้สาวเจ้ายอมคล้อยตาม เขารู้ว่าเธอรักคุณยายของเขาขนาดไหน เขาจะใช้เรื่องนี้ต่อรองกับเธอ “วิธีตอบแทนบุญคุณมีตั้งหลายวิธี ไม่จำเป็นต้องแต่งงานกับพี่ต้อม แพรก็ตอบแทนท่านได้เหมือนกันค่ะ พี่ต้อมบอกมาเลยว่าต้องการอะไรกันแน่ !” เธอตอบทันควัน “ต้องการน้องแพรทำเมียไงคะ ง่ายๆ แค่นี้ยังต้องถามพี่อีกเหรอ อ้อ ! แล้วถ้าน้องแพรไม่แต่ง...พี่จะปล่อยคลิปนี้ลงใน Youtube” “ก็ถ้าพี่ต้อมไม่อาย...” “พี่ไม่อาย ! อยู่ที่ว่าน้องแพรอยากเป็นที่รู้จักก่อนแต่งงานหรือเปล่าแค่นั้นค่ะ” เสกสรรเริ่มจะหงุดหงิดที่เธอทำให้เขาต้องยกตัวอย่างบ้าๆ มาขู่ แพรลานนานิ่งเงียบพยายามหาทางออกให้ตัวเอง “ว่าให้มันง่ายๆ หน่อยสิน้องแพร พี่จะถามเราอีกแค่ครั้งเดียวว่าจะแต่งหรือไม่แต่ง !” “แพรไม่แต่งค่ะ” แพรลานนายืนยันคำเดิม “ดี ! งั้นพี่จะเอาคลิปนี้ให้ยายดู แล้วค่อยอัปลง Youtube !” เสกสรรเอ่ยเสียงดังพร้อมกับโชว์มือถือของตนให้สาวเจ้าดู ‘ให้ตายสิ ! นี่เธอปฏิเสธที่จะแต่งงานกับเขายันวินาทีสุดท้ายเลยเหรอวะ’ ปัง ! ร่างสูงเดินออกไปพร้อมกับกระแทกประตูห้องเสียงดังอย่างหัวเสีย แพรลานนามองตามด้วยหัวใจสั่นๆ จากสีหน้าที่ดูจริงจังเมื่อครู่ บ่งบอกว่าอีกฝ่ายจะทำอย่างที่พูดจริงๆ ‘ทำไมไอ้บ้านี่ถึงได้เลวแบบนี้นะ ?’ แพรลานนาต่อว่าในใจอย่างหงุดหงิดก่อนจะรีบวิ่งตามอีกฝ่ายออกไป แกร๊ก ! เพียงดาวหันไปมองคนที่ประตูห้อง ก็เห็นหลานชายตัวดีเดินเข้ามาด้วยสีหน้าตึงเครียด ผิดกับตอนที่ออกไปลิบลับ “ว่าไงต้อม ! ตกลงกันได้หรือยัง ว่าจะเอายังไง ?” คุณหญิงเพียงดาวถาม พลางมองหาเด็กสาวในอุปการะว่าอีกฝ่ายหายไปไหน “ต้อมว่า...คลิปนี้จะอธิบายทุกอย่างที่ยายอยากรู้ครับ” เสกสรรเอ่ยเสียงดังพร้อมกับชูมือถือขึ้นเตรียมจะส่งให้ผู้เป็นยาย “อย่านะพี่ต้อม !” แพรลานนาเอ่ยขัดเสียงดังอย่างหวาดกลัว “มีอะไรอย่างนั้นเหรอน้องแพร” เพียงดาวหันไปถามคนที่วิ่งหน้าตื่นเข้ามาอย่างสงสัย “คือแพร...แพร” แพรลานนาอึกอัก ไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไร พลางชำเลืองมองคนที่ชูมือถือขึ้นอย่างโกรธเคือง “เราสองคนตกลงจะแต่งงานกันน่ะครับ” เสกสรรเอ่ยด้วยน้ำเสียงอารมณ์ดีที่เห็นอาการดิ้นพล่านของสาวเจ้า ‘รู้งี้ใช้มุกนี้ขู่ตั้งแต่แรกแล้ว ไม่น่าใช้ไม้อ่อนเลย เสียเวลาจริงๆ’ “ต้อมกับน้องแพรจะแต่งงานกันอย่างนั้นเหรอลูก โอ๊ย ! ยายดีใจจริงๆ” เพียงดาวดีใจอย่างบอกไม่ถูก เพราะเคยแอบหวังว่าจะให้ทั้งสองแต่งงานกัน “จริงสิครับยาย ไม่เชื่อลองถามน้องแพรดูสิครับ” เสกสรรเอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจัง ก่อนจะหันไปฉีกยิ้มหวานอย่างชอบใจให้คนที่กำลังน้ำตาเอ่อล้น “อ้าว ! น้องแพรร้องไห้ทำไมลูก” เพียงดาวหันมามองสาวเจ้าก็ตกใจที่เห็นว่าอีกฝ่ายมีน้ำตานองหน้า เสกสรรรีบเก็บมือถือใส่ในกระเป๋ากางเกง แล้วดึงหญิงสาวเข้ามากอดปลอบพลางลูบหลังให้เธอเบาๆ อย่างอ่อนโยน เพียงดาวมองแล้วถึงกับยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อย่างดีใจที่เห็นหนุ่มสาวรักกัน “น้องแพรเธอดีใจน่ะครับที่เรากำลังจะแต่งงานกัน จริงไหมคะคนดี” “ฮือๆๆ” แพรลานนาร้องไห้เสียงดังอย่างไม่อาย กับสิ่งที่ผู้ชายตรงหน้าหยิบยื่นให้ “โถๆ แม่คุณ” เพียงดาวปลอบอย่างเอ็นดู “คุณเพียง” แพรลานนาที่เหมือนน้ำท่วมปากยิ่งร้องไห้หนักกว่าเดิม กับสถานการณ์ที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก เสกสรรยิ้มจนปากแทบฉีกถึงใบหู เมื่อทุกอย่างเป็นไปตามที่คาดการณ์เอาไว้ ‘พระเจ้า ! อะไรจะง่ายขนาดนี้วะ’

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more