หลังจากกลับมาถึงบ้าน ชนิณก็คิดวุ่นทั้งวันว่ารัญญ์กำลังปั่นหัวเขาอยู่ ไม่บอกว่าตัวเองเป็นใคร มีส่วนเกี่ยวข้องกับคนที่มีอิทธิพลอะไร ไม่บอกอะไรเกี่ยวกับตัวเองให้เขารู้เลยสักนิด คล้ายกับว่ากำลังแกล้งให้เขาร้อนใจจนจะเป็นบ้าตายอย่างไรอย่างนั้น
ถึงในวันนี้รัญญ์จะไม่ได้ทำอะไรเลยก็เถอะ แต่ไม่รู้ทำไมถึงทำให้ชนิณงุ่นง่านนัก คิดไม่ตก อยู่ไม่สุขทั้งวัน เอาแต่ขบคิดว่าอีกฝ่ายคิดจะทำอะไรกับเขาต่อไปแม้ว่าจะคาดเดาไม่ถูกเลยสักนิด รู้เพียงอย่างเดียวว่ารัญญ์มองเขาเป็นแค่หมากตัวหนึ่งในเกมกระดานที่ตนเป็นผู้บงการเท่านั้น
หมากตัวหนึ่งในเกมของอสูร...
เป็นหมากตัวสำคัญเสียด้วย เพราะหมากเบี้ยตัวอื่นๆ รัญญ์จัดการกำจัดออกไปอย่างไม่แยแส มีเพียงเขาที่ตั้งใจจะเก็บไว้บดขยี้เป็นตัวสุดท้าย
แต่ความจริงแล้ว ไม่ต้องรอให้เป็นตัวสุดท้าย รัญญ์ก็บดขยี้เขาอยู่... ทีละน้อยอย่างทรมาน จนค่อยๆ ผุกร่อนไปไม่เหลือซาก
ชายหนุ่มสะบัดศีร
