CHERRY’S POV
Hindi ako dapat maniwala kay Carmie alam ko naman na hindi totoo ang mga sinasabi niya. Nagbihis ako at nagpaalam kay Ate na aalis ako. Ramdam ko na maldita ang Carmie na ‘yun. Ako ang puputol sa sungay niya. Wala akong balak na ipamigay ang pulis na ‘yun. Dahil sinabi niya na mahal niya ako kaya panindigan niya.
“Love,” hindi makapaniwalang tawag sa akin ni Rico.
“Kumusta na ang pakiramdam mo love?” Tanong ko sa kanya. Nakita ko na nagulat ito pero ngumiti lang ako.
“Bakit ganyan ka makatingin sa akin love? May dumi ba ko sa mukha?” Tanong ko pa ulit sa kanya.
“W-Wala naman love,” nauutal na sagot niya sa akin.
“Carmie, puwede kana umuwi. Ako na ang mag-aalaga sa boyfriend ko.” Nakangiting sabi ko sa babaita. Habang ang katabi niya ay parang naenkanto.
“Hindi pa naman
