"Pasensya na po pero nakahanda na po ang pagkain doon sa labas, sabi kasi ni ma'am mas maganda raw na sa labas kayo kumain at nang masarap po ang hangin roon," sabi ng isang kasambahay nang makapasok na kami sa loob ng dining hall.
"Kung ganoon naghihintay sila mommy roon sa labas?" Nag-aalangan na untag ko na siyang naging dahilan upang mapakamot ng batok ang kasambahay.
"Ahm, tapos na po silang kumain kanina pa po. Late po kasi kayo nagising ni sir Rohws kaya kayo na lang po ang hindi pa kumakain." Napalunok ako sa sinabi ng kasambahay. Hindi ko ata gusto ang nangyayari ngayon.
Bakit sa lahat ng pwedeng mangyari ay ito pa talaga?
Malaking kahihiyan na nga ang nangyari kanina pati ba naman sa pag-aagahan ay kailangan ko pang pagtiyagaan na si Rohws lang ang aking makakaharap?
"Don't
