THE GOOD HUSBAND (SPG)

Chapter 2

Nagising si Lorabelle sa madilim na kuwarto kinapa niya ang katabi ramdam kasi ng dalaga ang mabigat na paa na nakapatong sa binti niya, habang ang isang kamay nakapulupot naman sa baywang niya. Nanginginig ang kamay ni Lorabelle nang mahawakan ang hubad na katawan. Mainit matigas mabalahibo at higit sa lahat malapad ‘yon.

“Nasaan ako? Bakit ako nandito?” Ani ng isip ni Lora. Napahawak siya sa kumikirot niyang ulo feeling ni Lora sasabog ito dahil sa matinding sakit. Nang maramdaman ng dalaga na wala rin siyang saplot napabalikwas ito ng bangon. Nilingon niya ang katabi hindi makita ni Lora ang kanyang mukha dahil nakadapa ang lalaki at mahimbing itong natutulog. Nakaramdam si Lora ng takot kinapa niya ang kanyang sariling katawan ramdam ng dalaga ang matinding sakit sa gitnang bahagi ng kanyang hita. Hindi niya alam kung paano siya napunta sa kuwartong ito samantala ang huli niyang nakasama ay si Rafael. Gustohin man alamin ni Lora kung si Rafael ba ang nakadapa ngunit hindi magawang hawakan ni Lora ang lalaki dahil hubo’t hubad ito. Takot na takot si Lora sa mga oras na ‘yon kaya nagmamadali itong bumaba ng kama, pinulot ang mga saplot na nakakalat sa sahig. Mabilis pinahid ni Lora ang kanyang luha hindi malaman ng dalaga kung ano ang gagawin wala siyang ma-alala sa mga nangyayari. Isa lang ang pumasok sa isip ni Lorabelle wala na ang iniingatan niyang dangal. Sa nanginginig na mga kamay tinakpan ng dalaga ang kanyang bibig upang sa ganun hindi marinig ang mahina hikbi nito. Hindi alintana ng dalaga ang hubad niyang katawan mabilis niyang sinuot ang kanyang saplot para maka-alis na sa mismong silid. Lakad takbo ang ginawa ni Lora ramdam niya ang matinding kirot ngunit hindi na ininda ng dalaga ang mahalaga sa ngayon ay makalabas siya sa building na ‘yon. Wala na itong pakialam kung pinag-titingan na siya ng mga tao sa paligid. Nang makalabas na si Lorabelle agad itong pumara ng tricycle at nagpahatid sa bahay nila. Panay ang buntong hininga ni Lora hindi niya alam kung anong isasagot niya sa kanyang ina. Sigurado naka-abang na ang nanay niya ngayon magtatanong ‘yon kung bakit madaling araw na siya umuwi. “Miss, nandito na tayo!” Saad ng driver bahagyang nagulat pa si Lora ng magsalita ang katabi. Kung nag-alala si Lora sa sarili niya mas nag-alala ito sa nanay niya.“Salamat po manong!” Pagpasok ni Lora sa kanilang maliit na bakuran agad niyang natanaw ang kanyang ina. Mabilis lumapit si Lora sa nanay niya. “Magandang umaga po nay sorry po ngayon lang ako naka-uwi ang dami po kasi naming project na dapat tapusin.” Pagsisinungaling ni Lora sa ina nito. Aabotin sana ni Lora ang kamay ng kanyang ina upang magmano ngunit mabilis itong umiwas. Tumayo si Aling Berta sa harapan ng anak pinagmamasdan niya ito mula ulo hanggang paa.

