“พี่ปืนออกไปสักทีเถอะ ถือว่าทำเพื่ออิงค์” ฉันพูดจบแทนที่เขาจะออกไปแต่เขากลับมาสวมกอดฉันเอาไว้จากทางด้านหลัง ไม่ได้กอดหลวม ๆ ให้ฉันดิ้นได้ เขากอดรัดไว้แน่นอย่างกับจะไม่ยอมให้ฉันห่างหายไปไหน
“พี่รักอิงค์มากนะ พี่มันโง่เองที่ไม่รู้แม้กระทั่งหัวใจของตัวเอง มารู้ตัวก็ตอนที่อิงค์ไปจากพี่แล้ว”
“อิงค์มีแฟนใหม่แล้ว” ฉันโกหกทุกคนว่าพี่บอยคือแฟนมาตั้งนาน อย่างไรก็จะโกหกต่อ
“ให้พี่เป็นชู้ได้ปะ”
ฉันกลอกตาไปมา ให้ได้อย่างนี้สิไอ้บ้า! ขนาดนี้แล้วยังจะกวนอีก จะหาความจริงจัง จริงใจ จากผู้ชายที่ขึ้นว่าแฟนเก่าอย่างเขาได้ไหม
“ได้เปล่าอะ” ยังจะถามฉันอีก ไอ้บ้าเอ๊ย
“ไม่ได้! อิงค์คบใครอิงค์ก็รักแค่คนเดียว”
“ไม่ต้องรักพี่ก็ได้ แต่ขอให้พี่อยู่ใกล้ ๆ ได้ไหม ให้พี่ได้รักอิงค์ฝ่ายเดียวได้ไหม”
“ก็เรื่องของพี่สิ พี่รักอิงค์ก็เรื่องของพี่ แต่ก็ท่องไว้เลยว่าอิงค์ไม่ได้รักพี่แล้ว”
“สรุปว่าอิงค์ยอมให้พี่เป็นชู้แล
