Napailing na lang ako habang nakatanaw sa binatilyong papaalis. May saltik yata sa ulo ang isang ‘yon, eh! Baka sa sobra nitong seryoso sa pag-aaral kaya nawala na ito sa sarili. Minabuti kong kalimutan na lang muna ang sinabi ni Jericho kanina. Actually, hindi ko naman siya dapat isipin eh o seryosohin man lang.
Bumalik ako sa aking ginawa kanina sa kusina at binilisan ko ng konti ang aking mga kilos dahil balak kong bumili ng scooter na magagamit namin sa araw-araw. Hindi ako marunong pero kaya ni Marian na magmaneho.
Pagsapit ng alas-tres ay naisipan kong umalis na lang ng bahay kasi natulog pa sina Marian at Karla. Syempre, ayokong maistorbo ko ang kanilang pagtulog kaya hinayaan ko na lang at mag-isa akong umalis.
Malapit na ako may eskina nang makasalubong ko si Jericho. Awtomat