Isang malakas na sampal ang dumapo sa pisngi ni Lora pakiramdam ng dalaga umikot ang paningin niya sa lakas nang sampal na nagmula sa nanay niya. Napahawak siya sa kanyang pisngi at sunod -sunod na pumatak ang masaganang luha nito. “Ganitong oras ba uuwi ang matinong babae? Ito ba ang tinuro ko sa’yo?” Pumiyok si Aling Berta inaamin ng matanda nasaktan ito sa pagsampal niya kay Lora. Sa buong buhay ni Aling Berta ngayon lang niya napag-buhatan ng kamay ang kanyang anak. “Hindi mo alam kung gaano ako nag-alala sa’yo? Ano bang hindi mo naintindihan sa sinabi ko? Pinagsabihan na kita pagkatapos ng klase uuwi agad buong gabi hindi ako natulog dahil sa kakahintay sa’yo, iniisip ko kung nasaan ka na kung nakakain ka na ba o baka napano ka sa daan. Kahit kailan hindi kita pinagbawalan na sumama sa mga kaibigan mo. Ipaalam mo naman sa akin para hindi ako mag-alala sa’yo.” Hindi napigilan ni Aling Berta ang galit niya kay Lora napahawak ito sa kanyang dibdib.

“Nay!” Agad dinalo ni Lora ang ina na ngayon nahihirapan nang huminga. “Nay, huwag na po kayo magalit.” Yakap ni Lora ang ina pilit niya itong pinakalma. “Patawarin mo ako nay hindi ko po sinasadya pangako inay hindi ko na po uulitin ito.” Hagulgol ni Lora lumuhod ang dalaga sa harap ng kanyang ina at hinawakan ang kamay nito.

“Nay, patawad po!” Sa buong buhay ni Lorabelle ngayon lang siya nag sinungaling sa nanay niya, nagsisi si Lora kung ba’t pa niya pinakinggan si Karen.

Nakatulala si Lora habang nakatingin sa malaking salamin pinagmamasdan niya ang kanyang sarili.

Nakatitig ang dalaga sa dibdib niya para itong sinipsip nang bampira sa sobrang pula. Hindi lang pala dibdib niya ang namumula pati punong tainga leeg at puson napuno ng kiss mark. Napaiyak si Lora inabot niya ang maliit na towel kunuskos niya ang kanyang balat, hindi tumigil sa pag kuskos ang dalaga hanggang sa nakaramdam ito ng hapdi. Alam ni Lora hindi ito matatangal ngunit gusto niya alisin hugasan ang marumi niyang katawan.

“Inay, patawarin mo ako!” Hikbi ni Lora umiiyak siya sinabayan niya ang pag buhos ng malakas na tubig nang sa ganun hindi siya maririnig ng kanyang ina. “Paano kung malaman ng nanay niya ang nangyari sa kanya? Paano kung mabun-!” Hindi na naituloy ng isip niya ang mga tanong na bumabagabag sa kanya. Sa daming pumapasok sa isip ni Lora para na itong mababaliw. Pinilit mang isipin ng dalaga ang nangyayari ngunit wala siyang ma-alala. Paglabas niya ng banyo nakabihis na ito dumiritso siya sa kama at humiga hinayaan ang mga luhang lumandas sa kanyang pisngi.

Sumapit ang hapon hindi bumaba si Lora hindi rin ito kumain namamaga ang mga mata niya sa kaka-iyak. Bukas na bukas kakausapin ni Lora si Karen gusto niyang malaman ang nangyari kagabi. Narinig niya ang pagbukas ng pinto kaya nag-kunwari itong tulog. Pinakiramdaman ng dalaga ang paligid alam ni Lora ang ina niya ang pumasok, umupo si Aling Berta sa tabi ng anak. “Patawarin mo si nanay nabigla ako hindi ko sinasadya na saktan ka.” Ani Aling Berta habang haplos ang buhok ng anak. Kinabahan naman ang dalaga natakot siya baka makita ng nanay niya ang kiss mark sa kanyang leeg. “Mahal na mahal kita anak simula pagkabata hindi kita napagbuhatan ng kamay alam ko masama ang loob mo sa akin patawarin mo si nanay.” Bago tumayo si Aling Berta hinalikan niya sa noo ang anak.

