บทที่7
นิยายอีโรติก
ช่วงบ่ายของวันนี้ลุงเชิดและป้าแจ่มขนของจากบ้านใหญ่ที่เป็นเรือนหอของพลวัฒน์และขวัญฤดีบางส่วนออกมา ส่วนใหญ่จะเป็นเอกสารตู้เซฟและของใช้ส่วนตัวของพลวัฒน์ ส่วนของใบผักจะมีหมอนรูปพระเอกนิยายของเธอของขวัญจากเพื่อนนักเขียนที่ส่งมาให้รวมถึงเสื้อผ้าบางส่วนที่ยังหลงเหลือจากการถูกเหล่าแม่บ้านเข้าไปขโมยก่อนย้ายออกไปและของสำคัญที่เธอเก็บเอาไว้ในลิ้นชักที่ใส่กุญแจเอาไว้เป็นอย่างดีนั่นก็คือ notebook iPad และกล่องที่ซ่อนของสำคัญเอาไว้โชคดีที่เหล่าแม่บ้านคนอื่น ๆ ไม่งัดแงะขโมยของมีค่าของเธอไปเต็มที่ก็มีเพียงเครื่องสำอางและเสื้อผ้าสวย ๆ เท่านั้น
"ชุดพวกนี้ป้าเอามาได้แค่นี้แหละใบผักเอ๊ย พวกอีเดือนแอบเข้าไปขนตั้งแต่เมื่อวานแล้ว"
"ไม่เป็นไรจ้ะป้าอย่างน้อยสมุดบัญชี notebook iPad ของทำมาหากินไม่หายไปไหนเงินในบัญชียังพอมีหลงเหลืออยู่อาพลบอกว่าจะพาใบผักออกไปซื้อของค่อยแวะไปซื้อโทรศัพท์ทำบัญชีธนาคารใหม่"
"อย่าไปถือสาพ่อเลี้ยงเลยนะใบผักสิ่งที่พ่อเลี้ยงเจอถือว่าหนักหนา พ่อเลี้ยงรักคุณขวัญมากถือว่าเขายังเมตตาเอ็งอยู่นะ"
"ใบผักก็คิดแบบนั้นค่ะอาพลให้ใบผักดูแลบ้านทำกับข้าวเสร็จจากงานบ้านก็ให้ทำงานเขียนนิยายไป^^"
"แบบนี้ป้าค่อยสบายใจหน่อย"
เมื่อพลวัฒน์มาถึงเขาก็นั่งทานข้าวที่ใบผักทำเอาไว้ให้เสร็จแล้วก็ขอตัวอาบน้ำเพื่อที่จะพาเธอออกไปซื้อของใช้ส่วนตัวเพราะเขาได้ข่าวจากลุงเชิดว่าพวกแม่บ้านคนอื่น ๆ เข้าไปขโมยของของเธอจนเกือบหมดเสื้อผ้าเหลือเพียงชุดนอนแค่ 2-3 ชุดและเป็นเสื้อผ้าเก่า ๆ เท่านั้นของดีๆหายหมดเลย
จากที่เขาตั้งใจจะพาเธอมาตลาดนัดแถวบ้านกลายเป็นต้องเข้ามาในเมืองเพื่อแวะห้างซื้อโทรศัพท์ตามคำขอของเธอเพราะเขาเป็นคนทำโทรศัพท์ของเธอพังเขาจึงขอรับผิดชอบซื้อเครื่องใหม่ให้เธอเองส่วนเงินของเธอวันนี้ไม่ได้หลุดออกจากบัญชีสักบาทเดียว
"อยากได้อะไรอีกไหม" พลวัฒน์หันไปถามคนข้างกายที่เดินถือแก้วน้ำสายตามองแต่ของกิน
"ไม่ค่ะเสื้อผ้าก็ซื้อแล้วโทรศัพท์ก็ซื้อแล้วของทำกับข้าวของใช้ส่วนตัวทุกอย่างมีครบหมดแล้วค่ะคุณอา"
"ถ้างั้นก็กลับวันนี้คนงานในไร่จัดงานปาร์ตี้ฉลองที่ป้าแจ่มจะมาอยู่กับพวกเราแต่คงไม่ได้มาอยู่บ้านพักของฉันหรอกนะอยู่โซนคนงานนู่น"
"ถ้าอย่างนั้นใบผักขอไปหาป้าแจ่มบ่อย ๆ ได้ไหมคะ^"
"คนงานมีแต่ผู้ชายไปเดินสุ่มสี่สุ่มห้าได้อย่างไรเอาอะไรคิด"
คนถูกตำหนิทำหน้างอก็ถูกของเขาคนงานในไร่เป็นใครบ้างก็ไม่รู้บางคนเธอก็รู้จักบางคนเธอก็ไม่รู้จักนิสัยเป็นอย่างไรอันตรายมีอยู่รอบตัวเธอจึงยอมเชื่อฟังเขาแต่โดยดี
