Fourteen
2130 Words
"How do you like your coffee?"
"Basta 'wag masyadong creamy," sagot ko at nagpatuloy sa pagtingin-tingin sa paligid.
His place is obviously gorgeous. As in! Hindi ko inaasahan na ganito kalinis ang dadatnan ko lalo na at biglaang plano lamang ito. Ni hindi ko nga naisip kaninang umaga na la-landing ako sa lugar niya ngayong gabi.
So many unexpected things and turn of events. Walang nasusunod sa plano pagdating sa kanya.
Mangha kong hinawakan ang halatang mamahalin na bar counter niya. The place is big. Kakasya na rito ang dalawang pamilya. Ang living area pa lang niya ay malapit ng magaya ang size ng kalahati ng bahay namin.
The beautiful gray, white, and blue interiors makes the whole ambiance so welcoming. Wala masyadong halaman o bulaklak sa loob maliban sa ilang plastic green plants sa mga corner.
The chandelier is indeed an attention stealer. It's a two-storey penthouse. Sa baba ay ang sala, dining area, dirty kitchen, isang CR, at isang kwarto na hindi ko alam kung ano ang laman.
He has this mini bar counter, good for four person with a small wine cabinet that looks too extravagant to be called small. It probably costs a lot.
"May TV ka," puna ko.
Wala naman siya rito madalas kaya baka hindi rin iyon nagagamit.
"Bakit? Bawal ba?" natatawang tanong niya. "Parang sa tono mo ay napakaimposibleng magkaroon ako ng TV sa bahay, ah?"
"Para saan naman iyan?" Umupo ako sa coffee table na iba pa sa bar counter niya. Siya naman ay naghahanda ng kape para sa aming dalawa.
"Pagpanooran," he made it sound like the answer is too obvious not to know.
Ibinaba niya ang dalawang tasa sa coffee table at ginamit ang upuan sa tabi ko.
I love his house's ambiance. Alam kong kanina ko pa ito sinasabi pero sa halip na matakot dahil literal na hindi ko naman kabisado ang lalaking ito, I don't trust him, pero hindi ako natatakot. Hindi ako kinakabahan dahil ang friendly-looking ng buong bahay.
"Mag-isa mo lang dito?"
He sipped on his coffee mug before turning to me. "Oo pero madalas na sa house ng parents ko rin ako umuuwi."
"Ilan na ang nadala mong babae rito?"
He coughed. Buti at may pitchel din dito na may lamang tubig at dalawang baso na malinis. Nagsalin ako roon at agad na ibinigay sa kanya. He drunk it all and continued coughing after.
"Kung counted sa tinutukoy mo ang pamilya ko, tatlo pa lang. My sister, my mom, and you."
I shot him with an unbelievable look. Imposible. Ako pa lang bukod sa pamilya niya? In this beautiful house? Saan niya dinadala ang mga babae niya kung ganoon?
"Saan..." Hindi ko maituloy-tuloy ang tanong ko. It may turn out to be a whole lot awkward.
At bakit ba pinipilit ko ang usaping iyon? He might think I'm into him. I'm into his body. At ayaw kong isipin niya iyon. I want him to remember that every single time we met each other is a pure coincidence. And you don't fvck with someone you just met thrice!
"Hotels," sagot niya bagaman wala naman akong tanong na nakumpleto. "I'm not sure it's comfy to talk about it."
Hindi na ako sumagot dahil tama naman siya. Hindi ko alam kung na-offend ba siya sa tanong ko pero nakaramdam na ako ng hiya. Ibinaba ko ang hawak kong mug at saka muling tiningnan ang harap na view namin. The coffee table is in between the dining and the living room.
Matagal na namayani ang katahimikan sa pagitan namin. At nagsi-sink-in na unti-unti sa isipan ko kung nasaan ako ngayon.
I'm in the enemy's place!
At...
Oh my gosh! Ang bilin ni Rowena ay sabay kaming uuwi. At iniwan ko na naman siya ng walang pasabi.
"Kunin ko lang ang bag ko," natatarantang sabi ko at bumalik sa sala para kunin ang bag na inilagay ko sa couch.
Mula sa bag ay kinuha ko ang phone ko na may dalawang missed calls galing sa kaibigan ko. Nag-text ako sa kanya na kasama ko ngayon si Kier at magta-taxi na lang ako pauwi.
Pagka-send ay bumalik ako sa pwesto namin ni Kier kanina.
"Something wrong?" tanong niya gamit ang nag-aalalang mukha.