Kinabukasan nagising si Lora wala na ang kanyang ina kumain muna siya ng almusal bago ito pumunta sa ilog para maglaba. Walang pasok ngayon ang dalaga kaya naman tutulong siya sa nanay niya sa gawaing bahay. Pagkatapos kumain ni Lora tinalian niya muna ang kanyang mahabang buhok. Naglalakad siya papunta sa bahay ni Karen hindi mapakali si Lora parang mababaliw ito hangganga’t hindi niya maka-usap ang kaibigan. Pagdating ni Lora sa bahay ni Karen papasok na sana ito dahil nakabukas naman ng kaunti ang pinto. Ngunit nabitin sa ere ang kamay ng dalaga nang maririnig ni Lora mula sa labas ang ingay ng kaibigan na para bang nasasaktan ito. Napatakip sa sariling bibig si Lora ng marinig niya ang sinisigaw ni Karen.

“Ooohh.. Rafael ang sarap mo talagang kumantot. Sige pa sagad mo nang mabuti ganyan nga Rafael. Angkinin mo ako hanggang magsawa ka sa katawan ko iyong-iyo ako Rafael.” Tumayo lahat ng balahibo sa katawan ni Lora pakiramdam ng dalaga binuhusan siya nang malamig na tubig. Hindi makapaniwala si Lorabelle sa naririnig niya ngayon, ibig sabihin matagal na magkakilala si Karen at Rafael? Hindi man ginusto ni Lora ang makita sila ngunit pinilit niyang pumasok para kompermahan na si Rafael nga ang kasama ni Karen. Napa-awang ang labi ni Lorabelle ng makita ang dalawang taong hubo’t hubad sa ibabaw ng mesa. “You’re so fvcking naughty!” Sabay palo ni Rafael sa malaking puwet ni Karen.

“Ohh.. Rafael gusto ko ‘yan ipasok mo na ang t**i mo sa butas ko. Masarap ba ako Rafael? Sino ba ang mas masarap sa amin ni Lorabelle? Rafael answer me please gusto ko malaman kung sino ba sa aming dalawa ang magaling sa kama. Aaahhh.. Fvck ang sarap.” Sigaw pa ni Karen. Hindi na hinintay ni Lora ang sagot ni Rafael ngayon malinaw na sa dalaga kung sino ang katabi niya nong nakaraang gabi. Tumakbo si Lora pabalik sa bahay nila parang ume-echo sa pandinig ni Lorabelle ang sinabi ni Karen. “Bakit Karen? Akala ko ba best friend tayo? Bakit mo hinayaan na gagawin sa akin ni Rafael ‘yon.” Halos hindi na makita ni Lora ang daan patungo sa ilog walang tigil ang mga luhang umaagos sa mata ng dalaga. Nang makarating siya sa ilog agad itong umupo sa tubig nandidiri si Lora sa kanyang sarili. Hindi niya matanggap ang ginawa ni Rafael at Karen tinuring niyang kadugo si Karen pati si Rafael tinuring niyang totoong kaibigan. “Mga walang hiya kayo sinamantala ninyo ang kahinaan ko ano bang ginawa ko sa inyo para gantihan ninyo ako ng ganito?” Hikbing wika ni Lora tinakpan ng dalaga ang kanyang tainga feeling ni Lora nasa paligid lang si Karen patuloy silang gumawa ng kahalayan ni Rafael habang binabanggit ang pangalan niya. Sumigaw si Lora nang malakas parang sasabog ang dibdib niya sa sobrang sakit. Ang matagal na iningatan ng dalaga na para sana sa lalaking pakakasalan niya ay pinagsamantalahan na ng iba. Magulo ang isip ni Lora habang pauwi na ito sa kanilang munting tahanan. Hapon na pala hindi namalayan ng dalaga ang oras, wala sa sariling napaiyak na naman si Lora sa tuwing maalala niya ang kahayupang ginawa ni Rafael sa kanya ay para siyang sasabog sa galit.

A/N: Kindly add sa library mga babe ko. Please support ninyo sa Gavin salamat.