RICO’S POV
Lalo akong napamahal kay Cherry. Ayoko na makita siyang umiiyak. Alam ko na malungkot ang naging buhay niya simula noong namatay ang mga magulang niya sa aksidenti. Kapag naiisip ko na mag-isa lang siya noon ay nakaramdam ako ng lungkot. Hindi ko kayang mangako na mananatili ako sa tabi niya. Hindi ko hawak ang buhay ko lalo sa uri ng trabaho ko. Pero habang nasa tabi ko siya ay ipaparamdam ko sa kanya ang pagmamahal na para lang sa kanya.
“Love, paki-ayos naman ng payong natin.” utos niya sa akin.
“Okay love,” nakangiting sagot ko sa kanya. Hindi ko akalain na nagtitinda kami ng halo-halo. Business minded pala ang mahal ko at natutuwa ako.
“Love, baka inaantok ka. Matulog ka na lang sa loob, kaya ko naman mag-isa dito eh.” Sabi niya sa akin habang nag-aayos ng mga tinitin
