เพื่อน...เรารักนาย(อัทธ์ เฟื่อง )

แฟนอัทธ์

​เฟื่องลดาส่งเอกสารในมือให้คนตรงหน้า สมุดเล็กเชอร์ลายการ์ตูนน่ารัก ที่เขียนด้วยลายมือเป็นระเบียบ ทำให้คนรับยิ้มออกมา

"กินข้าวกันนะ อัทธ์เลี้ยงเอง ข้าวมันไก่นะ "

เค้าบอกเธอก่อนจะยิ้มให้เธอแล้วรีบลุกไปซื้อข้าวให้เธออย่างเอาใจ เฟื่องลดายิ้มออกมาอย่างมีความสุข อย่างน้อยเค้าก็ยังจำได้ว่าเธอชอบกินข้าวมันไก่

"อัทธ์จะรีบถ่ายเอกสารเอาไว้ แล้วจะรีบเอามาคืนเลย"

เค้าบอกเธอก่อนจะแยกย้ายกันไปเรียน เฟื่องลดาพยักหน้ายิ้มออกมา ตอนแรกเธอคิดจะถ่ายเอกสารมาให้เค้า แต่อดเห็นแก่ตัวไม่ได้ เอาสมุดมาให้ อย่างน้อยเค้าก็ต้องนัดเจอเพื่อเอามาคืนอีกรอบ เธอขอเเค่นี้เอง ไม่ได้ขออะไรไปมากกว่านี้ เฟื่องลดาคิดในใจอยู่คนเดียว ก่อนจะยิ้มออกมา อย่างมีความสุข

อัทธ์ถ่ายเอกสารวิชานี้เอาไว้ทั้งเล่มเลย เฟื่องลดาจดรายเนื้อหาที่อาจารย์สอนเอาไว้ละเอียดดีมาก แถมยังใส่รายละเอียดช่วยจำของเธอเอาไว้ด้วย ลายมือเป็นระเบียบสวยงาม ปากกาเน้นข้อความที่จุดสำคัญทำให้เค้าคิดถึงเจ้าของสมุด เฟื่องลดา น่ารัก นิสัยดี และตั้งใจเรียนมาก เธอเป็นเพื่อนที่ดีเสมอ

วาดดาวเห็นสมุดที่อัทธ์ถือในมือขณะที่นั่งกินข้าวกับเธอ ก็แซวออกมา

"สมุดหวานไปนะอัทธ์" อัทธ์หัวเราะออกมาแล้วยิ้มให้เธอ

"ของเพื่อนครับ อัทธ์ยืมมา จดเล็กเชอร์ที่ขาดเรียนไป"

เค้าตอบตามตรง ก่อนจะก้มหน้าก้มตากินข้าวต่อไป

"เพื่อนแน่นะ อย่าให้วาดรู้ละกันว่าอัทธ์ไปจีบคนอื่น วาดเอาตาย"

เธอบอกเสียงขู่ เค้าวางช้อนลงก่อนจะจับมือเธอเอาไว้ "เพื่อนทั้งนั้นแหละครับ แฟนอัทธ์นั่งตรงนี้ไง "

เค้าบอกเธอ วาดดาวยิ้มออกมา "ดีแล้ว ดีมากๆ" เธอบอกออกมาก่อนจะซบลงที่ไหล่เค้า เรียกเสียงแซวจากเพื่อนๆวาดดาวได้ดี

เฟื่องลดามองเห็นโต๊ะนั้นแล้ว เธอเห็นเค้านั่งอยู่กับวาดดาว เธอหันหลังกลับทันที อัทธ์เงยหน้ามาแล้วตะโกนเรียก

" เฟื่อง เฟื่อง " เฟื่องลดาถอนหายใจ เธออยากจะทำเป็นไม่ได้ยิน แล้วเดินออกมา แต่ก็ทำไม่ได้ แล้ววิ่งเร็วๆมาหาเธอ

"เฟื่องขอบใจนะ " เสียงเค้าบอกออกมา ขณะที่ส่งสมุดคืนให้ เฟื่องลดาพยักหน้า

"ไม่กินข้าวหรอ มาที่นี่แล้ว "เค้าถามต่อ เฟื่องลดาส่ายหน้า "เราจะไปกินร้านข้างนอก บ่ายนี้เราไม่มีเรียน อาจารย์ยกคลาส " เธอบอกเค้า แล้วมองคนข้างหลังที่เดินมา

"อ้าว เฟื่องเองหรอ เพื่อนอัทธ์"

เสียงวาดดาวทักทาย อัทธ์มองแฟนสาวแล้วยิ้ม

"อืม เฟื่องเพื่อนอัทธ์"

เค้าตอบแฟนสาว วาดดาวจับมือชายหนุ่ม แล้วพุดออกมา

"ดีแล้ว ที่เป็นเฟื่อง ถ้าเป็นคนอื่น วาดคงหึงอัทธ์แน่ๆ" เธอบอกเค้าน้ำเสียงอ้อน

"จะหึงทำไมละครับ อัทธ์ไม่มีใครสักหน่อย มีวาดคนเดียว เนอะเฟื่องเนอะ"

เค้ายังมาย้อนถามเธอให้เธอเป็นพยานยืนยัน เฟื่องลดาพยักหน้าออกมา

"ไปนะ" เธอตอบเสียงเบาก่อนจะหันหลังกลับออกมา ได้ยินเสียงแว่วๆดังเข้าหูว่า แฟนผมหึงด้วยน่ารักจัง เฟื่องลดากลั้นน้ำตาเอาไว้ก่อนจะเดินเร็วๆออกมาจากที่ตรงนั้น เธอเดินตรงมาที่รถ ที่จอดมอเตอร์ไซด์คันเล็กเอาไว้ แล้วรีบใส่หมวกกันน้อค ก่อนน้ำตาจะไหลออกมา

ตั้งแต่วันนั้น เธอก็หลบหลีกที่จะเจอคนทั้งคู่มาตลอด ตอนเช้าเธอมักจะทานข้าวที่ร้านอาหารหน้าหอ แล้วไปเข้าเรียนเลย ช่วงกลางวันเธอยอมขี่รถออกมาทานข้าวข้างนอก ดีกว่าจะเห็นว่าคนทั้งคู่กินข้าวกลางวันด้วยกัน แม้ทำถึงขนาดนี้แล้ว ข่าวของคนทั้งคู่ก็ดูจะเข้าหูเรื่อยๆ ว่าวาดดาวยังมีชายหนุ่มเข้ามาจีบต่อเนื่องแม้จะรู้ว่ามีอัทธ์อยู่ข้างๆแล้ว เสียงผู้หญิงพูดกันว่า อัทธ์โอเคที่วาดดาวจะมีตัวเลือกเข้ามา เพราะเค้าก็ยินดีเป็นเพียงตัวเลือกของวาดดาวเหมือนกัน วาดดาวยิ้มออกมา แล้วบอกกับอัทธ์ว่า วาดรักอัทธ์คนเดียวเท่านั้น ทำให้อัทธ์ดีใจมากและยอมวาดดาวทุกอย่าง

เฟื่องลดามองคนตรงหน้าแล้วก้มลงอ่านหนังสือต่อ

"เธอชอบอัทธ์หรอเฟื่องลดา" วาดดาวถามออกมา เฟื่องลดาส่ายหน้าไม่ตอบอะไร

"ชอบก็ชอบไปเถอะ เพราะเค้ารักฉัน รู้ไว้ด้วย" เฟื่องลดาหลับตาลงทันทีที่วาดดาวเดินจากไป เธอรุ้แล้วจะมาย้ำทำไม เฟื่องลดาคิดในใจ