ต่อล้อต่อเถียง!!
1119 Words
บทที่4
ต่อล้อต่อเถียง!!
"เป็นเมียเจ้าของโรงแรมนี้มั้ง!!"
0.0
ดูเหมือนคำตอบของวิเวียนจะทำเอาทุกคนอึ้งกันหมดเลย รวมถึงธาดาที่มองตั้งแต่หัวจรดเท้า
"ที่พูดมากระดากปากบ้างไหมถามจริง!"
ผู้ชายปากเสีย ใครจะไปรู้บางทีฉันอาจจะเป็นเมียของเจ้าของโรงแรมนี้ก็ได้ ฉันมองหน้าคุณพ่อของเด็กน้อยที่ยังคงร้องไห้ไม่หยุดก็ต้องฮึบเอาไว้ อย่างน้อยก็จะไม่มาทะเลาะกันต่อหน้าเด็ก
"ฉันไม่อยากมาเถียงกับคุณ แต่คุณเป็นพ่อควรใส่ใจและถามถึงปัญหาของลูกคุณบ้าง จะทำงานหรือจะทำอะไรคุณควรแบ่งเวลา วันนี้ลูกคุณบอกว่าไม่อยากอยู่กับคุณจะหนีขึ้นเรือไปหาคุณแม่ เท่ากับว่าคุณเลี้ยงเธอไม่ดีเท่าที่แม่เธอเลี้ยง"
"ป๊าอิงอิงคิดถึงม้า อยากไปหาม้าค่ะ"
"เห็นไหมคะ เด็กวัยนี้ควรได้รับความรักและการเลี้ยงดู อย่าปล่อยให้เธอรู้สึกโดดเดี่ยว"
ธาดามองหน้าลูกสาวที่กำลังร้องไห้ก็ถอนหายใจ จึงพยักหน้าให้กับวิเวียนและขอบคุณที่เธอพาลูกสาวมาส่งให้อย่างปลอดภัย
"เด็กน้อยพี่ไปก่อนนะ ไว้เจอกันค่ะ"
"พี่คะ อิงอิงอยากกอดพี่ค่ะ"
สาวน้อยอ้าแขนจนธาดาต้องยอมปล่อยลูกสาวลง สองสาวเลยได้สวมกอดกัน วิเวียนจึงสอนเธอให้เชื่อฟังผู้ใหญ่ห้ามหนีไปไหนอีก
"ฟังพี่นะอิงอิงต้องเป็นเด็กดี ต้องเชื่อฟังคุณพ่อนะคะ แล้วที่สำคัญอิงอิงห้ามหนีไปแบบวันนี้อีกรู้ไหมคะ"
"ค่ะ"
"อันนี้เป็นเบอร์ของพี่ถ้าเกิดคุณพ่อดุอีก โทรมาหาพี่ได้เลยเดี๋ยวพี่จะเอาตำรวจมาจับคุณพ่อเลยดีไหมคะ"
"ฮะๆๆ ดีค่ะ"
"พี่ชื่อวิเวียนนะ พี่ไปก่อนเดี๋ยวพรุ่งนี้พี่ต้องทำงานแล้วไว้เจอกันค่ะ"
ฉันโบกมือลาหนูอิงอิงแล้วยักคิ้วให้พ่อของเธอ คนอะไรทำหน้าเหมือนอมทุกข์ตลอดเวลา ไปดีกว่า
หลังจากที่ผมได้ลูกสาวกลับคืนมาผมก็รีบพาเธอขึ้นมาบนห้องเพื่อพูดคุยกับลูกอีกครั้ง เบอร์ของผู้หญิงคนนั้นลูกผมมือเอาไว้แน่นไม่ยอมปล่อยเลย
"คราวหลังอย่าหนีป๊าไปอีกนะลูก ป๊าเป็นห่วงมากเลย"
"ป๊าอิงอิงอยากไปหาม้า ม้าโทรมาบ้างไหม"
ผมจะตอบลูกยังไงดีล่ะ วิวไม่เคยโทรไม่เคยติดต่อมาเลย ผมเองก็ไม่รู้จะทำยังไงงานผมก็เยอะจะไปตามหาเธอก็คงไม่ได้
"อิงอิงพรุ่งนี้ไปกินไอศกรีมที่ร้านอาธารากับป๊าไหมคะ พรุ่งนี้ป๊าจะไม่ทำงานจะอยู่กับอิงอิงทั้งวันเลยดีไหม"
"ดีค่ะ"
และแล้วผมก็ได้รอยยิ้มของลูกสาวกลับคืนมา เธอดีใจจนอยากให้ถึงพรุ่งนี้ไวๆผมเองก็เหมือนกัน ผมสั่งงานให้เลขากับไอ้พงษ์ไปจัดการแทนผม ส่วนผมจะอยู่กับลูก หากมีเรื่องด่วนให้โทรมา
วันต่อมา...
