"พี่ครับ มันเรื่องอะไรกันพี่กับเรนะจังนั่น!" ยูตะยืนตัวสั่น กำหมัดแน่นด้วยความโมโหเพราะภาพบาดตาบาดใจเมื่อครู่
"ชมรมเคนโด้มันเป็นของผู้ชาย ผู้ชายเท่านั้น ยัยเรนะมาได้ยังไง พี่ไปชวนเธอมาเข้าชมรมเหรอ"
"เดี๋ยวก่อนนะ! เราประชุมกันไปแล้วไม่ใช่เหรอ นายก็ยกมือเห็นด้วยนี่ว่าให้รับผู้หญิงมาฝึกเคนโด้ด้วยได้ ลืมไปแล้วเหรอ"
เซริดูงงงัน "อีกอย่างชั้นได้รับหน้าที่เป็นพี่เลี้ยงเด็กใหม่ด้วย เรนะจังกับเพื่อน ๆ ดูสนใจฝึกมากเลยนะ"
"สนใจเคนโด้หรือสนใจอย่างอื่น!" ยูตะแค่นเสียง
เรนะ ลูกสาวนายกเทศมนตรี หน้าตาน่ารักจิ้มลิ้ม ตัวเล็กเหมือนตุ๊กตาน่าทะนุถนอม เอวบางคอดกิ่วแต่หน้าอกหน้าใจตู้มเด่นอย่าบอกใคร เข้ามาปุ๊บก็เป็นดาวชมรมปั๊บ มีอย่างที่ไหนรูปร่างอ้อนแอ้นอย่างนี้จะมาฝึกศิลปะป้องกันตัวไปอยู่ชมรมจัดดอกไม้ท่าจะเหมาะสมกว่า
อันที่จริงพ่อของเซริรู้จักคุ้นเคยกับนายกเทศมนตรีเป็นอย่างดี เขาจึงฝากฝังลูกสาวคนสวยมาก