"ถ้าอย่างนั้นคุณอาสนุกให้เต็มที่เถอะค่ะใบผักไม่ได้อัพนิยายมา 2 วันแล้วคืนนี้ขออยู่ทำงานที่บ้านพักก็แล้วกัน"
เมื่อคุยกันรู้เรื่องทั้งสองก็เดินทางกลับไร่โดยใช้เวลาเกือบชั่วโมงก็ถึงไร่วัฒนาไร่นี้เป็นไร่ของคุณปู่ของพลวัฒน์พ่อของเขาไม่คิดที่จะสืบทอดเพราะชอบทำงานธุรกิจเสียมากกว่าพี่ชายของเขาก็เดินตามรอยคุณพ่อไปติด ๆ เหลือเพียงเขาเท่านั้นที่ขอเลือกทำงานที่เขารักเพราะตอนเด็ก ๆ เขาชอบมาอยู่กับคุณปู่ในช่วงปิดเทอมจึงทำให้ซึมซับและมีความรู้เรื่องการทำไร่ทำโรงงานเป็นอย่างดี
คืนนี้คนงานในไร่เตรียมอาหารกับแกล้มและแอลกอฮอล์รวมถึงไวน์ชั้นดีของประจำจังหวัดเอาไว้ให้พ่อเลี้ยงได้ดื่มเปิดงานเมื่อพลวัฒน์เดินมาถึงคนงานก็รีบขยับขยายจัดโต๊ะให้กับพ่อเลี้ยงได้นั่งหัวโต๊ะ พลวัฒน์ให้ทุกคนสนุกสนานกันได้อย่างเต็มที่
"วันนี้พวกเรามาฉลองความโสดให้กับพ่อเลี้ยงกันดีกว่าโว้ย"
พลวัฒน์หัวเราะหึ ๆ คนงานในไร่กับเขาสนิทกันมากตั้งแต่เขาเลิกรากับขวัญฤดีไปมีเวลาว่างเขาก็จะมานั่งดื่มกับคนงานเป็นประจำหรือไม่ก็นั่งดื่มเงียบ ๆ ที่บ้านพักหากวันไหนไม่ได้ดื่มเขามักจะนอนไม่หลับและคิดฟุ้งซ่านอยู่บ่อยครั้ง
"นี่ไวน์อะไรแก้วเดียวก็ตึงละ" พลวัฒน์หยิบขวดไวน์ขึ้นมาดูมันไม่มีฉลากไม่มีโลโก้อะไรเลย
"เพื่อนผมมันเอามาจากไร่เฝ้ารักครับมันทำงานอยู่ที่นั่นมันบอกว่าอันนี้ของดีให้ผมดื่มก่อนนอนแต่เมียผมคงตีหัวแตก ผมเลยเอามาให้พ่อเลี้ยงครับ"
"อืม"
ขอตอบสั้น ๆ เพราะเขาไม่รู้ว่ามันคือไวน์อะไรแต่รสชาติไม่ธรรมดาหลังจากดื่มจนหมดขวดเขาก็รู้สึกถึงความเร่าร้อนในร่างกายจึงขอตัวกลับบ้านพักก่อนงานเลี้ยงจะเลิก กลับมาถึงเขาก็เห็นใบผักนั่งทำงานอยู่ที่โต๊ะบาร์เธอสวมใส่ชุดนอนผ้าซาตินแบบกระโปรงมีชุดคลุมสีชมพูดูเหมาะสมกับวัย
"คุณอาหิวไหมคะใบผักจะอุ่นข้าวต้มให้"
"ไม่ตอนนี้ฉันอยากอาบน้ำ" พลวัฒน์หายใจแรงเขารีบเดินเข้าห้องน้ำแล้วปิดประตูดัง ปึ้ง!
ใบผักได้แต่นั่งมองด้วยความสงสัยไม่รู้ว่าคุณอาเป็นอะไรแต่เธอก็ไม่ได้คิดจะเดินเข้าไปหาไปถามไถ่เพราะตอนนี้เธอกำลังอินกับฉากอีโรติกที่เธอเขียน
ชายหนุ่มเดินเปลือยท่อนบนออกจากห้องน้ำสายตาของเขาจดจ้องไปที่หญิงสาวที่นั่งรออยู่บนเตียงทั้งสองนัดเจอกันในช่วงเวลาเลิกงานเธอมองเรือนร่างที่เธอใฝ่ฝันมานานและในที่สุดวันนี้เธอก็ได้เห็นเสียที
"นี่เธอเขียนนิยายอีโรติกรึ?"
"ว้ายย! คุณอา!!"
ใบผักตกใจจนแทบหงายหลังโชคดีที่พลวัฒน์รับเธอไว้ทัน เขาเดินมาดูเธอตั้งนานแล้วแต่เธอไม่รู้ตัวเพราะกำลังอินกับบทที่เธอเขียนจนไม่สนใจสิ่งรอบข้างเลย
-----------------------------
โอ๊ยกรี๊ดดด น้องเป็นนักเขียนนิยายอีโรติกค่ะคุณอา