15
ท่านและข้า ต่างก็เนื้อหอม
เมืองฉายฟู่มักจะสงบเงียบถึงขั้นที่เรียกได้ว่าเงียบเหงาไร้ชีวิตชีวา ทว่าในค่ำคืนนี้ ชาวบ้านจะได้สัมผัสกับคำว่า ‘คึกคัก’ อย่างเต็มที่กับเขาบ้างเสียที
ภายในตรอกซอยเล็กที่ปราศจากผู้คนกลับเกิดเสียงกระทบของโลหะสะท้อนดังกังวาน อาวุธสีเงินมันวาวหนึ่งยาวหนึ่งสั้นผลัดกันโจมตีและป้องกันอย่างไม่มีใครยอมใคร!
หญิงสาวผู้มีผ้าคลุมสีดำปกปิดใบหน้าครึ่งล่างมีแววตาเชือดเฉือนจริงจัง มีดสั้นในมือตวัดอย่างรวดเร็วจนมองไม่เห็นด้วยตาเปล่า เวลานี้นางควรจะตามดูการเคลื่อนไหวของไป๋หนิงเทียนแต่กลับถูกหานลู่เข้ามาขัดขวางเอาไว้ จงยี่หยาจึงรู้สึกไม่สบอารมณ์เป็นอย่างยิ่ง!
ฝ่ายราชองครักษ์หนุ่มกลับใช้กระบี่ฟาดฟันอีกฝ่ายอย่างไม่ปราณีทั้งที่รู้อยู่เต็มอกว่านางเป็นสตรีเพศ สีหน้าราบเรียบแผ่รังสีคุกคาม จุดประสงค์เดียวของเขาคือการจับตัวนางไปพบผู้เป็นนายของตนตามคำสั่งเท่านั้น
ทว่าการต่อสู้ของคนทั้ง
