ข่าวโคมลอย

1540 Words
มหาวิทยาลัย S พิมพ์มาดาจอดรถในที่เดิม และเดินเข้ามาในมหาวิทยาลัยเหมือนเดิม แต่วันนี้ที่แปลกไปคือมีนักศึกษาหลายคนมองมาทางเธอ แล้วป้องปากซุบซิบกันจนเธอสังเกตได้ เธอไปทำอะไรมาหรือไง ก็เปล่านะ วันนี้เป็นวันเริ่มต้นสัปดาห์ใหม่ หลังจากวันนั้นที่แยกกับสิงโตก็ไม่ได้ติดต่อกันอีก เขาขันอาสาขับรถมาส่งเธอ แต่เธอไม่ยอมมาด้วยเพราะจะกลับรถไฟฟ้า แต่พ่อสิงโตตัวแสบกลับลากเธอขึ้นรถแล้วบังคับให้เธอบอกทางเขา เธอจึงต้องบอกทางเพื่อตัดความรำคาญไป สิงโตหายไปได้หนึ่งวันเต็ม ก็คือวันอาทิตย์ที่ผ่านมา และเธอก็ไม่ได้รู้สึกถึงการขาดหายไปอะไรเลยแม้แต่น้อย แต่วันนี้ที่เธอเริ่มรู้สึกอึดอัดก็เพราะสายตาของใครหลายคนที่มองมาที่เธอเป็นตาเดียว เพื่อนของเธอยังไม่มีใครมาถึง พิมพ์มาดาเลยนั่งอยู่คนเดียวที่โต๊ะประจำของเธอ เธอหยิบเอาโทรศัพท์มือถือขึ้นมาดูก็เห็นว่าเริ่มมีข่าวซุบซิบในมหาวิทยาลัยว่าเธอกับสิงโตออกเดตกัน พร้อมกับมีการปารูปแนบในตอนที่สิงโตก้มหน้าลงหอมที่หลังมือเธอ ช่างประจวบเหมาะกับการที่เธอลงคลิปพรีเซนต์สินค้าของเธอที่ตัดต่อแล้วลงช่องทางหลัก คลิปนั้นปรับโทนแสงและใส่เพลงน่ารักๆ เรียบร้อยแล้ว แม้ในคลิปนั้นจะไม่เห็นใบหน้าของผู้ชายอย่างชัดเจนเพราะเธอตัดออกให้เหลือเพียงแค่จมูก ผิวใส และปากอมชมพูของฝ่ายชายเท่านั้น แต่ไอ้ภาพที่เขาหอมหลังมือเธอนี่มันมาได้ไง! พิมพ์มาดาเลื่อนดูไปอีก เห็นมีภาพที่สิงโตลากแขนของเธอออกมาจากห้างดังแล้วพาเธอไปที่รถหรูของเขา และยังมีภาพที่พิมพ์มาดาหยิกแก้มของเขาในร้านอาหาร อีกด้วย นี่มันอะไรกันเนี่ย เธอไม่รู้จะทำยังไง จะแก้ข่าวยังไง เพราะสิ่งที่เป็นรายละเอียดของข่าวมันไม่ใช่เรื่องจริงเลยสักนิด 'เอาละ พ่อสิงโตเจ้าพ่ออ่างจะละลายกำแพงน้ำแข็งของเข้าเอลซ่าของเราได้แล้วจริงหรือ ต้องดูนี่เลยภาพปรากอบ จับแก้มกันเอย หอมมือกันเอย นั่งรถไปด้วยกันเอย งานนี้หนุ่มๆ คงต้องเตรียมตัวกินแห้วกันได้แล้วล่ะคะ แถมสาวๆ ก็ต้องเตรียมหนุ่มใหม่ไว้ดามใจด้วยนะเออ เจ้าพ่ออ่างของเราที่มีเทพเจ้าซุสเป็นไอดอลนั้น มีเจ้าของเป็นตัวเป็นตนแล้วจ้ะ ไม่เชื่อใช่มั้ย ถ้าไม่เชื่อ ย้อนกลับไปดูภาพใหม่นะจ๊ะ เขาหวานกันขนาดไหน ดูเอาเด้อ' นี่มันไม่ใช่เรื่องจริงสักหน่อย ใครมาปล่อยข่าวอะไรอย่างนี่เนี่ย ขณะที่กำลังหัวเสียอยู่นั้นอยู่ๆ ข้างกายของเธอก็มีใครบางคนนั่งลงข้างๆ พิมพ์มาดาหันไปมองก็เจอกับสิงโตที่นั่งหน้าแดงอยู่ข้างๆ เธอ ไอร้อนเผยออกมารอบตัวเขา แถมพ่อคุณยังก้มหน้าไอจนเสียงแหบ "นาย" "วันนั้นเรายังดีๆ กันอยู่เลย ทำไมวันนี้เย็นชากับฉันอีกแล้ว" "แล้วนายมานั่งอะไรตรงนี้ล่ะ เอ่อนี่รู้ข่าว…" "แค่ก! แค่ก! แค่ก! ฉันไม่สบาย ทำไมเธอไม่โทรหาฉันเลย" "แล้วทำไมฉันต้องโทร ไม่สบายก็ไปหาหมอสิ" "เธอแม่ง ใจร้ายวะ" พูดแล้วก็ถือวิสาสะคว้ามือของพิมพ์มาดาขึ้นมาวางมือของเธอไว้ที่หน้าผากของเขา เธอสัมผัสได้ถึงไอความร้อน นี่เขาคงไม่สบายสินะ "อุ๊ย! สงสัยข่าวจะจริงนะคะเนี่ย" "หืม ข่าวอะไร" สิ่งโตหันไปถามคนที่มาทักในขณะที่มือของเขายังจับมือของเธอให้ทาบที่หน้าผากกว้างของเขาอยู่ "ก็ข่าวที่ว่าทั้งสองคนคบกันไงคะ" "ไม่ใช่นะ เราสองคน…" "แหม่ ภาพชัดขนาดนี้แล้วยังจะไม่ยอมรับอีกเหรอคะน้องพิมพ์" พิมพ์มาดารีบปฏิเสธในขณะที่สิงโตยังมึนๆ อยู่ เขาพยายามคิดตามที่ผู้หญิงคนนี้พูดขึ้นมา จนกระทั่ง "เธอว่าไงนะ!" เออ มาบอกว่าเขาคบกับยายนี่เนี่ยนะ เอาอะไรคิดว่า เขาไม่ได้คิดอะไรกับยายนี่เลยนะ "มิ้วแค่บอกว่า ข่าวของพี่สิงโต กับน้องพิมพ์ ดังไปทั่วมหาลัยแล้วค่ะ ไม่เชื่อก็ถามน้องพิมพ์ดูสิคะเมื่อกี้ยังเห็นนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อ่านข้าวอยู่เลย" พูดแล้วก็เดินไป ทิ้งพิมพ์มาดาให้อยู่ในสภาพปลาทองที่ทำได้เพียงแค่อ้าปากพะงาบๆ สิงโตปล่อยมือของพิมพ์มาดาลง เขาหยัดกายลุกขึ้นยืนเขาฉุดกระชากลากพิมพ์มาดาไปที่หลังตึกคณะ ปึก! "โอ๊ย! เจ็บนะ" "ข่าวนี่มันบ้าอะไรวะ" "ฉันไม่รู้เหมือนกัน ฉันก็เพิ่งรู้ก่อนนายแป๊บเดียวเองนะ" "เหอะ! อยากได้ฉันมากจนต้องประโคมข่าวโคมลอยแบบนี้เลยเหรอวะ" "ไอ้บ้านี่ ถ้าไม่ฟังเหตุผลก็อย่ามาทำกันแบบนี้นะ" สองมือของเขาบีบต้นแขนของเธอแน่นขึ้น จริงอยู่ที่เขาอาจจะมีข่าวคนนั้นคนนี้บ้าง แต่ก็ไม่เคยถึงขนาดนี้ และเขาเองก็ไม่เคยสนใจข่าวไร้สาระอะไรพวกนั้นด้วย แต่นั่นมันเป็นข่าวที่เขากินแล้วเขี่ยทิ้งไง แต่นี่ นี่เป็นข่าวที่ดูเหมือนกับว่าเขาจริงจังกับเธอ เลยนะทั้งๆ ที่เขาไม่ได้คิดอะไรกับเธอเลย เขาคิดเพียงแค่อย่างเดียว คืออยากเอาเธอเท่านั้น เขาแย่งมือถือมาจากคนตัวเล็ก แล้วใช้มือหนึ่งกดไหล่เล็กของเธอเอาไว้กับผนังจนได้อ่านข้อความข่าวซุบซิบพวกนั้น ใจเขามันรู้สึกอะไรแปลกๆ ก็ไม่ทราบได้ เขารู้แค่ว่าเป็นข่าวกับเธอก็ดี แต่เขาก็ยังหวงความเป็นตัวเอง หวงภาพลักษณ์ที่ตัวเองเคยเป็น ด้วยข้อความที่ได้อ่านมาเขาดันตีความไปว่า เขาเป็นคนเข้าหายายนี่ก่อน และพยายามตามจีบยายนี่เพื่อทลายกำแพงน้ำแข็งของเธออย่างบ้าคลั่ง อีกทั้งเขายังหยุดกับผู้หญิงคนอื่นอีก นี่ไม่ใช่ มันไม่ใช่เขา เรื่องราวเหล่านี้ทั้งหมดมันเป็นเพราะเธอ เพราะเขาดันมารู้จักกับเธอ เพราะเธอ คนเดียว "ปล่อยฉันนะ สิงโต" "จะปล่อยทำไมล่ะ ในเมื่ออยากจะจับฉัน ฉันก็จะทำให้ข่าวเป็นจริงไปเลยดีมั้ย" พิมพ์มาดาสุดแสนจะทนกับผู้ชายคนนี้ เธอยกเข่าขึ้นหมายจะทำร้ายกล่องดวงใจของเขาอีกครั้ง แต่ทว่า ครั้งนี้เขาหลบทัน และดันทำให้เขาโมโหมากกว่าเดิม "ฉันฆ่านายแน่!" เธอขู่ หึ ก็ดูน่ากลัวดี อาการเหมือนลูกแมววัยสองเดือนที่หิวนมอาละวาดจนขนฟูฟ่อง "กล้าขู่ฉันเหรอ" "ทำไมจะไม่ อือออ…!" ริมฝีปากหนาฉกลงมาที่กลีบปากของเธอได้อย่างแม่นยำ เขารู้ว่าเธอต้องดิ้นแน่ เขาเลยใช้ตัวเองดันตัวเธอเอาไว้ แล้วใช้มือสากของเขาบีบที่ปากเธอให้เปิดออก หญิงสาวหมดทางดิ้น เธอโดนล็อกทั้งมือทั้งขาได้ครางประท้วงเขาในลำคอ "อือออ!" สิงโตทั้งขบทั้งกัด และเลียตามกลีบปากของเธอ ไม่พอแค่นั้น เขายังใช้มือปิดที่ปากเธอแล้วเลื่อนซุกไซร้ลำคอของเธอ ดูดลำคอของเธอจนเกิดรอยแดง ก่อนจะปล่อยมือออกจากปากเธอ จ้องมองดวงตาเธอที่ฉ่ำน้ำ ไม่รู้ว่าด้วยความโกรธหรืออะไร แต่เขารู้สึกได้ในทันทีเลยว่าจากตอนแรกที่เธอเองคงจะรู้สึกเฉยๆ กับเขา จนผ่านเรื่องราวในวันเสาร์ที่เขาบังคับเธอให้ไปเที่ยวกับเขาตอนนั้นเหมือนกับว่าเธอจะรู้สึกดีกับเขาขึ้นมาหน่อยหรือเปล่านะ แต่แววตาของเธอที่มองเขาในตอนนี้ มันกลับทำให้เขารู้สึกได้โดยที่เธอไม่ต้องเอ่ยอะไรเลย เธอเกลียดเขา… ผลัก! เพี้ยะ! "สารเลว" เธอผลักเขา แล้วใช้มือเล็กฟาดลงไปที่ใบหน้าหล่อ ด่าทอเขาด้วยคำสั้นๆ ที่มีความหมาย ก่อนจะดันตัวเขาให้ออกห่างจากเธออีกครั้งแล้วเดินหนีเขาออกมา หมับ! "จะไปไหน" "ทำไม นายยังไม่พอใจอีกเหรอ" "เออ จะพอใจได้ไง ข่าวฉันเสียหายไปตั้งขนาดนั้น เธอไม่คิดจะรับผิดชอบหน่อยรึไง" "ฉันต้องรับผิดชอบอะไร" สิงโตกดยิ้มมุมปากอย่างร้ายกาจ มือที่คว้าแขนเธอไว้ก็แน่นขึ้น แล้วเดินเข้าไปหาเธอใกล้ๆ ก้มหน้าลงกระซิบที่ข้างหูของเธอ "ให้ฉันเอาก่อนดิ หลังจากนั้นจะไปไหนก็ไป"
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD