กักขังรักนางบำเรอ

บทที่8 มีอารมณ์ 18+

บทที่8

มีอารมณ์ 18+

เมื่อสองแขนแกร่งโอบกอดเธอไว้เสียงหัวใจของเขาก็เต้นดังตึกตักจนคนตัวเล็กได้ยินเธอรีบผลักเขาออกก่อนจะขอโทษขอโพยยกใหญ่พลวัฒน์เอียงใบหน้ามองหน้าจอnotebook ของเธอเห็นผลงานที่เธอเขียนจึงขยับเข้าไปเลื่อนอ่านมันช้า ๆ

"สำนวนการเขียนของเธอดีนะมีเสน่ห์แต่ฉันว่าบางคำมันห้วนไปหน่อย"

"ใช่ค่ะตอนนี้ใบผักแก้หลายรอบแล้วแต่ก็ยังไม่พอใจ"

"ประสบการณ์เท่านั้นที่จะสอนเธอได้"

ประสบการณ์? ตายเถอะเธอเคยมีประสบการณ์ที่ไหนล่ะส่วนมากก็แอบดูคลิปวิดีโอเพื่อศึกษาอารมณ์แต่ส่วนใหญ่เธอจะเน้นหาข้อมูลจากการหานิยายอีโรติกของนักเขียนท่านอื่นอ่าน พลวัฒน์เช็ดผมไปด้วยอ่านนิยายของเธอไปด้วยไม่รู้หรือไงว่าคนยืนอยู่อายจนแทบจะมุดดินหนีแล้ว

"เขียนนิยายพวกนี้ประสบการณ์ก็สำคัญนะเขียนส่งเดชบทความซ้ำ ๆ คนอ่านก็เบื่อมันต้องตื่นเต้นเร้าใจมีอะไรแปลกใหม่ให้นักอ่านได้ตื่นเต้น"

ยิ่งเขาพูดแบบนี้ใบผักยิ่งทำตัวไม่ถูกจะเขินก็ว่าได้จะอายก็ว่าใช่เธอมองกล้ามแขนและซิกซ์แพ็กของพลวัฒน์พลางกลืนน้ำลายลงคอแต่เมื่อได้สติก็รีบหลุบตาลงผิวขาว ๆ พาให้ใจของเธอสั่นระรัว

ด้านพลวัฒน์เขารู้สึกเหมือนกับว่าร่างกายส่วนร่างคึกคักอย่างไม่เคยเป็นคงเป็นเพราะไวน์ขวดนั้นที่เขาดื่มมา ยิ่งได้กลิ่นสบู่เด็กที่เธอใช้ยิ่งทำให้เขารู้สึกแปลก ๆ กับตัวเอง

"ฉันจะขึ้นไปนอนส่วนเธอก็อย่านอนดึกนักล่ะ อย่าลืมปิดไฟในครัวด้วย"

พลวัฒน์รีบหนีขึ้นมานอนบนห้องแม้จะเป็นบ้านหลังเล็ก ๆ แต่ก็มีอุปกรณ์ครบครันขึ้นห้องได้เขาก็จัดการดึงผ้าห่มมาปิดเรือนร่างเอาไว้เขาไม่อยากทำอะไรตัวเองในตอนนี้แต่ทว่าความอยากกระสันซ่านทำให้เขาอดใจไม่ไหวต้องดึงกางเกงลงเพื่อจัดการตัวเอง

ของใช้เวลาร่วมชั่วโมงเพื่อสำเร็จความใคร่ไปถึงสองครั้งแต่ความเป็นชายยังไม่มีท่าทีจะอ่อนตัวลงเลยเสียงของเขาดังลงมาถึงด้านล่างใบผักนั่งทำงานอยู่ได้ยินเข้าก็รู้สึกขนลุกขนชั้นแต่มันแปลกตรงที่เสียงของพลวัฒน์กลับทำให้เธอเขียนนิยายได้อย่างราบรื่นจบไปถึง 3,000 คำ แลกกับการเสียวสยิวบริเวณน้องน้อยของเธอ

ตึก! ตึก! ตึก!

เสียงเดินลงมาจากชั้นบนใบผักหันไปมองแสงไฟทำให้เธอเห็นขาที่ 3 จากกางเกงขายาวบาง ๆ ตัวนั้นเธอรีบหันกลับมามองหน้าจอพลวัฒน์เดินผ่านหน้าเธอไปเปิดตู้เย็นเขาหยิบน้ำเย็นขึ้นมาดื่มสายตาของเขาจ้องมองเธออย่าพิจารณา

"ปกติเธอนอนดึกแบบนี้ทุกคืนเลยรึ?"

