บทที่7.1

1489 Words

‘งั้นหนูต้องทำยังไงคะ...’ ‘มากับพี่’ หลังจากผ่านพ้นเหตุการณ์สุดดุเดือดบนกระโปรงรถ ในที่สุดเรื่องมันก็จบลงตรงที่ฉันต้องนั่งอย่างหวาดระแวงอยู่บนรถของเขาอย่างช่วยไม่ได้ ส่วนพี่คิมกำลังขับรถไปที่ไหนสักที่ ซึ่งฉันได้แต่ภาวนาอย่าเป็นสถานที่อันตรายเลย ตลอดทางฉันเอาแต่ครุ่นคิดหาทางออกที่ดีกว่านี้ แต่เพราะความขี้กลัวบวกกับสภาพจิตใจและอารมณ์ในตอนนี้ ทำให้ฉันเลือกเชื่อฟังเขาไปก่อน ถ้าเป็นคนอื่นคงไม่ทนอยู่ในสภาพนี้แน่ อาจจะแจ้งจับใหญ่โตตั้งแต่เรื่องแบล็กเมล์ และอาจจบปัญหาเรื่องค่าทำสีรถใหม่ด้วยการเอาเงินมาคืนภายในยี่สิบสี่ชั่วโมง ฉันโตมาในครอบครัวที่ค่อนข้างจะมีพร้อมทุกอย่างนะ อยากได้อะไรก็ได้ อยากกินอะไรก็ได้กิน อยากซื้ออะไรก็มีคนซื้อให้ ฉันใช้ชีวิตอย่างสุขสบายไม่มีความลำบากมาตั้งแต่เด็ก พอเข้าโรงเรียน พวกค่าอุปกรณ์ ค่ากิจกรรมต่างๆ แบมือขอเงินพวกท่านก็ได้ตามที่ขอโดยแทบไม่ต้องรอ ไม่เคยรู้ว่าพ่อแ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD