เช้าวันต่อมา
ฉันสะดุ้งตัวตื่นขึ้นมาเมื่อรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างมากระทบกับใบหน้า ดวงตาคมเข้มคู่หนึ่งกำลังจ้องมองฉันอยู่ ฝ่ามือหนาของเขาไล้ใบหน้าของฉัน ริมฝีปากหยักยกยิ้มที่มุมปาก
“ฝันเหรอ ทำไมวันนี้ฝันถึงเขา” ฉันบ่นพึมพำแล้วดันตัวขึ้นนั่ง ตบแก้มตัวเองเบา ๆ เรียกสติ
เลิกกันไปตั้งนาน มีแค่ช่วงแรกที่พร่ำเพ้อถึงเขาจนเก็บเอามาฝันถึงบ่อย ๆ อาการเหล่านั้นก็หายไปนานแล้ว ทำไมวันนี้ยังมาฝันถึง หรือเป็นเพราะเมื่อวานพูดเรื่องเขาจนเอามาฝัน
ตื่นสิ
ตื่นสิอิงค์…
ฉันพยายามเรียกสติตัวเองหลายครั้งแต่ก็ไม่ยอมหลุดออกจากฝันบ้า ๆ นี่สักที ผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแฟนเก่านั่งเท้าคางมองหน้าฉัน แถมยังยิ้มปนขำที่เห็นฉันทำหน้าตกใจ
อ่า รู้แล้วว่าต้องทำอย่างไร
ฉันยื่นมือไปจับใบหน้าหล่อนั่นไว้ เนื้อหนังเหมือนจริงจังเลย ฉันตัดสินใจสะบัดฝ่ามือเข้าที่หน้าเขา หากเขาร้องโอ๊ย ๆ นั่นแปลว่าไม่ได้ฝัน แต่นี่ไม่เลย… เขาไม่
