“ALTHEA, tayo’y tutungo sa bayan. Nais ka na makilala ng aking mga suki.” Ani ni Esteng habang abala sa pagkakayod ng niyog na gagamitin sa kanyang mga kakanin. Kanina pa nililibot ni Althea ang mga paningin sa mga nagtataasang punong kahoy, tila hinahanap kung saan nanggagaling ang tunog ng kuliglig. “Aking nabanggit na may magandang dilag akong inaalagaan. Aking natitiyak na ikaw ay sasalubungin ng mga ginoo at pinagpiyestahan ang ating mga panindang kakanin kung sakaling ikaw ay kanilang makita.” Masayang patuloy ng ginang.
Bumaling si Althea sa kanya, walang emosyon ang kanyang mga mukha. Alas tres ng umaga siya nang nagising at naabutan si Esteng na abala sa pagluluto ng kakanin na ibebenta sa bayan. Lumabas siya ng kubo upang tumulong ngunit hindi siya pinagbigyan ng ginang. Ang as