He is charming. Mukha siyang masungit kapag seryoso lang ang awra pero once na magtama na ang mga mata ninyo at ngingiti siya sa'yo ay mawawala na nang tuluyan ang snobbish aura nito.
Ilang beses ko bang nakalimutan na nandito ako para durugin ang puso niya? Para gumanti sa ginawa ng tatay niya? Para iparamdam lahat ng sakit na dinanas ko dahil sa kanila?
But I always end up being real in front of him. Yung atraksyon at minsang pagtataray... Those aren't scripted. Heck! Even going here is unplanned.
Ni hindi ko nga alam kung umeepekto naman ba ang ginagawa ko.
"Nagsabi lang ako sa kaibigan ko na umalis na ako. Nasa club pa siya."
"Don't tell me this is the same friend as the last time?"
Dahan-dahan akong ngumiti at tumango, bahagyang natawa na rin dahil pangalawang beses na nga pa lang nangyari ito at parehong kay Rowena. Well, siya lang naman ang kasama kong nagka-club at may alam ng lahat ng ito.
"She probably hates me already," may ngiti sa mga labi na sambit nito.
We smiled and laugh at each other.
"Ang sarap nga pala ng kape," puna ko. "Hindi ko alam na may hidden talent ka pala?"
Ngumisi siya. "Master the art of making coffee in order to master the heart of anyone." Kumindat siya pagkatapos at napailing-iling na lang ako.
Pagkatapos ng mga sinabi niya ay muling natahimik ang paligid. Hindi ko alam kung anong topic ang bubuksan ko. Gosh, Rowena, kailangan kita rito!
"Do you want to see something amazing tonight?"
Nabigla ako sa tanong niya at agad bumalot ang kulay berde sa isipan ko. Lumakas ang t***k ng puso at uminit ang buong mukha.
"H-ha?"
Damn. Wala namang bastos sa sinabi niya, ah? Bakit ba ang green minded ko lately.
Tumayo siya at kinuha ang kamay ko. Napaigtad ako ng bahagya lalo na nang maglapat ang mga palad namin. His large hands enveloped my small, soft hands like he'd protect me. Napatayo ako at iniwan na namin pareho ang kani-kanyang kape bago naglakad patungo sa isang kwarto.
"Stairs?" gulat na tanong ko. "May nakita na akong hagdan doon kanina, ah?"
"Iba ang pupuntahan nito," sagot niya habang nakaalalay sa bewang ko dahil ako ang unang umaakyat.
"Saan ito papunta? Sa langit?" biro ko.
He let out a thunderous and short laugh. Lumunok ako at napalingon sa kanya ng bahagya. His lips are as red as a cherry, making me wanna taste the sweetness of it.
"P'wede," pabiro niyang sabi.
Haharap pa sana ako nang tuluyan sa kanya nang matalisod ako sa may hagdan. Medyo masikip lang kasi ang kwarto na iyon, as in hagdan lang ang laman.
Shit! Nanlaki ang mga mata ko habang dumodoble ang kaba at takot sa pwedeng mangyari.
But his warm arms enveloped me and making sure I won't fall. Wala sa sariling napakahawak ako sa balikat niya. Ang mga mukha namin ay halos magdikit na sa sobrang lapit. The place is hot but our situation is making it hotter.
His eyes shined. I felt his muscles slowly losing tension. He parted his legs a bit. And me? I felt my knees weakened.
Mula sa mga mata ay bumaba ang tingin ko sa ilong niyang napakaperpekto ng korte, at sa mga labi niya na kanina ko pa inaasam na matikman. Bumuka ang mga labi nito at mas lalong umigting ang kagustuhan kong maidampi ang sa akin doon.
Did he put alcohol on my coffee?
Why do I feel like I'm drunk?
O baka ito ang ininom ko kanina sa club?
Fvck.
Who cares now?
Dahil nasa ibaba siyang baitang ng hagdan at ako ay nasa taas, pantay ang mga mukha namin ngayon.
Wala sa sarili kong sinikop ang mga labi niya. I licked his lips as if it's a very delicious ice cream I have no chance to taste anymore. Naramdaman ko ang pagkuyom at pagbuka ng mga kamao niya sa bewang ko.
He is not responding to my kisses. Nawala ang init sa katawan ko at agad nahimasmasan. Damn. Nakakahiya.
Umatras ako at napayuko sa kahihiyan. He probably thinks I'm a horny creature lingering around him every single time possible.
Kaya naman nagulat ako nang hawakan niya ang baba ko at inangat iyon upang magtama ang mga mata namin. Tumaas ang mga balahibo sa kamay at batok ko sa paraan ng pagkakatingin niya.
