น้ำเหนือหันไปสั่งเลขาของเขา มนัสยาพยักหน้ารับก่อนเจ้านายกับเพื่อนของเขาขึ้นไปชั้นบน ยังเหลือเพียงจรินยาและวิทวัสที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ในห้องรับแขก เลขาสาวกลับเข้าไปในครัวเพื่อหยิบไวน์ตามคำสั่งเจ้านาย แต่หล่อนก็มัวหาไวน์ที่น้ำเหนือสั่งสักพักใหญ่เพราะไม่แน่ใจว่าเขาจะดื่มขวดไหน
“เอ้อ....ตายละ...นี่ก็ลืมถามเจ้านายว่าอยากดื่มไวน์แบบไหน...งั้นเอาไวน์แดงหนึ่งขวด ไวน์ขาวหนึ่งขวดไปให้เจ้านายกับเพื่อนก็แล้วกัน”
ว่าแล้วก็หยิบไวน์ขาวกับแดงติดมือไปอย่างละขวด มนัสยาคิดว่าหล่อนจะรีบเอาไวน์ไปให้เจ้านายแต่พอออกจากห้องครัวก็ได้ยินเสียงคนคุยกันทำให้หล่อนต้องชะงักและเงี่ยหูฟัง เสียงนั้นดังอยู่ที่มุมหนึ่งถัดจากห้องครัว
“วิท...ทำไมรีบร้อนนักนะ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้าแจนจะทำยังไง”
“ไม่หรอกน่า วิทจะทนไม่ไหวแล้วนะแจน มาให้กอดหน่อย...อืม...หอมจังเลย”
เสียงของจรินยากับวิทวัสดังมาจากมุมหนึ่งซึ่งพอมนัสยาเดินออกไปก็ต