วิเวียนเดินเข้ามาในร้านพร้อมกระเป๋าเสื้อผ้าแต่คนที่ยืนอยู่ดันเป็นธาราเจ้าของร้านแห่งนี้ ธารามองสัมภาระของวิเวียนก็ถึงกับหรี่ตามองด้วยความสงสัย แค่มาทำงานจะหอบอะไรมาขนาดนี้คงไม่ได้มาขโมยของใช่ไหม
"สวัสดีค่ะคุณธารา"
"อืม แล้วขนอะไรมาเยอะเลย"
"คือฉันไม่มีที่อยู่ค่ะ เลยต้องขนมาก่อนวันนี้เลิกงานว่าจะไปหาที่อยู่"
"แล้วเมื่อคืนนอนที่ไหน โรงแรมเหรอ?"
"โรงจอดรถของโรงพยาบาลค่ะ ค่าโรงแรมแพงมากฉันไม่มีปัญญาไปนอนหรอกค่ะ เจ้าของโรงแรมหน้าเลือดมากกะรวยยันชาติหน้าเลยมั้ง!"
วิเวียนบ่นอุบแต่ธารากับสะดุ้งเฮือก เพราะโรงแรมของตนกับพี่ชายถือว่าเป็นโรงแรมที่ทันสมัยและปลอดภัยสูง ความสะอาดไม่เคยเป็นรองใคร อาหารก็ชั้นเริ่ด
"จริงๆแล้วผู้หญิงที่จะมาทำงานที่นี่ต้องถูกส่งตัวไปบ้านหมออคินเพื่อตรวจโรคและจัดหางานให้ถึงจะมีที่พัก ที่เป็นแบบนี้ก็เพราะว่าเกาะนี้จะควบคุมแรงงานไม่ให้มากเกินไป และจัดหางานให้อย่างเหมาะสม"
"แล้วทำไมคุณถึงรับฉันคะ"
"ตอนนี้ร้านผมขาดพนักงาน ผมเลยต้องรับคุณเอาไว้"
"ขอบคุณที่ให้โอกาสฉันนะคะ"
"แล้วเรื่องที่พักเดี๋ยวให้พีผู้ช่วยของผมจัดการให้ เรื่องงานเดี๋ยวพีจะสอนคุณเอง"
ฉันเหมือนถูกหวยสองชั้นเลยได้งานแถมได้ที่พักฟรีอีกต่างหาก สวัสดิการของพนักงานที่นี่โคตรดี แถมผู้ชายก็งานดีมาก
"คุณพีคะขอบคุณมากนะคะที่สอนงานฉัน"
"เรียกพี่พีก็ได้ครับ เรื่องงานไม่ต้องคิดมากมันเป็นหน้าที่ของผมอยู่แล้ว"
ฉันทำงานจนถึงเวลาเที่ยงตรงลูกค้าก็เริ่มทยอยเข้ามาจนมีเสียงเด็กตะโกนเรียกฉันแถมยังกวักมือเรียกฉันด้วย นั่นมันหนูอิงอิงนี่หน่า
"เมียเจ้าของโรงแรมมารับจ็อบเป็นเด็กเสิร์ฟเหรอครับ" ธาดาแขวะสาววิเวียนเบาๆทำเอาวิเวียนต้องสูดลมหายใจเข้าลึกๆ
"ผัวฉันตายไปแล้วค่ะ! หนูอิงอิงวันนี้ใส่ชุดสวยจังเลยนะคะ"
"ชุดคู่ค่ะ ไอริก็มีแบบอิงอิงเลย พี่วิเวียนมาทานข้าวด้วยกันนะ"
"ไว้วันหลังนะคะวันนี้พี่ต้องทำงานก่อน"
ฉันจัดการรับออเดอร์โต๊ะหนูอิงอิงมาส่งให้ที่ครัวจากนั้นก็รอเวลาไปเสิร์ฟ วันนี้คนไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่แต่ก็มีเข้ามาเรื่อยๆ พี่พีบอกว่าถ้าวันหนุดนะขาลากกันเลย
อีกด้าน...
ผมรอน้องชายมาคุยเรื่องงานในส่วนของมัน สายตาก็มองลูกสาวที่มองตามผู้หญิงคนนั้นไม่ละ ไม่ว่าเธอจะเดินไปทางไหนลูกผมก็มองตามจนผมต้องหันไปถามไอ้ธาราถึงพนักงานในร้าน
"พนักงานมึงทำลูกกูติดใจ ดูดิมองไม่ละเลย ดีนะเมื่อวานได้เธอไว้ไม่งั้นลูกกูหนีขึ้นเรือไปแล้ว"
"นั่นวิเวียน พนักงานใหม่เธอจบครูมา ตอนแรกผมก็จะส่งไปให้เฮียเจ แต่ร้านผมพนักงานพึ่งลาออกไป"
"จบครูเหรอ?"
"ใช่เกียรตินิยมด้วยนะ แต่หนีหนี้มาที่นี่เพื่อทำงานส่งเงินให้ที่บ้าน"
"ป๊าให้พี่วิเวียนมาเป็นพี่เลี้ยงอิงอิงได้ไหมคะ"
- Writer