He gasped. "Damn," I heard him curse under his breath.
Pagkatapos ay hinapit niya ako, ang isang kamay ay nakahawak sa bewang, ang isa ay nasa pisngi ko na ngayon.
Isang mabilis na pagdampi ang ginawa niya pagkatapos ay inulit niya iyon ng dalawang beses bago niya nilaliman at tinagalan. As he deepened his kiss, he bit my lower lip, making me open my mouth so that he could enter.
Ang nakaliliyong mga ginagawa niya sa bewang ko ang naging dahilan sa maiikling mga ungol na pinakawalan ko.
His fingers are making circles on my back, making me feel so sensual, making me live with my desires. Iniyakap ko na nang tuluyan sa kanyang leeg ang mga kamay ko.
His both hands went to my butt. He slapped it playfully.
"Aahh," I moaned unconsciously. My fvcking female thing throbbed in pain, it's wet already, I can feel it.
Idinikit ko pa ang sarili sa kanya. I needed to feel him. I needed to touch him.
Binuhat niya ako at nagsimula siyang umakyat sa hagdan. Nanlaki ang mga mata ko sa takot na baka malaglag kami pareho sa ginagawa. Ako ang nagkusang ilayo ang mukha ko para makita niya ang daanan. But his fvcking adorable face never left mine. Nakatingin lang siya sa akin sa halip na sa daan.
I straggled his hips with my legs. At mula sa posisyong ito ay ramdam na ramdam ko ang itinatago niyang alaga na tila nagwawala na sa loob. Idinikit ko pa lalo ang sarili dahil halos nagwawala na rin ang sistema ko. Fvck hormones.
"Don't," he said in a husky, painful voice. Inilapit niya ang bibig sa tainga ko, almost kissing it. "Baby..."
He groaned. Tumingin siya sa taas at bahagyang bumuka ang mga labi niya. My whole body warmed. His touch is enough, I thought. His turned on look is enough, I thought.
But damn. Hindi ito magiging enough. I need to feel him. I need him inside me.
Hindi ko na alam kung nasa tamang pag-iisip ba ako. Nalulunod na ako sa mga nangyayari.
Cold air, then, embraced our skin. Ibinaba niya na ako nang makarating kami sa taas. It's the rooftop. Nagulat ako nang makita ang isang tila kwarto sa right side no'n. It's designed like a beautiful large tent. Walang disenyo sa labas at ang nagpaganda lang ay ang mga kurtinang gray, blue, at white ulit ang kulay.
Sa gitna naman ng rooftop ay may bench at isang maliit na mesa. The whole place is clean and neat. Katulad ng bahay ni Kier. Parang walang nakatira at the same time hindi naman mukhang iniwan na lang.
Kinapa ko ang kamay niya dahil nasa likod ko siya pero nagulat ako nang iba ang mahawakan ko. Humarap ako sa kanya.
Nakabuka ang mga labi nito. Hindi ko alam kung gulat o pleasure ang nakikita ko sa mga mata niya. His male thing is large, I know even if I didn't saw it yet. Dahan dahan ko pang hinaplos iyon, tila manghang-mangha sa bagay na nakapaloob sa pantalon niya.
He looked up deliriously. I can feel his wild heartbeat, the sweat forming on his forehead. Dahil sa itsura nito, sa halip na bitawan ay binuksan ko ang butones ng pantalon niya. And then I slowly unzipped his zippers.
"Ano'ng ginagawa mo?" tanong niya sa mababa at nahihirapang boses.
"Can I see it?" I looked up to him.
"W-what?"
Curiosity filled up my mind. Gaano siya kalaki? Paanong ang daming patay na patay na babae sa kanya kahit sa ganyang bagay niya lang sila mapagbibigyan?
And mine throbbed in pain and wetness, too. Nababaliw na nga talaga ako.
Pinagpapawisan na rin ako kahit malamig naman ang ihip ng hangin dito sa rooftop. I realized, we are always doing things like this in an open place. Namula ako ng husto dahil kung noong una ay siya ang dahilan, ngayon naman ako ang nauna.
"S-sorry, I was just..." Hindi na ako makatingin sa kanya.
Sa gilid ng mata ay nakita kong iz-in-ipper niyang muli at ikinabit ang butones ng pantalon niya.
"That's fine," he uttered. And then he whisphered things that are beyond my brain's comprehension can understand what he meant. "I know you're not ready for this anyway."
- Writer