"บางครั้งก็ไม่ดึกค่ะแต่ว่าช่วงนี้ใบผักไม่มีเวลาอัพนิยายเลยกะจะเขียนให้จบจะได้รีบปล่อย e-book ให้นักอ่านมาซื้อเยอะๆ ค่ะ"

พลวัฒน์สังเกตเห็นใบหน้าของเธอแดงระเรื่อแถมยังไม่กล้าสบตาเขาอีกเมื่อกี้เขาเองก็เผลอร้องครางจนเสียงดังเสียด้วยเธอน่าจะได้ยินเต็ม สองรูหูแน่นอน

"ดูเธอหน้าแดง ๆ เป็นอะไรหรือเปล่า"

"สงสัยทำงานมากไปค่ะคุณอาใบผักว่าใบผักขอไปนอนก่อนดีกว่า" ใบผักรีบปิดหน้าจอแล้วเดินตรงดิ่งไปที่โซฟาตัวเล็กจากนั้นก็จัดหมอนดึงผ้าห่มมาปิดร่างกายจนถึงคอ

พลวัฒน์รีบปิดส่วนล่างด้วยความเร็วเขาเห็นขาอ่อนของเธอเมื่อกี้แล้วเกิดอารมณ์อย่างผิดปกติขืนอยู่อย่างนี้นาน ๆ คงไม่ดีกับเขาแน่ไอ้ไวน์ขวดนั้นมันทำให้เขาไม่เป็นตัวของตัวเอง

วันต่อมา

พลวัฒน์ตื่นสายกว่าทุกครั้งเพราะเมื่อคืนเขากลับขึ้นมาก็จัดการสาวตัวเองต่ออีกหลายครั้งแถมยังต้องเปิดหาคลิปดูเพื่อกระตุ้นอารมณ์ของตัวเอง วันนี้ใบผักตื่นมาทำอาหารตั้งแต่เช้าเสร็จจากครัวเธอก็ออกไปรดน้ำต้นไม้ด้านนอกเธอมองหาพื้นที่ว่างที่สามารถปลูกผักไว้ทานได้บ้าง พลวัฒน์มองเธอผ่านกระจกใสแล้วส่ายหน้าเห็นเธอมีเมล็ดผักวางอยู่บนโต๊ะแล้วนึกขำจะปลูกผักไปทำไมเดินไปหน่อยเดียวก็เจอโรงผักนานาชนิดแล้ว

"มาทานข้าวสิ ฉันจะรีบไปทำงาน"

"ค่ะคุณอา"

ใบผักเดินเข้ามาในบ้านพักก็เจอกับหนังสืออีโรติกวางอยู่หลายเล่มเธอมองหน้าพลวัฒน์ด้วยความสงสัย หนังสือนิยายพวกนี้เป็นของเขาอย่างนั้นหรือ

"ฉันลองหาหนังสืออีโรติกมาให้เธออ่านดู นักเขียนคนนี้ใช้ภาษาสวยบรรยายดีลองเอาไปอ่านดู"

"ขอบคุณค่ะคุณอา"

ใบผักรีบทานข้าวจนอิ่มเมื่อผลวัฒน์ออกไปทำงานเธอก็รีบทำงานบ้านทุกอย่างให้เสร็จเพื่อที่เธอจะได้ทำงานของตัวเองแต่หนังสือที่พลวัฒน์หยิบมาให้ก็น่าอ่านเหลือเกิน ใบผักเปิดอ่านเพียงหน้าแรกรู้ตัวอีกทีก็ตอนที่เผลออ่านไปเกือบสิบตอน นิยายอีโรติกที่ดุเดือดมากทำเอาเธอเห็นภาพไปด้วยเลย

"ตาย ๆ อ่านจบเรื่องมีหวังตายแน่ใบผัก"

ไม่ให้ตายได้ยังไงนิยายเรื่องนี้มันออกแนวเด็กเลี้ยงของคุณอา คุณอาหนุ่มรับเลี้ยงเด็กผู้หญิงที่ถูกจับตัวไปขายในซ่องหลังจากได้อยู่ด้วยกันก็ต่างรู้สึกดีต่อกันจนเกิดเป็นความรักจากข้าวสารกลายเป็นข้าวสุก ใบผักหยิบที่คั่นหนังสือมาสอดไว้ก่อนจะลุกไปเตรียมอาหารมื้อกลางวันให้พลวัฒน์แต่พอเดินได้ไม่เท่าไหร่เธอก็รู้สึกแฉะชื้นที่หว่างขานี่เธอกำลังมีอารมณ์อย่างนั้นหรือน่าอายชะมัด

--------------------------------------

เริ่มหวั่นไหวแล้วมั้งคุณอาขา วันนี้ปั่นNCแบบสับๆ ตอนรวดเลยคุณอาเผ็ดร้อนพริกยกสวนมาก