46.5 Briel's POV

1151 Words

I felt the kind of thrill of exhilaration I hadn’t experienced since I’d been a child riding a horse with my mother as I followed Rohws and tito. Oo sinabi ko noong una na hindi ako marunong mangabayo pero ang totoo niyan ayaw ko lang talaga sumakay lalo na't naaalala ko pa rin ang aking ina. Parang hindi ko kayang alalahanin ang nakaraan pati na 'yung pait at sakit pero 'yung kaalaman na kailangan kong makisakay kay Rohws ay mas hindi ko ata kakayanin. So I told them the truth, na marunong talaga ako. Noong una, hindi sila naniwala. At hanggang ngayon naaalala ko pa rin ang hindi makapaniwalang mukha ni Rohws pati na ang kalamigan ng mata nito. Siguro dahil pumayag na ako noong una na sa kaniya ako makikisakay tapos agad naman ako tatanggi kung kailan kailangan na namin pumunta. Bum

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD