“มาที่นี่ทำไม” ผมปรายตามองคนที่ยืนพิงโต๊ะตัวกลางแล้วเอ่ยออกมา
“นายผิดนัด ป้าพรเลยให้ฉันมาที่นี่ และฝากมาบอกนายว่า…เงินเดือนที่เหลืออยู่ครึ่งหนึ่ง จะถูกตัดไปอีกครึ่งนะ” ยัยน้ำเน่าพูดเสียงเรียบ สีหน้าของเธอไม่บ่งบอกถึงความรู้สึกใด ๆ แต่จากที่ดูคิดว่าเธอไม่ได้เยาะเย้ยผมหรอก
ผมลูบหน้าตัวเองเบา ๆ แล้วเอามือกุมขมับ เงินเดือนกูเหลือเท่าไหร่วะเนี่ย ปกติให้เดือนละ 15,000 บาท ถูกตัดไปแล้วครึ่งหนึ่งเหลือ 7,500 บาท ตอนนี้ถูกตัดอีกครึ่งหนึ่ง เหลือ 5,000 มั้ง จะพอใช้เหรอวะ แต่ไม่เป็นไร ผมมีเงินเก็บ มีที่พ่อเคยให้พิเศษเป็นค่าน้ำมันเก็บไว้อยู่
“ตอนนี้นายเหลือเงินเดือนอยู่เท่าไหร่” ยัยจืดถาม
“ห้าพันมั้ง” ตอนตอบก็ไม่ค่อยมั่นใจ คิดคร่าว ๆ ไปงั้น
“สามพันเจ็ดร้อยห้าสิบบาทโว้ย” ยัยนั่นคงรู้จากแม่มาแล้ว เธอพูดจบก็ส่ายหน้าเล็กน้อย คงระอาที่ผมเก่งคณิตขนาดนี้
“แล้วไง เธอจะให้ฉันเหรอ ถึงได้ถาม” ผมเลิกคิ้วขึ้นส
